بیوگرافی مرلنه اوتی

مسابقات دوهای سرعت از جمله رقابتهایی است كه معمولاً سالهای اوج قهرمانان آن بسیار كم‌تر از سایر رقابت‌های ورزشی است. دلیل این امر نیز اهمیت صدم‌های ثانیه در دوهای سرعت می‌باشد. امری كه با گذشت زمان و بالارفتن سن قهرمان دو، به شدّت تأثیرگذار شده و به تدریج سیرنزولی می‌گیرد.

آغاز حرفه به تشویق مادر

با تمام این احوال ورزشكارانی بوده‌اند كه این قاعده را شكسته‌اند. از جمله این قهرمانان مرلنه اوتی می‌باشد. دونده‌ای كه در دهم می 1960 در كولد اسپیرینگ جامائیكا متولّد شد و دو و میدانی را با تشویق مادر خود آغاز كرد. دوران طولانی حضور اوتی در المپیك از 20 سالگی آغاز شد. او در المپیك مسكو با تیم 100×4 متر امدادی جامائیكا عنوان ششم المپیك را به خود اختصاص داد. امّا شاهكار بزرگ وی در دوی 200 متر انجام شد. جایی كه با كسب یك مدال برنز به اولین زن دونده در تاریخ جامائیكا بدل گشت كه موفق به كسب یك مدال المپیك شده است. اوتی این نتیجه را در مسابقات جهانی 1983 نیز تكرار كرد. با این تفاوت که در دوی 100 متر نیز عنوان چهارم را به خود اختصاص داد و با تیم 100×4 متر جامائیكا برنده مدال نقره شد.

مصدومیت قبل از المپیک سئول

 به نظر می‌رسید كه جامائیكا بخت فراوانی برای كسب طلای المپیك دارا خواهد بود. امّا در المپیك لس‌آنجلس (1984) تیم امدادی این كشور عنوانی بهتر از هشتمی به خود اختصاص نداد. مرلنه اولین دونده این تیم بود كه كار را به خوبی آغاز كرد. امّا سایر هم‌تیمی‌هایش نتوانستند همچون او با اقتدار پیش بروند. در دوی 100 متر و 200 متر دو مدال در انتظار مرلنه بود. دو برنز دیگر! مدال‌هایی كه یك بار دیگر در مسابقات جهانی 1987 نیز به دست آمد. او درهمان سال یك نقره نیز از مسابقات جهانی داخل سالن كسب كرد و آماده شركت درالمپیك سئول (1988) شد. امّا مصدومیت شانس  كسب مدال را از او گرفت.

بهترین سال ورزشی مرلنه

او در سئول عنوان چهارم دوی 200 متر را به خود اختصاص داد. امّا در نیمه‌نهایی 100 متر حذف شد. علاوه بر آن اعضای تیم جامائیكا در فینال از رد و بدل كردن چوب امدادی ناتوان بودند و بدین ترتیب تیم جامائیكا عنوانی كسب نكرد. سال 1991 بهترین سال زندگی‌ ورزشی اوتی بود. او در مسابقات سالنی جهانی یك طلا و یك نقره كسب كرد. علاوه بر آن در رقابت‌های قهرمانی جهان برنز 100 متر و 200 متر را به خود اختصاص داد. امّا او و تیم جامائیكا این بار درخشان‌تر از همیشه ظاهرشدند و مدال طلای دوی 400 متر امدادی را تصاحب كردند.

یک لغزش نابهنگام

بار دیگر آنها به المپیك چشم دوختند. آیا این بار طلسم مدال طلا برای جاماییکا شکسته می شد؟ امّا نه!  آنها باز هم در المپیك ناكام ماندند؛  نه این که رقبا برتر باشند بلکه یك لغزش چوب كافی بود تا جامائیكا در رنكینگ جایی نداشته باشد مرلنه در 100 متر هم عنوانی بهتر از پنجم كسب نكرد. امّا در 200 متر باز هم برنزگرفت! عجیب این بود كه دونده جامائیكایی باز هم در زمان برگزاری مسابقات جهانی به اوج رسید در سال 1993 او برنده طلای 200 متر، نقره 100 متر و برنز بخش تیمی شد.

طلای جهانی در 35 سالگی

 دو سال بعد او 35 ساله شده بود امّا بهتر از همیشه نتیجه گرفت؛ یك طلا در 200 متر و دو نقره در دوی 100 متر و 400 متر امدادی مدالهای او از مسابقات جهانی و یك طلا از مسابقات سالنی فصل رؤیایی را برای وی رقم زد. حالا دیگر او می‌خواست با كسب یك طلاً كلكسیون خود از رقابت‌های المپیك را كامل سازد. او این بار تا آستانه كسب طلا پیش رفت زمان اوتی و گیل دورز آمریكایی در دوی 100 متر 10.94ثانیه بود. امّا عكس دستگاه فتوفینیش موجب قهرمانی نماینده ایالات متحده شد! اوتی در 200 متر هم نقره گرفت و با تیم جامائیكا پس از آمریكا و باهاما مدال برنز را به خود اختصاص داد.

دویدن برای اسلوونی

 یك سال بعد نوبت به كسب برنزی دیگر از دوی 200 متر در مسابقات جهانی بود. امّا هنوز كار قهرمان جامائیكایی تمام نشده بود. او در چهل‌سالگی برای ششمین بار در المپیك شركت كرد و در دوی 100 متر چهارم شد. او با تیم جامائیكا پس از باهاما، برنده مدال نقره 100×4 متر شد و گنجینه افتخارات المپیكی خود را پررونق‌تر از قبل ساخت. مرلنه كه 15 بار به عنوان ورزشكار سال كشورش برگزیده شده بود، در سال 2002 به اسلوونی رفت. كشوری كه محل زندگی مربی‌اش بود و اوتی نیز از آن پس برای این كشور مسابقه داد. المپیك 2004 آخرین المپیك زندگی اوتی بود. او در 44 سالگی نیز تا نیمه نهایی مسابقات سرعت صعود كرد...

رکورددار حضور در المپیک

او سرانجام در حالی از مسابقات حرفه‌ای كنار گرفت كه همراه با بیرژیت فیشر قایقران آلمانی و كریستین پالم kirstin palm شمیربازی سوئدی ركوردار حضور در المپیك در بخش زنان شده بود وی علاوه بر 3 طلا، 2 نقره و 1 برنز از مسابقات سالنی، برنده 3 طلا، 4 نقره و 7 برنز از مسابقات جهانی دو میدانی نیز شده بود و ركورد 14 مدال را برجای نهاده بود. امّا رسیدن به 2 نقره و 5 برنز المپیك و ناكامی در كسب مدال طلای المپیك سبب شد كه لقب ملكه بدون تاج به وی داده شود!