پس از آن که امام زمان ظهور کند چه اتفاقاتی می افتد؟

اتفاقاتی که در دوره ظهور امام مهدی(عج) می‏افتد، بسیار است. با بهره مندی از روایات اهل بیت(ع) تنها به بیان چند رخداد مهم اشاره می‏کنیم:

1- اعلان ظهور: اولین حادثه‏ای که بعد از ظهور امام زمان(ع) شکل می‏گیرد، اعلام ظهور امام زمان(ع) است. ظهور حضرت به وسیله منادی آسمانی اعلام می‏گردد، آن گاه حضرت در حالی که به کعبه تکیه داده است، با دعوت به حق، ظهور خود را اعلام می‏دارد.(1) دعوت حضرت هم به منظور اعلام ظهور حضرت است و هم به منظور فراخوان عمومی جهت پذیرش حکومت جهانی صورت می‏گیرد. امام علی(ع) فرمود: «هنگامی که منادی از آسمان ندا می‏دهد: حق از آنِ آل محمد است و اگر طالب هدایت و سعادت هستید، به دامان آل محمد چنگ زنید، حضرت مهدی(عج) ظهور می‏کند»

2- رجعت و بازگشت: برخی از مؤمنان صالح و پیامبران الهی مانند حضرت عیسی(ع) که در رکاب حضرت مهدی(عج) خواهند بود و در قیام و مبارزه او با ستمگران شرکت دارند.

3- مبارزات امام زمان(عج): یکی از حوادث مهم که بعد از ظهور امام زمان(ع) به وجود می‏آید، مبارزه امام با دشمنان و مخالفان ظهور است. برخی از افراد و گروه‏ها حکومت عدالت گستر امام زمان(ع) را بر نمی‏تابند و با حضرت به جنگ می‏پردازند. مخالفان امام را افراد و گروه‏های مختلف تشکیل می‏دهند و سیاست امام در برابر آن‏ها متفاوت است.
امام زمان(ع) نخست همگان را به دین و صلح فرا می‏خواند و با مدارا با آن‏ها رفتار می‏نماید.
امّا دشمنان دعوت امام را نادیده می‏گیرند و به جنگ با امام می‏پردازند. امام با بهره‏گیری از همه قدرت و امکانات، با دشمنان برخورد می‏کند، و جنگ سختی به وقوع می‏پیوندد. از جمله جنگ امام زمان(عج) با دجال و سفیانی.

4- پیروزی امام زمان(عج): در این درگیری‏ها سرانجام حضرت پیروز می‏شود. در برخی روایات از پیروزی امام بر شرق و غرب، جنوب و قبله گزارش شده است.
امام باقر(ع) فرمود: «حضرت قائم از ما است و فرمانروایی حضرت شرق و غرب را فرا می‏گیرد». از پیامبر اسلام(ص) گزارش شده است که حضرت مهدی(عج) لشکریانش را به سراسر زمین گسیل می‏دارد.

5- تشکیل حکومت جهانی و برچیده شدن مرزهای جغرافیایی:
امام مهدی(عج) حکومت جهانی تشکیل می‏دهد و مرزهای جغرافیایی را بر می‏چیند. این حکومت همان حکومت آرمانی موعود است که از آن در روایات گاهی به مدینه »فاضله« سخن گفته شده است. گاهی به جامعه مطلوب و گاهی به «دولت کریمه» یاد شده است.
حکومت جهانی امام زمان(ع) از مؤلّفه‏ها و شاخصه هایی برخوردار است که تحقق هر کدام از آن‏ها می‏تواند یکی از حوادث بعد از ظهور امام زمان(ع) محسوب شوند، از جمله:
الف) گسترش عدالت:
یکی از ویژگی‏های حکومت امام زمان(ع) عدالت است. عدالت عنصر گم شده‏ای است که همگان دنبال آن هستند. این گمشده در حکومت امام زمان تحقق پیدا می‏کند.
پیامبر اسلام فرمود: «یملاء الأرض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئتْ ظلماً و جوراً»؛ امام زمان(ع) حکومت را به گونه‏ای سازماندهی می‏کند که دیگر واژه ستم از ذهن‏ها رخت بر می‏بندد و کسی به دیگری ظلم نمی‏کند؛
ب) گزینش کارگزاران شایسته:
طبیعی است که حکومت آرمانی امام زمان(ع) که رهبری آن را امام مصلح و پارسا بر عهده دارد، کارگزاران آن نیز از صالحان و پارسایان خواهند بود، از این رو در روایات آمده است که دولت امام زمان(ع) را برخی از پیامبران و جانشینان آنان و صالحان و از اصحاب پیامبر اسلام(ص) تشکیل می‏دهند. حضرت عیسی(ع) به امام زمان(ع) می‏گوید: »من به عنوان وزیر فرستاده شده‏ام؛ نه امیر و فرمانروا.

6- رشد آگاهی و دانش: یکی از حوادث بسیار مهم رشد دانش و صنعت در عصر امام زمان(ع) است. دوره ظهور دوران گسترش علم و دانایی است و مدینه فاضله اسلامی «مدینة العلم» است. با آمدن آن منجی همان گونه که ظلم جای خود را به عدل و داد می‏دهد، دانایی و فرزانگی جایگزین جهل و نادانی می‏شود و جهان از نور عقل و دانش آکنده می‏گردد.

7- رشد عقل و خرد ورزی: در این دوره بشر به حاکمیت عقلانیت نایل می‏گردد.
در روایات آمده است که در عصر ظهور حضرت مهدی(عج) برکات خداوندی به بشر ارزانی داشته و دست رحمت ایزدی بر عقل‏های مردم کشیده می‏شود و مردم از نظر عقل و بصیرت در وضع بی مانندی قرار می‏گیرند.

8- رفاه اقتصادی و معیشتی: به فرموده پیامبر اسلام(ص) در دوره حضور حضرت مهدی(عج) مردم به نعمت هایی نایل می‏گردند که در هیچ زمانی سابقه ندارد. برای همگان برکات الهی از آسمان نازل می‏شود و زمین چیزی از روییدنی‏های خود را پنهان نمی‏کند.
سطح رفاه زندگی در این دوره به حدّی است که طبق روایات رسیده از امام صادق(ع) در این دوره فقیری یافت نمی‏شود تا مردم زکات اموالشان را به او بدهند.

9- برقراری امنیت اجتماعی: در این دوره امنیت اجتماعی به نحو کامل برقرار می‏گردد. به گونه‏ای که اگر زنی به تنهایی بخواهد از عراق به شام مسافرت نماید، در مورد امنیتش هیچ ترس و دلهره‏ای ندارد.

10- رشد تربیتی و شکوفایی فرهنگی و اخلاقی: در این دوره افراد به رشد تربیتی و اخلاقی و جامعه به بالاترین درجه تعالی و شکوفایی نایل می‏گردند. امام علی(ع) فرمود: «چون قائم ما قیام کند، کینه‏ها از دل‏ها زدوده می‏شود». امام باقر(ع) فرمود: «هنگامی که قائم ما قیام کند، خداوند قوای فکری مردم را تعالی می‏بخشد و اخلاق آنان را به کمال می‏رساند».
در روایتی دیگر از آن حضرت نقل شده است که «در دوره ظهور، دوستی و یگانگی بین مؤمنان در نهایت خود قرار می‏گیرد، به گونه‏ای که هر کس نیازمند باشد، بدون هیچ ممانعتی از جیب دیگری پول بر می‏دارد (و دیگری هم از این کار راضی است».
برای اطلاع بیشتر در این مورد به کتاب عصر زندگی و چگونگی آینده انسان و اسلام، پژوهشی در انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج)، تألیف محمد حکیمی مراجعه نمایید.
در مورد بعد از ظهور حضرت مهدی(عج)؛ یعنی مدتی که حضرت مهدی (عج) حکومت می‏کند، نیز بعد از آن دوره تا برپایی قیامت، نمی‏توان پاسخ قاطع و روشنی از روایات به دست آورد، چرا که در لابلای روایات مدت حکومت حضرت مهدی(عج) نوزده سال و چند ماه، هفتاد سال، سیصد و نه سال، آمده است.

در روایتی ذکر شده که بعد از حضرت مهدی(عج) فردی از اهل بیت سیصد و نه سال حکومت خواهد کرد. و بعد قیامت برپا خواهد شد، یا یکایک امامان(ع) رجعت و حکومت می‏کنند و سپس قیامت بر پا خواهد شد و...
برخی از پژوهشگران اسلامی بیان داشته‏اند: در مورد مدت حکومت حضرت مهدی(عج) اگر چه برخی روایات حد معیّنی را بیان کرده‏اند و دوران حکومت حضرت را به هفت یا نه سال محدود نموده‏اند، لیکن این گونه روایات در منابع اهل سنّت ذکر شده، امّا عده‏ای بدون تحقیق این گونه روایات را در کتاب‏های شیعی وارد نموده‏اند. هیچ روایت صحیح السندی از امامان(ع) نرسیده است که دوران حکومت حضرت مهدی(عج) را محدود کرده باشد. این گونه روایات علاوه بر ضعف سند، با روح آیات و محتوای روایات متواتری (که وعده داده‏اند با ظهور و قیامت حضرت، زحمات انبیا به ثمر می‏رسد: و جهان پر از عدل می‏گردد) منافات دارد.
مقام معظم رهبری در این باره می‏فرماید: «بعضی خیال می‏کنند دوران ظهور حضرت بقیة اللَّه آخر دنیا است. من عرض می‏کنم دوران ظهور بقیة اللَّه(ع) اوّل دنیا است. اوّل شروع حرکت انسان در صراط مستقیم است، با مانع کمتر یا بدون مانع، با سرعت بیشتر، با فراهم بودن همه امکانات برای این حرکت. اگر صراط مستقیم الهی را مثل یک جاده وسیع، مستقیم و همواری فرض کنیم، همه انبیا در این چند هزار سال گذشته آمده‏اند تا بشر را از کوره راه‏ها به این جاده برسانند. وقتی به این جاده رسید، مسیر تندتر، عمومی‏تر، موفق‏تر، بی ضایعات یا کم ضایعات‏تر خواهد بود.

دوره ظهور، دوره‏ای است که بشریت می‏تواند نفس راحتی بکشد. می‏تواند راه خدا را طی کند. می‏تواند از همه استعدادهای موجود در عالم طبیعت و در وجود انسان به شکل بهینه استفاده کند».

روایات تعیین کننده دوران حکومت امام زمان(ع) با دسته‏ای دیگر از روایات که با روح تعالیم قرآنی بیشتر توافق دارد، در تزاحم و تعارض است. مفضل بن عمر می‏گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: مدت خلافت حضرت قائم(ع) چه مقدار است. حضرت در جوابم آیات 105 تا 108 سوره هود را تا «عطاء غیر مجذوذ» تلاوت فرمود، سپس در توضیح آیه فرمود: منظور از «عطاء غیر مجذوذ» این است که آن نعمت و عطا از ایشان بریده نمی‏شود بلکه نعمتی است دایمی و مُلْکی است که نهایت ندارد و حکمی است که منقطع نمی‏گردد و امری است که باطل نمی‏شود، مگر به اراده و مشیّت حق تعالی و از آن اراده و مشیّت کسی جز ذات او، آگاه نیست.
آیات مذکور بیانگر طولانی بودن نعمت‏های الهی برای اهل بهشت است. امام صادق(ع) با تلاوت آن و سپس تفسیر و تأویلش فرمود: »همان گونه که نعمت‏های الهی از اهل بهشت منقطع نمی‏گردد مگر به اراده خداوند، مدت خلافت حضرت قائم نیز بسیار طولانی است و از پایان آن کسی جز خداوند آگاهی ندارد».