هشت شگفت انگیز

در سالهای اخیر حضور تیمهایی مثل المپیک مارسی فرانسه، رنجرز اسکاتلند، زسکا مسکو روسیه، گوته بورگ سوئد، پورتو پرتغال، آیندهوون هلند و حتی میلان ایتالیا در جمع هشت تیم برتر اروپا اتفاق نامآنوس و عجیبی به نظر می رسد. اما عجیب تر وقت است که متوجه شوید تمام این هشت تیم به صورت همزمان در اولین دوره لیگ قهرمان اروپا در جمع هشت تیم برتر مسابقات حضور داشتند؛ آن هم نه به صورت حذفی بلکه در دو گروه چهارتیمی که صدرنشینان آن راهی فینال مسابقات می شدند!

 

اروپا در مسیری جدید

در فصل 93-92  برای دومین بار مرحله آخر لیگ قهرمانان در دو گروه چهار تیمی برگزار شد. یک سال قبل هم این رقابتها به همین فرمت برگزار شد و یوفا که طرح خود را پسندیده بود، تصمیم گرفت از این به بعد مراحل بالای جام را به جای برگزاری حذفی، در قالب گروهی برگزار کند. مساله ای که موجب افزایش تعداد مسابقات و بالا رفتن درآمدهای تلویزیونی هم می شد. علاوه بر آن، یک سال قبل تیمهای انگلیسی بعد از محرومیتی شش ساله همگی به رقابتهای اروپایی بازگشته بودند و از طرف دیگر، حاشیه های سیاسی ناشی از جنگ بالکان و فروپاشی شوروی نیز حداقل در عرصه فوتبال، به پایان خود رسیده بود و حالا همه تیمهای اروپایی می توانستند شانس حضور در لیگ قهرمانان اروپا را داشته باشند.

 

دردسرهای بازی لیدز و اشتوتگارت

 دور حذفی با شرکت 36 تیم برگزار شد و پس از حذف 4 تیم در 4 دیدار حذفی مرحله اول، دور دوم حذفی با حضور 32 تیم برگزار شد.  در این مرحله اتفاقی کم سابقه در بازی اشتوتگارت آلمان و لیدز یونایتد انگلیس رخ داد. اشتوتگارت در بازی رفت موفق شد (3-0) پیروز شود. لیدز در بازی برگشت(4-1) پیروز شود تا تک گل اشتوتگارت در خانه حریف، حکم به برتری این تیم دهد. اما مرور تعویض های دو تیم در طول مسابقه نشان داد که اشتوتگارت قوانین را نقض کرده و به صورت همزمان از 4 بازیکن خارجی- به جای سه بازیکن- استفاده کرده است. به این ترتیب نتیجه آن مسابقه(3-0) به سود لیدز اعلام شد و قرار شد دیداری پلی آف بین دو تیم در زمین بی طرف بارسلونا برگزار شود. در این مسابقه لیدز(2-1) پیروز شد و به دور بعد صعود کرد.

در مرحله بعد هم بازگشت زسکا مسکو در نیوکمپ و تبدیل باخت(2-0) در برابر بارسلونا به برد (3-2) از نتایج شگفت انگیزی بود که حذف مدافع عنوان قهرمانی را رقم زد.

برترین تیمها

در گروه های دو گانه مارسی، رنجرز، کلوب بروژ و زسکا مسکو( گروه اول) و میلان، گوته بورگ، پورتو، آیندهوون( گروه دوم) قرار گرفتند و دو تیم مارسی و میلان در حال فینالیست شدند که مارسی 3 برد و 3 تساوی کسب کرد و میلان 6 برد پیاپی. مارسی پیش از ورود به مرحله گروهی هم مقابل تیم های گلنتوران ایرلند شمالی( 8-0) و دینامو بخارست(2-0) به برتری دست یافت. میلان نیز با برد مقابل المپیا لیوبلیانا اسلوونی(7-0) و اسلووان براتیسلاوا(5-0) به مرحله گروهی رسید و با ثبت 11 گل زده و تنها یک گل خورده بهترین آمار را برای یک فینالیست برجای نهاد.

 

بردهای سه امتیازی

در دوره قبل مسابقات هنوز بردها دو امتیازی بودند و همین مساله ارزش تساوی ها را بسیار بیشتر از امروز ساخته بود. اما در لیگ قهرمانان بردها 3 امتیازی شدند و از اعتبار تساوی ها کاسته شد. در گروه اول مسابقات از مجموع 12 مسابقه برگزار شده، 5 دیدار با تساوی به پایان رسید؛ در این میان رنجرز اسکاتلند رکورددار بود که 4 بار مساوی کرد؛ اما از آنجایی که تنها 2 بازی خود را با برد به پایان رساند، بیشتر از 10 امتیاز کسب نکرد و پایین تر از مارسی قرار گرفت که مجموعا 12 امتیاز به دست آورده بود.

ستاره های میلانی

میلان اما در گروه دوم شرایطی کاملا متفاوت داشت و از همان روز نخست با پوکر مارکو فان باستن در برد(4-0) مقابل گوته بورگ صدرنشین گروه شد و این صدرنشینی را هرگز از دست نداد. آن هم در شرایطی که هر روز، یکی از ستارگان میلان برای این تیم می درخشید. برد(1-0) در خانه پورتو با گل ژان پیرپاپن فرانسوی و برد(1-0) مقابل همین تیم در ایتالیا با گل استفانو ارانیو به دست آمد. دانیل ماسارو تک گل سه امتیازی را در زمین گوته بورگ زد و در برتری(2-0) مقابل آیندهوون، مارکو سیمونه دوبار برای میلان موفق به گلزنی شد تا این تیم به رکورد 18 امتیاز کامل دست پیدا کند. اما این آمار در فینال به کار میلان نیامد.

بزرگ ترین افتخار مارسی

به این ترتیب سی و هشتمین دوره مسابقات جام قهرمانان اروپا پایانی بود بر انتظار طولانی تیمهای فرانسوی. تیمهایی که از همان دوره نخست بازیها توسط استاد دو رَمس فینالیست شدند اما هرگز طعم برد در فینال را نچشیدند. تا آن که تیم المپیک مارسی اندکی قبل از متهم شدن به تبانی در فوتبال فرانسه، به بزرگ ترین افتخار تاریخ خود دست یافت. در حضور 64400 تماشاگر المپیا اشتادیون مونیخ، این مارسی بود که با گل بازیل بولی (43) قهرمانی اروپا را برای نخستین بار برای تیمی از فرانسه کسب نمود.

 

هم تیمی های خود را بشناس

بازیل بولی مدافع المپیک مارسی در فینال 1993 و زننده تک گل بازی فینال درباره آن گل می گوید:

 

هرگز چهره عابدی پله درست پیش از گلی که باعث شکست میلان شد را فراموش نمی کنم. ما در تمرینات صحبت کرده بودیم و آخرین چیزی که قبل از ورود به ورزشگاه المپیک مونیخ به من گفت این بود:«موقع ضربات کرنر، فقط پشت محوطه ثابت نمان، سعی کن بدوی، به نزدیک ترین تیرک برو.» و در دقیقه 43 بازی بود که رفت تا ضربه کرنر را بزند، بار دیگر آن نگاه را به من انداخت، انگار که من تنها انسان در کل این ورزشگاه هستم. برای همین خود را در نزدیکی محوطه جای دادم... و تنها گل بازی را زدم.

 

 اما آنچه مهمتر از قهرمانی مارسی بود، آغاز تورنمنتی بود که در دو گروه 4 تیمی آغاز شد و حالا رقابتهای آن در هشت گروه چهار تیمی و در اوج شکوه برگزار می گردد.