بیوگرافی آلادار گرویچ

در تاریخ مسابقات ورزشی، قهرمانان فراوانی ظهور كرده‌اند كه در زمانی كوتاه به شكلی عجیب درخشیده‌اند و ستاره اقبالشان هم به سرعت افول كرده است. طبیعی هم هست؛ زیرا مداومت داشتن در مسابقات معتبر و آماده نگه داشتن در مدتی طولانی، كاری است بسیار سخت‌تر از قهرمانی‌های زودگذر. به همین جهت وقتی جوانی 22 ساله در تیم‌ملی شمشیربازی سابر مجارستان، درخششی بی‌نظیر از خود به نمایش گذاشت و با پیروزی‌های متوالی خود در المپیك لس‌آنجلس (1932) سبب شد تا ایتالیا و لهستان پس از مجارستان در مكان‌های دوم و سوم المپیك قرار گیرند، به نظر نمی‌آمد كه اتفاق خاصی رخ داده باشد.

حتی وقتی چهار سال گذشت و آلادار گرویچ ملقب به آلادار گرِی در المپیك برلین و پس از حریفان آلمانی و ایتالیایی صاحب مدال برنز در قسمت سابر انفرادی شد و با 17 پیروزی و 2 شكست، مجارستان را بالاتر از ایتالیا و آلمان قهرمان سابر تیمی كرد، باز هم اتفاق خاصی رخ نداده بود!

اما آلادار گری به درخشش خود ادامه داد و اولین طلای جهانی خود را در مسابقات جهانی 1937 در بخش انفرادی كسب كرد و به انتظار المپیك 1940 نشست.

او كه در 16 مارس 1910 متولد شده بود، در سی سالگی متوجه شد كه انتظارش بیهوده بوده است و جنگ جهانی دوم ـ كه از سال 1939 آغاز شده بود ـ اجازه نمی‌دهد كه دوازدهمین دوره المپیك برگزار شود. این سرنوشت در انتظار المپیك سیزدهم هم بود و وقتی كه قرار شد المپیك چهاردهم در لندن برگزار شود. ویرانی‌ها و اثرات مادی و معنوی حاصل از آن جنگ شش ساله خانمانسوز به قدری زیاد بود كه كمتر كسی فرصت فكر كردن به ورزش را داشت. دیگر كسی انتظاری از گرویچ 38 ساله كه به تمامی افتخارات رسیده بود نداشت. اما... او بازگشت و این بار آماده‌تر از قبل!

 او در اسلحه فلوره عضو تیم‌ملی كشورش بود و با این تیم، مقام هفتم المپیك را كسب كرد. آنگاه نوبت به سابر رسید. جایی كه با ركورد 19 پیروزی و تنها 1 شكست، مدال طلای سابر انفرادی را تصاحب كرد و بالاتر از حریفان ایتالیایی و مجارستانی خود قرار گرفت. با چنین نتایجی طبیعی بود كه تیم سابر مجارستان فاتح المپیك شود و یك قهرمانی دیگر هم برای آلادار به دست آید.

قهرمان مسابقات جهانی 1951، در المپیك هلسینكی (1952) هم مقتدرانه ظاهر شد و مجموعه كاملی از مدال كسب كرد. او پس از هموطن خود پال كوواش ظاهر شد و مجموعه كاملی از مدال كسب كرد. او پس از هموطن خود پال كوواش در قسمت سابر دوم شد. مدال برنز هم به یك مجار دیگر رسید به نام تیبور برژلی. پیروزی‌های این قهرمانان موجب شد تا طلای سابر تیمی باز هم به مجارستان برسد و بالاخره، مدال برنز تیمی در اسلحه فلوره هم نصیب مجارستان شود. در این قسمت فرانسه و ایتالیا اول و دوم شدند. شاید خیلی‌ها فكر می‌كردند كه دیگر دوران خداحافظی نزدیك شده است اما تازه درخشش آلادار در مسابقات جهانی آغاز شده بود. طلای جهان در سال‌های 1953، 1954 و 1955 یك نقره و دو برنز در سال‌های 1953 و 1954 و آنگاه حركت به سوی المپیك 1956 ملبورن!

قهرمان چهل و شش ساله المپیك، هنوز هم مقتدر بود. او هرچند در سابر انفرادی پنجم شد، ولی باز هم یكی ازعوامل قهرمانی مجارها در سابر تیمی بود. لهستان و شوروی دوم و سوم شدند. گرویچ در مسابقات جهانی 1957 و 1958 قهرمان و در سال 1959 نایب قهرمان شد و در پنجاه سالگی، آخرین حضور خود در المپیك رم را با وداعی فوق‌العاده دراماتیك همراه ساخت. قهرمانی در سابر تیمی!

حالا گرویچ، ركوردی عجیب و تكرارنشدنی به جای نهاده بود. او متخصص بی‌نظیر اسلحه سابر و تنها ورزشكار تمام تاریخ المپیك لقب گرفت كه در یك رشته در شش المپیك پیاپی، صاحب شش مدال شده است. آن هم مرغوب‌ترین جنس مدال!

بد نیست بدانید كه گرویچ با ارنا بوگن ازدواج كرد. ارنا دختر آلبرت بوگن بود. عجیب این جاست كه آلبرت نیز در المپیك و در رشته شمشیربازی برای مجارستان مدال گرفته بود. عجیب‌تر از آن، اینكه ارنا همسر آلادار هم در المپیك و در رشته شمشیربازی مجارستان را صاحب مدال كرد و عجیب‌تر از همه آن كه فرزند این زن و شوهر قهرمان، پال گرویچ هم بعدها در المپیك برای تیم شمشیربازی مجارستان مدال گرفت!

خانواده‌ای این چنین رؤیایی با این‌گونه قهرمانان بزرگ سراغ دارید؟! آلادار گرویچ قهرمان بزرگ متولد شهر یاژبرنی در 14 می 1991 درگذشت. درحالی كه ركوردش همچنان دست نخورده باقی مانده است و بعید به نظر می‌رسد كه دیگر تكرار شود.