نقد روانشناختی فیلم بیبدن

بی بدن فیلمی است با بازی الناز شاکر دوست، سروش صحت، پژمان جمشیدی و ...

سه شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۳
#نقد روانشناختی فیلم سینمایی بی بدن
با نگاهی به تاثیرات نامطلوب صفحات مجازی و رسانه های گروهی #
نویسنده: مرجان دلپسند

فیلم سینمایی بی بدن از فیلم های سینمایی است که موضوع آن بر گرفته از چند پرونده جنایی است که در یک دهه اخیر در شهر تهران رخ داده است.
فیلمی به کارگردانی مرتضی علیزاده و نویسندگی کاظم دانشی و تهیه کنندگی سید مصطفی احمدی محصول سال ۱۴۰۲ که نخستین بار در چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر اکران شد.
بازیگران این فیلم سینمایی عبارتند از: مینا وحید، الناز شاکر دوست، سروش صحت، گلاره عباسی،نوید پور فرج، پژمان جمشیدی.
الناز شاکر دوست در این فیلم سینمایی ایفاگر نقش مادر ارغوان است و در نقش مادری در فراغ فرزند همچنان خوش می درخشد. همانطور که در فیلم سینمایی شبی که ماه کامل شد نیز توانست برنده جایزه ویژه جشنواره فیلم فجر شود.
پژمان جمشیدی نیز در این فیلم سینمایی نیز ایفاگر نقش پدر متهم است. پدری که درزمان وقوع قتل همراه فرزندش بود و با اصرارهای و شک و تردیدهایش باعث شد تا روند پرونده به ضرر فرزندش و اعدام وی منتهی شود.
با مراجعه مادر ارغوان شکور،۱۹ ساله، به اداره پلیس و اعلام مفقودی دخترش ماجرا به پرونده قتلی ختم می شود که مقتولش هیچگاه پیدا نمی شود.
پرونده قتلی که با واکنش‌های متفاوتی ازسوی مردم روبه رو شد. افراد در صفحات مجازی در مورد ارغوان و قاتلش متهم اظهار نظر می کردند.
این عقاید، ابراز نظرها و هشتک ها باعث شد پدر و مادر ارغوان با هجمه هایی ناخوشایند از جانب مخاطبانشان در صفحات مجازی مواجه شوند.
دلایل متفاوتی باعث اظهار نظرهای متفاوت شد که از جمله می توان به پیدا نشدن پیکر ارغوان و متعاقبا ثابت شدن قتل وی توسط متهم اشاره کرد، همچنین پیدا شدن شواهدی مبنی بر کشته شدن وی و محرز شدن برخی از مشکلات روحی و روانی متهم در زمان بروز حادثه موضوع را پیچیده تر کرد و باعث شد تا پدر و مادر ارغوان با واکنش‌های متفاوتی در صفحات مجازی مواجه شوند. تا جایی که مردم برای اعدام نشدن متهم دست به اقدامات متفاوتی زدند.
به نظر می رسد که در این فیلم سینمایی به بیشتر زوایای پنهان این پرونده که در رسانه ها هم توسط والدین ارغوان بیان شده بود، توجه نشده است. در بعضی از سکانس های فیلم نیز بیش از حد به تصاویر ارغوان در صفحات مجازی توجه و در مورد درستی و ناهماهنگ بودن با موازین اجتماعی آنها نیز بزرگنمایی شده است.
همانطور که در برخی از سکانس های این فیلم سینمایی می بینیم که افرادی با نشان دادن تصاویری از مقتول این پرونده در گذشته که به عنوان پروفایل در صفحات مجازی وی بوده است؛ ادعا می کردند که ارغوان در کشورهای حاشیه خلیج فارس و در یک شغل غیر متعارف فعالیت می کند.
اما کاشف به عمل می آید که این اطلاعات و تصاویر مربوط به گذشته ارغوان در زمان حیات وی بوده است. در حالی که در مورد متهم به جرم وی توجه کمتری شده بود. در برخی از سکانس های فیلم نیز می بینیم که پژمان جمشیدی ایفاگر نقش پدر متهم،با وجود اینکه خودش را کاملا از جرم مبرا نمی داند؛ اما به پسر خود نیز اجازه نمی دهد که به جرمی که مرتکب شده اعتراف کند. نهایتا می توان گفت که اگر از صفحات مجازی و دیگر رسانه های گروهی به درستی استفاده نشود؛می‌تواند عواقب ناخوشایندی برای اقشار مختلف جامعه و در تمامی سنین داشته باشد. این فیلم سینمایی را با خرید بلیط آنلاین در شبکه نمایش خانگی فیلیمو می توانید تماشا کنید.