جام جهانی فوتبال نوجوانان (بخش سوم)

قرن بیستم تمام شد و سرانجام در آغاز قرن بیست و یکم ایران افتخار حضور در جام جهانی فوتبال نوجوانان را کسب کرد. در بخش سوم تاریخچه جام جهانی نوجوانان درباره صعود ایران بیشتر می خوانیم. صعودی که البته افتخارآمیز نبود.

1999 (نیوزیلند)

آخرین قاره‌ای که به لطف قانون "چرخش میزبانی" پذیرای برترین تیم‌های جهان شد، اقیانوسیه بود. بدین ترتیب این قاره برای نخستین بار سهمیه‌ای بیشتر از یک تیم در مسابقات جهانی نوجوانان کسب کرد. هت تریک رویارویی برزیل و غنا در این جام کامل شد. با این تفاوت که دو تیم در نیمه نهایی بازی‌ها در برابر هم قرار گرفتند و برزیل با پیروزی در این مسابقه آماده ثبت رکوردی دیگر شد: دفاع از عنوان قهرمانی. حریف برزیل اولین و آخرین حضور قاره اقیانوسیه در فینال را رقم زده بود. استرالیا در طول وقت قانونی و اضافی دروازه خود را دربرابر برزیل بسته نگه داشت اما حریف در ضربات پنالتی (8-7) پیروز شد و از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد؛ کاری که تا امروز توسط هیچ تیمی تکرار نشده است. جایزه بازی جوانمردانه به مکزیک رسید. دست غنا هم از جوایز کوتاه نماند و "اسماعیل آدو" با هفت گل زده کفش طلا را از آن خود ساخت. دیدار رده‌بندی مصاف بهترین گلزن و بهترین بازیکن بازی‌ها بود زیرا توپ طلا به "لاندن داناوان" آمریکایی رسید؛ بازیکنی که در هنگام جام‌جهانی 2002 بیشتر به جهانیان معرفی شد. یانکی‌ها در دیدار رده‌بندی (2-0) به غنا باختند و چهارم شدند.

2001 (ترینیداد و توباگو)

تیم ایران پس از سالها بالاخره در مسابقات 2001 شانس حضور در جام‌جهانی نوجوانان را به دست آورد. با این حال عجیب بود که کسی از این مساله اظهار شادمانی نکرد! بهتر است قبل از هرچیز به تصویر بازیکنان در بالا نگریسته و با این تیم آشنا شویم:

ایستاده از راست: ایمان پروا، شیث رضایی، منصور احمدزاده، رسول میرطرقی، حسام همرنگ، افشین چاووشی

نشسته از راست: حسن هوری، سیاوش اکبرپور، حسین کعبی، سید مهدی حسینی، وحید شرقی.

وقتی در سال 1379 ش تیم كشورمان به عنوان  میزان مرحله اول دور مقدماتی برگزار شد، این امید به وجود آمد كه ایران با پیروزی بر رقبای عرب خود به دور دوم راه یابد. اما پس از برگزاری نخستین دیدار تیم‌ملی نوجوانان همه مطمئن شدند كه ایران راهی دور بعد خواهد شد. حتی رقبا! مسأله صغرسن این بار به حدی مشهود بود كه حتی مربی هلندی قطر قبل از مسابقه با ایران گفت: شما باید به امتیاز میزبانی اكتفا می‌كردید و نیازی به استفاده از این همه بازیكن بزرگسال نبود! تیم‌های دیگر نیز اعتراضات مشابهی سر دادند. عجیب این‌جاست كه حتی رسانه‌های داخلی نیز به این قانون شكنی آشكار تاختند و حتی بسیاری از آنان حاضر شدند كه اسنادی درباره بازیكنان غیرقانونی تحویل مسؤولین تیم‌ملی بدهند.

اما مسؤولین همه چیز را تكذیب می‌كردند حمید درخشان سرمربی تیم هم معتقد بود كه وظیفه وی مربیگری است و صغرسنی بازیكنان ربطی به او ندارد... اما گاهی اوقات برخی حقایق چنان آْشكار می‌شد كه كسی نمی‌توانست از آن چشم‌پوشی كند. از جمله سن و سال "ایمان پروا" بازیكنی كه درسال 1372 عضوی از تیم‌ملی نوجوانان بود و حالا پس از هفت سال هنوز هم عضو تیم نوجوانان بود! جالب این جاست که نشریه ای که دست برقضا صاحب امتیازش حمید درخشان بود و همه کاره اش سید مهدی کاظمی، در حمایت از پروا نوشت که در این ماجرا، پروا تبدیل به پیراهن عثمان شد! اما در همان تیم نوجوانان، رسول میرطرقی در همان زمان بازیکن رده های امید بود و ظاهرا با شناسنامه پسرعموی خود در رقابتها شرکت کرده بود! گفته می شد او هم فرزند دارد و نام اصلی اش علی است! نام اصلی حسام همرنگ محمد بود و حسن حوری هم در واقع محسن نام داشت! در مورد حسین کعبی هم مشخص نبود که با شناسنامه برادرش یا یرادرزاده اش در مسابقات شرکت کرده است!

سیاوش اکبرپور هم از آنهایی بود که ظاهرا هفت- هشت سال صغرسنی داشت و بعدها که ازدواج کرد، منتقدان می گفتند به همین دلیل این قدر از همسرش کوچک تر است! افشین چاووشی هم به گفته منتقدان رضا نام داشت!گفته می شد وحید شرقی در آن زمان 22 ساله است! برخی از بازیكنان تیم‌ملی نیز دانشجو بودند! از جمله مهدی حسینی که هم دانشجو بود و هم 2 فرزند داشت! البته او در اعتراض منتقدان معتقد بود كه "دوبار در یك مقطع تحصیلی" كلاسهای خود را به صورت جهشی گذرانده است و هم در کلاس اول و دوم، و  هم در کلاس چهارم و پنج دبستان جهشی خوانده است! اما اندكی بعد و در تلویزیون مشخص شد كه به دلیل استرس ناشی از قرار گرفتن جلوی دوربین سالهایی را كه جهشی خوانده اشتباه گفته است!!!.

تیم ایران با چنین شرایطی پای به دور دوم مقدماتی نهاد و در روزهایی كه توجه جامعه ورزش كشورمان به افتخارآفرینی ورزشكاران درالمپیك سیدنی (2000) معطوف شده بود. با پیروزی (4-0) مقابل ویتنام به فینال رسید و رو در روی عمانی قرار گرفت كه در دور اول (1-2) مغلوب ایران شده بود. اما ایران در دیدار نهایی  (0-1) باخت تا از رسیدن به عنوان قهرمانی بازماند. ایران در جام‌جهانی درنبرد با پاراگوئه، كاستاریكا و مالی با سه شكست، دو گل زده و شش گل خورده به كار خود خاتمه داد و بازیكنان این تیم به سرعت فراموش شدند.دیگر كسی متوجه نشد كه بعدها به جز حسین کعبی، سیاوش اکبرپور، شیث رضایی و یکی دو چهره دیگر، بقیه به سرعت از فوتبال محو شدند؛ انگار نه انگار که در این مسابقات نوجوان بودند و در ابتدای راه فوتبال خود. این گونه بود كه اولین حضور ایران در جام‌جهانی نوجوانان طعم شیرینی برای فوتبال ما به ارمغان نیاورد.

در این مسابقات تیم نوجوانان فرانسه با حذف برزیل در یك چهارم نهایی جام‌جهانی تاریخ را تكرار كردند. تنها سه سال از پیروزی (3-0) فرانسه برابر برزیل در فینال جام‌جهانی بزرگسالان گذشته بود كه نوجوانان فرانسه بر همتای برزیلی خود غلبه كردند. آن‌گاه آرژانتین را شكست دادند تا با پیروزی (3-0) برابر نیجریه اولین قهرمانی خود را جشن بگیرند جوایز انفرادی هم به فرانسه رسید. فلورن سیناما پونگوله با 9 گل زده هم برنده كفش طلای بازیها شد و هم عنوان بهترین بازیكن را از آن خود ساخت. تا آن زمان هیچ بازیكنی نتوانسته بود در یك دوره از بازی‌ها به این تعداد گل زده دست یابد و پس از آن نیز كسی به این ركورد دست نیافت.

 پونگوله بعدها به لیورپول و اتلتیكو مادرید پیوست اما هرگز روزهای خوش جام 2001 را تكرار نكرد. در این بازی‌ها بوركینافاسو با پیروزی (2-1) مقابل آرژانتین عنوان سومی را از آن خود ساخت. جایزه بازی جوانمردانه هم به نیجریه تعلق گرفت.