متن شعر بوی عیدی، بوی توپ

حال و هوا و حس نهفته در اشعار به همراه صدای خاص فرهاد باعث شده گیرایی و احساس همراهی هر شنونده ای با این ترانه ، به خوبی بر انگیخته شود و به نوعی برای هرکسی تداعی کننده خاطرات شیرین و بازگشت ناپذیر دوران کودکی باشد .

بوی عیدی، بوی توپ، بوی کاغذ رنگی،

بوی تند ماهی‌دودی وسط سفره‌ی نو،

بوی یاس جانماز ترمه‌ی مادربزرگ،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

شادی شکستن قلک پول،

وحشت کم شدن سکه‌ی عیدی از شمردن زیاد،

بوی اسکناس تانخورده‌ی لای کتاب،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

فکر قاشق زدن یه دختر چادرسیا،

شوق یک خیز بلند از روی بته‌های نور،

برق کفش جف‌شده تو گنجه‌ها،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

عشق یک ستاره ساختن با دولک،

ترس ناتموم گذاشتن جریمه‌های عید مدرسه،

بوی گل محمدی که خشک شده لای کتاب،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

بوی باغ‌چه، بوی حوض، عطر خوب نذری،

شب جمعه پی فانوس توی کوچه گم شدن،

توی جوی لاجوردی هوس یه آب‌تنی،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

آنچه او را از دیگر همدوره‌ای‌هایش متمایز می‌کند، خواندن ترانه‌های اجتماعی است که در موسیقی او متبلور شده‌است. این عنصر در مضامین تمامی ترانه‌های او کاملاً به چشم می‌خورد.

همچنین او را به عنوان یکی از سیاسیترین خوانندگان ایران نیز می‌شناسند. وی در اوایل دهه 1350 ترانه‌هایی با مضامین سیاسی، انتقادی می‌خواند و در زمستان 1357 ترانه انقلابی «وحدت» را خواند، اما پس از انقلاب تا سال 1372 از ادامه کار منع شد.

از معروف‌ترین آهنگ‌های او می‌توان به «مرد تنها»، «جمعه»، «آیینه‌ها»، «خسته»، «اسیر شب»، «هفته خاکستری»، «شبانه1و2»، «گنجشکک اشی مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «آوار»، «وحدت»، «نجواها»، «کوچ بنفشه‌ها»، «برف»، «مرغ سحر»، «گل یخ»، «شب تیره» و... اشاره کرد. وی آهنگ‌هایی نیز به زبان‌های غیرفارسی دارد.