فینال لیگ قهرمانان اروپا(1963): اولین قهرمانی میلان

در فصل 63-62 لیگ قهرمانان اروپا و با افزایش تیم ها به 30 تنها مدافع عنوان قهرمانی( بنفیکا) از مرحله دوم به جمع تیم های حاضر اضافه شد و سایر تیم ها از همان دور نخست به مصاف هم رفتند. در این دوره تیم میلان به پیش تر یک بار به فینال این مسابقات رسیده بود، با برتری مقابل یونیون لوگزامبورگ( 14-0)، ایپسویچ تاون (4-2) گالاتاسرای (8-1) و داندی یونایتد (5-2) به فینال رسید و در برابر مدافع عنوان قهرمانی ایستاد. بنفیکا پس از یک دوره استراحت، مقابل نورکوپینگ سوئد (6-2) و آنگاه دوکلاپراگ چکسلواکی (2-1) و فاینورد هلند را (3-1) از پیش رو برداشت.

بنفیکا در آن سال در راه رئال در روزهای بزرگ قرار گرفته بود. دو جام را ربوده و آماده برای ربودن جام سوم بود. نیروهایش از سال پیش زیادتر شده بود و امیدهایش برای فتح سوم نیرومندتر. اما این بار حریف یک رئال ناآماده مثل سال قبل نبود، بلکه یک میلان بود که شایستگی ابراز وجود در هر میدانی را داشت. در پرتغال مثل بیشتر کشورهای جهان یک ضرب المثل قدیمی همیشه بر سر زبان هاست:

هیچ دوئی نیست که سه نشود.

بنفیکا با اعتماد فراوان به لندن رفته بود تا در مصاف میلان آ.ث یک بار دیگر ضرب المثل قدیمی کشور خود تحقق بخشد. اما در آن جا وضع دگرگون شد. برای نخستین بار ضرب المثل قدیمی پرتقالی ها درست از آب در نیامد.

این نخستین باری بود که بنفیکا به جای بلاگوتمان از فرناندو ری یرا شیلیایی به عنوان مربی استفاده می کرد. اما نفرین گوتمان همچنان پشت سر بنفیکا بود.با این حال به نظر می آمد اوزه بیو مسابقه را برای بنفیکا فتح خواهد کرد.

علیرغم طرز تفکر انگلیسی ها، فینال هشتم سرشار از عالی ترین فنون و هنرهای فوتبال مدرن بود. در این فینال همه چیز دیده می شد. دو تاکتیک متفاوت در یک استیل عمومی لاتین روبروی هم قرار گرفته بودند.سلاطین گل اروپا و ستارگان بزرگ جهان در آن جا حضور داشتند. آلتافینی بزرگ برزیلی، ویوررا، اوزه بیو، کولونا، دینوسانی، تراپاتولی ستارگانی بودند که آسمان ومبلی را پرفروغ کرده بودند.

سرخپوشان پرتغالی هرچند با گل دقیقه 19 اوزه بیو نیمه اول را به سود خود خاتمه دادند، اما در نیمه دوم با ظهور پیروزمندانه ژوزه آلتافینی و دو گل غیر قابل مهارش، راه بنفیکا به سوی سومین پیروزی مسدود شد. آلتافینی با دو گل خود سرنوشت مسابقه را عوض کرد و شاگردان نرئو رکو را برای اولین بار به قهرمانی اروپا رساند. به این ترتیب میلان مسابقه را 2-1 فتح کرد و به راستی شایسته آن بود، اما حتی اگر در این مسابقه بنفیکا هم 2-1 پیروز می شد همه می گفتند بنفیکا شایسته این پیروزی بود و مسلم است که اگر کولونا بازیکن بزرگ پرتغال آسیب نمی دید، بنفیکا این مسابقه را نمی باخت.

در هر حال میلان تلافی شکست خود را در فینال 1958 در برابر رئال نمود. دو پرتغالی ها سه نشد و ری یرا مربی بزرگ بنفیکا ناکام ماند.

این نخستین باری بود که میلانی ها در فینال مسابقات اروپایی از پیراهن یکدست سپید استفاده می کردند. مساله ای که پس از آن به عادت میلانی ها تبدیل شد و آنها در تمام فینال های خود، از پیراهن سفید استفاده  کردند. 

فینال در یک نگاه:

بیست و دو مه 1963 در ومبلی: میلان- بنفیکا را 2-1 شکست داد.

نتیجه نیمه نخست 0-1

45715 هزار تماشاگر

داور: آقای هالند از انگلستان

گل ها: اوزه بی یو دقیقه 19 برای بنفیکا، آلتافینی دقایق 58 و 70 برای میلان