- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهی به موسیقی فیلم «آتابای»؛ تراژدی عاشقانه!
نگاهی به موسیقی فیلم «آتابای»؛ تراژدی عاشقانه!
دوشنبه 8 آذر 1400
نویسنده: نازنین شادپی
«آتابای» تازه ترین فیلم نیکی کریمی که در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و به تازگی به دلیل رفع محدودیت های کرونایی حاضر در کشور، نوبت اکران را به خود اختصاص داده، از موسیقی «حسین علیزاده» سود برده است. با توجه به داستان عاشقانه و فضای بسیار چشم نواز فیلم، بهترین انتخاب برای کریمی، حسین علیزاده بود.
بافت چشم نواز شهر «خوی» و خانه هایی با نمای کاه گِلی به شدت موسیقی از جنس ایرانی را می طلبد و حسین علیزاده با موسیقی گوش نواز خود به خواسته منطقی عناصر فیلم به درستی جواب داده است. انتخاب سازها، حجم موسیقی و البته تنوع در ساخت ملودی، بسیار همگون با فضای داستانی فیلم پیش می رود. در کنار خانواده ویولن ها و کوبه ای ها، کمانچه، کمانچه آلتو دودک و دوتار آذری با هوشمندی انتخاب شده است! انگار این سازها همچون کاراکترهای فیلم عاشق هایی بودند که طعم تلخ جدایی و دوری را چشیده اند و به خوبی از ژرفای وجودشان ناله ای را از تلخی عشق دست نیافتنی سر می دهند.
فیلم از چند بخش موسیقایی سود برده است؛ یک بخش، موسیقی انتخابی که از ضبط ماشین «آتابای» (با بازی هادی حجازی فر) شنیده می شود و بخش دیگر، موسیقی حسین علیزاده که از ملودی های مختلفی ساخته شده است. یک ملودی عاشقانه در خلوت «آتابای» که البته در نماهای برخورد با «سیما» (با بازی سحر دولتشاهی) همان ملودی خلوت «آتابای» شنیده می شود، گویی قرار است گذشته، دوباره برای «آتابای» تکرار شود، یک ملودی تلخ عاشقانه در نماهای صحبت های «یحیی» (با بازی جواد عزتی) با «آتابای» و همچنین یک خط ملودی برای روایت داستان فیلم شنیده می شود. جنس ملودی ها، بیانگر نوع عشق های ناکام مانده در داستان فیلم است.
باتوجه به گویش و زیرنویس فیلم، موسیقی با تمام حجم مناسبِ کم خود، نگاه ها و حس های قابل انتقال گاه جا افتاده برای بیننده از سوی بازیگر را به خوبی پر کرده است و بیننده در حالی که مشغول خواندن زیرنویس است می تواند نوع نگاه یا حس های موجود در صورت بازیگر را حدس بزند.
