- آسمونی
- مجله اینترنتی
- املاک و ساختمان
- مناطق و محله ها
- ویلاهای شمال ایران
ویلاهای شمال ایران
در این مقاله از آسمونی تاریخچه ویلاهای شمال ایران و همچنین معرفی زیباترین شهرهای شمالی برای خرید ویلاهای شمال ایران و در پایان نیز تارخچه شمال ایران را برای شما عزیزان شرح می دهیم.
ویلا به ساختمانی گفته می‌شود که در تعریف امروزه از چهار طرف به بیرون نما داشته باشد و معمولاً آن را در اطراف شهرها یا در ییلاق‌ها می‌سازند.
البته در بعضی از کشورها قوانین ساخت و ساز به شهروندان اجازهٔ ساخت ویلا در داخل شهر را می‌دهد و خانه‌های مسکونی به صورت ویلایی ساخته می‌شوند.
تاریخچه ویلاهای شمال ایران
ساخت ویلاها از جمهوری روم باستان شروع شد و در آن زمان ساختمان‌های ارزشمند افراد طبقه بالای اجتماع به صورت ویلا در محوطه‌ها یا باغ‌های وسیع ساخته می‌شدند که بعد از فروپاشی امپراتوری روم توسط کلسیا کاربریشان تغییر کرد و به صورت صومعه استفاده می‌شدند و در قرون وسطی بعد از تعمیر و تغییراتی دوباره به صورت ساختمان‌های اشرافی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
ویلاهای شمال ایران
در ایران در فرهنگ عامه معمولاً به خانه‌هایی که نمای چهار طرف داشته باشند یا سقف شیب‌دار داشته باشند خانه‌های ویلایی گفته می‌شود و در شمال ایران به خاطر اقلیم مرطوب اکثر خانه‌ها به صورت ویلایی ساخته می‌شدند و با گسترش شهرها از تعداد ویلاها در مراکز شهرها کاسته شد ولی در حومه و شهرک‌های ویلاها به چشم می‌خورند.
تاریخچه شمال ایران
شمال ایران یا بطور کوتاه شُمال اصطلاحی است جغرافیایی که به سرزمینی نسبتاً کم‌وسعت اما سرسبز و حاصلخیز در جنوب دریای خزر و شمال رشته‌کوه البرز گفته می‌شود و شامل استان‌های گیلان و مازندران و بخشی از استان گلستان است. راه‌های اصلی ورود به شمال جاده‌های هراز، چالوس، فیروزکوه، قزوین-رشت، گردنه حیران و جاده مشهد-گرگان هستند.
شمال ایران در عهد اشکانی توصیفی است که استرابو جغرافی دان قرن اول میلادی و عهد اشکانیان، از مردمان حاشیه جنوبی دریای هیرکانی یا کاسپین (دریای مازندران/خزر) بیان نموده است. بخش دوم از آسیای شمالی با دریای کاسپین آغاز می‌شود که به دریای هیرکانی هم معروف است.
ما در اینجا از این دریا و ملتهایی که بر ساحل آن زندگی می‌کنند، صحبت می‌کنیم. این دریا از اقیانوس به سمت جنوب آغاز می‌شود و در ابتدا بسیار باریک است؛ و کم‌کم تا 500 استادیوم وسیع می‌شود. اراستوسن می‌گوید که ناوبری در این دریا برای یونانیان شناخته شده بود. بخشی از سفر در امتداد سواحل آلبانی و کادوسی حدود 5400 استادیا می‌گردید؛ و سپس بخشی که متعلق بود به سرزمین اناریاکی، مَردی و هیرکانی؛ و تا آنجا که دهانه رودخانه جیحون حدود 4800 استادیا و به لگسارتس حدود 2400 استادیا. البته این اطلاعات، بخصوص فاصله‌ها ممکن است چندان دقیق نباشد.
قبائل نزدیک دریا، همچنین عشایر و قبائل اروپایی، اسکیتیان و سرمتی‌ها هستند. یونانیان باستان تمام قبائل شمالی را با نام مشترک از اسکیت‌ها، و کِلتو (سلتو)- اسکیت‌ها می‌نامیدند.
همچنین قبائل ساکائی و ماساژت‌ها که در طرف شرقی دریای هیرکانی ساکن بوده‌اند. عشایر و یا قبائل سرگردان، که در سمت شرقی دریای کاسپین زندگی می‌کردند، داهه و یا پرنی نامیده می‌شدند. پس از آنجا با کویری روبرو می‌شویم و سپس به هیرکانیا می‌رسیم. در سرزمین هیرکانیا دریای کاسپین عمیق و گسترده می‌شود و این تا سرزمین ماد و کوه‌های ارمنستان ادامه دارد. دریا، تپه‌ها و کوهستان در اینجا شکلی «هلالی» می‌گیرد.
با فاصله گرفتن از دریا و نزدیک شدن به دامنه کوه‌ها تا رسیدن به ارتفاعات، در بخش کوچکی از این سرزمین برخی قبائل آلبانی و ارمنی و بخش بزرگتری توسط گلائی‌ها، کادوسیان، آمردی‌ها، ویتی‌ها، و اناریاکائی– که برخی قبائل پرهسی (محتملا پارسی؟) نیز با آنها هستند- ساکن‌اند. در سرزمین ویتی‌ها، شهری با دیوار در اطرافش توسط آئینیانس ساخته شده است، که اکنون آن را آئینا (آئینیانا) می‌نامند.
در این شهر زره‌پوش یونانی، کشتی‌های جنگی (بی باک)، و مقبره‌هایی مشاهده شده است. همچنین نیز در شهر اناریا، یک اوراکل وجود دارد که مشاوره دربارهٔ خوابها می‌دهد؛ و همچنین بقایایی از مهاجرنشین‌های یونانی مشاهده شده است. اما این قبائل به خاطر طبیعت خشن و ناهموار منطقه، بیشتر به شکارگری و غارتگری می‌پردازند و بیشتر استعداد در جنگیدن دارند تا دامداری و کشاورزی. بخش بزرگتر ساحل در پای منطقه کوهستانی که به 5000 استادیا می‌رسد، در تصرف کادوسیان است، اما این سرزمینها، کم حاصل است.
هیرکانیا سرزمینی بسیار حاصلخیز و گسترده است و دربرگیرنده دشتها و شهرستانهای قابل توجهی است. مانند تالابروس، سمریان و کارتا و محل اقامت خانواده سلطنتی، تِیْپْ (یا تپه)، که گفته می‌شود کمی بالاتر از سطح دریا واقع شده است و به فاصله 1400 استادیوم از کاسپین گیت واقع است. تاک‌های فراوان و درخت‌های انجیر پرمحصول دارد. زنبورهای عسل در میان درختان کندو دارند و قطرات عسل از برگها می‌چکد.
در ماتیانه و ماد و سکاسنه و ارکسنه و ارمنیه نیز تقریباً چنین است. اما نه به این دریا و نه به این سرزمین توجه خاصی نشده است؛ و این به دلیل حاکمان آن بوده است. اولین فرمانداران هیرکانیا بربرها بودند، سپس مادها، هخامنشیان و در نهایت پارتیان بودند. باید افزود که تمام سرزمین‌های مجاور آن دریا نیز یا بیابان بی آب و علف است و یا پناهگاه‌های راهزنان و بیابانگردان که بر بیابانها می‌افزایند. در دوره کوتاه تسلط مقدونیان هم توجه چندانی بدان نشد، چرا که هم دور بودند و هم دائماً در حال جنگ با دیگران. بنا به گفته آریستوبولوس هیرکانیا، سرزمینی جنگلی است و در آن به تولید و کاشت درختان بلوط می‌پردازند، اما کاج و سرو که در هندوستان فراوان است، ندارد. منطقه نسا را نیز متعلق به هیرکانیا می‌دانند، البته برخی نویسندگان، نظر متفاوت دارند.
ماسوله
ماسوله شاید یکی از معروف‌ترین شهرهای استان گیلان باشد. ماسوله در جنوب استان و در فاصله 60 کیلومتری شهر رشت، 36 کیلومتری شهر فومن و 20 کیلومتری شهر ماکوان در جنگل‌های سردار جنگل فومن قرار دارد. معروفیت این شهر به دلیل معماری منحصربه‌فرد این شهر است. این شهر در دوران زندیه ساخته‌شده است و بهترین توصیف برای معماری ماسوله این است : پشت‌بام یک‌خانه حیاط خانه بالایی است.
خانه‌های این شهر گویی به‌صورت پله کانی بر روی‌هم ساخته‌شده‌اند. تمامی این خانه‌ها بر روی کوه ساخته‌شده‌اند و محل عبور و مرور به‌قدری باریک است که حتی عبور موتورسیکلت نیز از آنها بسیار دشوار خواهد بود. این شهر در سال 1354 در فهرست آثار ملی ایرانی به ثبت رسید و پس‌ازآن ساخت‌وساز در این شهر بسیار محدود شد به‌طوری‌که بسیاری از ساکنین آن در طی سال‌ها مجبور به مهاجرت به شهرهای اطراف و تهران شدند.
نکته مثبت این محدودیت‌ها این بود که ماسوله معماری قدیمی و منحصربه‌فردش را حفظ کرد. ماسوله یکی از خوش آب و هواترین شهرهای شمال کشور است. قله شاه معلم بلندترین قله استان گیلان نیز در ماسوله قرار دارد همین امر باعث شده تا کوهنوردان بسیاری به این شهر سفر کنند.
بازار محلی این شهر نیز از جذابیت‌های این شهر است. اگر به سایت‌های گردشگری انگلیسی‌زبان نیز سر بزنید ماسوله را در لیست زیباترین شهرهای ایران خواهید دید.
فومن
شهر مجسمه‌ها فومن یکی از شهرهای استان گیلان است که در میان شالیزارها احاطه‌شده است. این شهر تاریخی در فاصله 5 کیلومتر صومعه‌سرا و 356 کیلومتری تهران قرار دارد. این شهر در مسیر راه‌های دسترسی به ماسوله و استان گیلان محسوب می‌شود.
رامسر
شهر رامسر در غرب استان مازندران نیز جزو شهرهایی است که موردتوجه مسافران و گردشگران است. ساخت هتل رامسر در سال 1317 نیز نشان از جذابیت و اهمیت این شهر از گذشته تاکنون است. از جاذبه‌های طبیعی این شهر می‌توان به آبشار، چشمه‌های آب سرد و گرم ، غارها و جنگل‌های متعدد اشاره کرد. یکی از جاذبه‌های تفریحی رامسر ، تله کابین رامسر است. تله کابین بزرگ‌ترین تله کابین کشور است و با طول 2 کیلومتر از سواحل دریای خزر شروع‌شده و به ارتفاعات جنگلی می‌رسد.
جواهر مازندران
جواهر ده یکی از روستاهای شهرستان رامسر در مازندران است. این روستا یکی از زیباترین روستاهای استان مازندران است. طبیعت بی‌بدیل این روستا هرساله جمعیت زیادی را در فصل بهار و تابستان به این منطقه می‌کشاند. قله‌های سرسبز و زیبا و چشمه و آبشار از زیبایی‌های طبیعت جواهر ده هستند. این روستای در فاصله 27 کیلومتری رامسر قرار دارد.
