دو و میدانی سالنی آسیا 2024

رقابتهای داخل سالن آسیا در رشته دوومیدانی، از جمله مسابقاتی است که فدراسیون دوومیدانی کشورمان پای ثابت میزبانی آن به شمار می آید. طی یازده دوره برگزاری این مسابقات( که البته دوره نهم آن به دلیل شیوع کرونا هرگز برگزار نشد) ایران تاکنون چهار بار میزبان رقابتها بوده است. دلیل این امر هم پیچیده نیست. در حالی که چند ماه تا المپیک پاریس بیشتر نمانده، هیچ ورزشکار درجه یک حاضر نیست اوقات خود را در این گونه مسابقات سالنی بگذراند. به همین خاطر شما می توانید تعداد انگشت شماری دونده قطری در این مسابقات ببینید؛ اما مسلما هیچ وقت اسطوره ای چون معتز عیسی برشم با سابقه قهرمانی المپیک، وقت خود را تلف نمی کند تا در این رقابتها شرکت کند.

به هرشکل رقابتهای امسال هم با همان کیفیت همیشگی( نازل!) تمام شد در حالی که حاشیه های جالبی نیز در مسابقات رخ داد. مسوولان ورزشگاه آفتاب انقلاب برای اولین بار در هنگام ورود ورزشکاران دوی 60 متر اقدام به رقص نور در سالن کردند و این امر چنان فیلمبرداران را ذوق زده کرد که در بیشتر زمان مسابقه یادشان رفت که باید مسابقه را نشان دهند و ترجیح دادند محلی را نشان دهند که ورزشکاران ثانیه هایی قبل، از آن حرکت کرده بودند!

در پرش با نیزه زنان مهسا میرزاطبیبی برنز گرفت و تلویزیون ترجیح داد مراسم توزیع مدال او را از مسافتی بسیار دور نشان دهد. دلیل؟ زیرا قهرمان و نایب قهرمان چینی مسابقه روسری سرشان نکرده بودند!

رقابت 400×4 متر قرار بود تنها با 4 تیم برگزار شود اما تیم قرقیزستان ناگهان غیبش زد و مسابقه با حضور سه تیم برگزار شد تا ایران در بین سه تیم سوم شده و به افتخار کسب مدال برنز برسد. باید دید بابت این افتخار! به دوندگان این مسابقه چه پاداشی داده خواهد شد و آیا آنها هم از کمبود پاداش قهرمانان؟! گلایه خواهند کرد؟

بدترین نکته ماجرا لباس مورد استفاده توسط ورزشکاران قزاقستانی بود. معلوم نیست کشوری که در همه جای دنیا با املای Kazakhstan  شناخته می شود، ناگهان و بدون هیچ هماهنگی قبلی تصیم گرفت از حرف Q  در املای خود استفاده کند؟ ظاهرا خود قزاقها این قدر فقیر و ندار بودند که لباسی با خود در این رقابتها نداشتند! در غیر این صورت مگر می شود کسی املای کشور خود را اشتباه بنویسد و مثلا ما کشور خود را به صورت عیران بنویسیم یا انگیسی آن را ARAN چاپ کنیم؟!

تصاویری را که سایت ایرنا از ورزشکار قزاق منتشر کرده را با دقت ببینید تا متوجه عمق فاجعه شوید. این نمونه ای بود از کیفیت مسابقاتی که ایران تنها 3 طلا، 6 نقره و 7 برنز کسب کرد و چهارم شد. البته که ایران یک برنده واقعی داشت. فرزانه فصیحی که در کلکسیون افتخاراتش انبوهی از چنین مدالهایی پیدا می شود و هیچ بعید نیست مدال او از این رقابتها هم به قدرت رسانه ای همسر پرنفوذش با قهرمانی دوی صدمتر المپیک پاریس در سال آینده مقایسه شود!