در المپیك 1912 اتفاقاتی در داخل و خارج میادین رخ داد كه بارون پییر دوكوبرتن، در نطق اختتامیه المپیك، این بازیها را با شكوه، زیبا و آرمانی توصیف كرد.
این دوره المپیك حقیقتاً مجموعه تمام چیزهایی بود كه كوبرتن دوست داشت در المپیك باشد و هیچ ورزشكار یا تیمی از ناعادلانه بودن قضاوتها شكایت نكرد. در این المپیك، آن چه بود دوستی بین ورزشكاران بود. نزدیكی ملتها و احترام به یكدیگر بود و محبت و مهماننوازی فراموش نشدنی ملت سوئد. در هر ورزشگاه، استخر، میدان و هر رشتهای روح و آرمانهای المپیك، درك درست آنها و علاقه به حفظ و اجرای آنها به چشم میخورد. ورزشكاران دوستی را پایهگذاری كردند. مقامات رسمی به یكدیگر نزدیك شده و بحث شكلگیری فدراسیونهای بینالمللی رشتههای مختلف آغاز شد.
در بازیهای 1912 حدود دویست مدال از هر جنس آن توزیع شد. تصویری از مدال بازیهای استكهلم را مشاهده میكنید.