اولین بازیکنی که وارد دنیای تبلیغات شد

اختصاصی آسمونی

نوشته از مهدی زارعی

ستاره فوتبال، عامل فروش کاکائو و شکلات!

چه عواملی باعث می شود که یک تیم ناشناخته مورد توجه هواداران قرار گیرد؟ بدون شک، نتایج غیر منتظره عاملی مهم در محبوبیت هر تیمی هست. اما مهمتر از آن، اتفاقاتی است که تماشاگران را هیجان زده کند. حضور بازیکنان تکنیکی در یک تیم، بهتر از هر عامل دیگری می تواند این احساس را در بین طرفداران به وجود بیاورد؛ همان گونه که برای تیم ناشناخته برزیل در جام جهانی 1938 اتفاق افتاد.

در آن سال، شور و اشتیاق فراوانی سراسر برزیل را فرا گرفته بود و همه امیدوار بودند که ستاره هایی چون دومینگوس داگویا و لئونیداس، برزیل بدون افتخار را به اولین عنوان در جام جهانی برسانند.

سال 1938 هشتمین سالی بود که گتولیو وارگاس رئیس جمهور برزیل بود. مردی  که از فوتبال برای رسیدن به ایده آلهای ملی گرایانه خود استفاده می کرد؛ شورای ملی فوتبال را با حضور فدراسیون های محلی برزیلی تشکیل داده بود و البته تسهیلات و سوبسیدهای زیادی را برای تیم ملی برزیل و سفر آن تیم به قاره اروپا برای حضور در جام جهانی فرانسه در نظر گرفت.

تا اینجای کار، برزیل به لطف تبلیغات داخلی، محبوبیت زیادی در داخل برزیل به دست آورده بود. اما اینها برای جلب توجه اروپایی ها کافی نبود. برای اینکه تیم سفیدپوش برزیل، به تیم محبوب جام جهانی تبدیل شود، به یک« آدم لاستیکی» نیاز بود. لئونیداس داسیلوا از اولین سیاهان برزیلی بود که در سواحل برزیل و با پای برهنه، به چهره ای بزرگ در فوتبال تبدیل شد.

لئونیداس مخترع حرکتی بی سابقه در فوتبال بود. حرکتی به اسم بایسیکل کیک( قیچی برگردان) که تا اون وقت، کسی انجام نداده بود. اما وقتی در جام جهانی داورها در بازی برزیل و لهستان برای نخستین بار چنین حرکتی را دیدند، نمی دانستند مطابق قوانین فوتبال است یا نه؟ و اینکه باید این ضربه را خطا اعلام کرد یا خیر؟!

خوشبختانه این کار خطا اعلام نشد و هیجان تماشاگران با همین حرکات نمایشی به اوج رسید. عجیب تر از آن، علاقه برزیلی ها به بازی بدون کفش بود. لئونیداس که بازی در باران و زمین گل آلود برایش دشوار بود، می خواست پابرهنه بازی کند و حتی یک بار کفشش را درآورد و به بیرون زمین پرتاب کرد. ولی داور دستور داد که کفش را مجددا به پا کند و بدون کفش بازی را ادامه ندهد.

بعد از این که وقت قانونی با تساوی(4-4) برزیل و لهستان تمام شد، بالاخره در وقت اضافی لئونیداس فرصت مورد نظر خود را به دست آورد. لحظه ای کفش او از پایش در آمد و در همون لحظه، با شوتی محکم گل صعود برزیل را به ثمر رساند؛ شوت او چنان غیرمنتظره و قوی بود که همه شگفت زده شدند و فریادهای تخسین هواداران از تمام نقاط استادیوم به گوش رسید.

برزیل(6-5) برنده شد و به عنوان تنها تیم غیراروپایی و البته یکی از محبوب ترین تیمها به جمع هشت تیم برتر جام رسید.

علاوه بر لئونیداس، مدافع تنومند، خونسرد و قدرتمند این تیم، دومینگوس داگویا هم به راحتی در شرایط سخت و موقعیت های خطرناک می توانست هر رقیبی را دریبل بزند.

برزیل در آن جام سوم شد و به بهترین عنوان خود در جام جهانی تا آن زمان دست پیدا کرد.

وقتی لئونیداس- بهترین بازیکن آن جام- به برزیل برگشت، مشهورترین انسان در برزیل بود؛ حتی مشهورتر از وارگاس رئیس جمهور برزیل. همه او را با لقب« الماس سیاه» می شناختند و کمپانی شیرینی سازی« لاکتا» اسم شکلات های خود را « الماس سیاه» گذاشت. شهرت و محبوبیت لئونیداس، او را به اولین بازیکنی تبدیل کرد که لقبش روی یک محصول تجاری می رفت.

تمام اینها با تکنیک لئونیداس و هم تیمی هایش اتفاق افتاد و اگر الماس سیاه برزیلی در بین هواداران فوتبال صاحب چنین شهرتی نمی شد، هیچ کدام از اتفاقات بعد از جام جهانی 1938 رخ نمی دادند.