- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نقد و بررسی فیلم زرد

نقد و بررسی فیلم زرد

فیلم زرد فیلمی به کارگردانی و نویسندگی مصطفی تقیزاده به تهیهکنندگی کامران مجیدی محصول سال 1395 است. آسمونی در این بخش به معرفی فیلم زرد و نقد و بررسی فیلم زرد می پردازد.
معرفی فیلم زرد
مراسم اکران مردمی فیلم زرد با حضور عوامل و بازیگران در پردیس سینمایی کوروش 12 مهر ماه برگزار شد.
داستان فیلم زرد
پنج جوان مخترع کشور پس از اینکه اختراع مهمی را به ثبت میرسانند، قصد دارند عازم ایتالیا شوند اما مشکلات یکی پس از دیگری در مقابلشان قرار میگیرد و..

بازیگران فیلم زرد
- بهرام رادان در نقش شهاب
- ساره بیات در نقش نهال
- مهرداد صدیقیان در نقش فرامرز
- بهاره کیانافشار در نقش نیکی
- شهرام حقیقتدوست در نقش حامد
- امیرعلی نبویان
- آناهیتا درگاهی در نقش دوست حامد
- علیرضا استادی در نقش ناپسری فروشنده کبد
- متین ستوده در نقش همسر سابق شهاب
- مرتضی تقیزاده
- علی صالحی
- شهروز دلافکار
- رومینا رفیعا
- رضا شمسالدین
- فرهاد مهدوی
- حسین نائینی
- حسین مهری

جوایز فیلم زرد
زرد در مسابقه جشنواره بینالمللی فیلم هنر روسیه حضور داشت و توانست دو جایزه اصلی جشنواره یعنی جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه را دریافت کرد. زرد همچنین در جشنواره بینالمللی فیلم شانگهای در بخش مسابقه توانست، جایزه بزرگ هیئت داوران و جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کند.
نکات مثبت فیلم زرد ؟
بازی بازیگران فیلم چندان تعریفی ندارد اما در میانشان مهرداد صدیقیان وضعیت بهتری دارد و می شود از بازی اش در « زرد » تمجید کرد.
نکات منفی فیلم زرد ؟
مانند بسیاری از ساخته های امروز سینمای ایران، « زرد » متاثر از سینمای اصغر فرهادی است، اما با کیفیت به مراتب پائین تر از آثار وی. داستان درباره کشمکش افراد گوناگون در فیلم و نمایان شدن چهره دیگر افراد در زمان بحران است. اما بحرانی که به زور در فیلمنامه گنجانده شده و منطقی برای آن در نظر گرفته نشده است.

یک اثر اجتماعی معمولاً به بخشی از معضلات اجتماعی می پردازد و آن را بسط و گسترش می دهد. اما در « زرد » تقریباً تمام معضلات اجتماعی در داستان گنجانده شده. معضلاتی نظیر فرار مغزها، خیانت، کلاهبرداری، مرگ، فقر و... که زمان کافی برای پرداخت هیچکدام در نظر گرفته نشده و در حد طرح مسئله باقی مانده اند.
بخش زیادی از فیلم به جیغ و فریاد می گذرد. دعواهایی که فقط دقایق فیلم را افزایش داده اند و ارزش دیگری ندارند.
رویکرد مصطفی تقی زاده در ساخت « زرد » در مجموع به سمت سانتی مانتالیسم رفته و قصد دارد به هر شکل ممکن احساسات مخاطبش را تحریک نماید.
« زرد » همان راهی را می رود که ساخته های اجتماعی یک سال اخیر سینمای ایران رفته است یعنی مطرح کردن فقر و بدبختی چند انسان و سپس فروپاشی زندگی آنان. اما فیلمساز در این بین حرف جدیدی که مختص به او باشد، برای گفتن ندارد و صرفاً راوی موقعیت هایی است که فیلمسازان دیگر به مراتب آن را بهتر به تصویر کشیده اند.


