معرفی شیروان دره + عکسها

آسمونی : شیروان دره‌سی یا دره شیروان یکی از یازده زیستگاه وحشی است که که در منطقه سبلان واقع شده‌است.

شیروان دره سی (دره شیروان) ، دره ای است عمیق و عریض ، که حدودا در 20 کیلومتری جنوب شهرستان در بخش مشکین شرقی و در نزدیکی شهر لاهرود قرار دارد ، ارتفاع سطح آن 2200 متر و مساحت آن 75 کیلومتر مربع برآورد شده است. طول این دره از حوالی روستای لاهرود تا آبگرم شابیل به بیش از 30 کیلومتر می رسد.

بریدگی دیواره‌های صخره‌ای ، چشم انداز ویژه‌ای به این منطقه بخشیده ‌است و سنگها در آن به صورت تندیس هایی دیده می‌شوند که انسان فکر می‌کند هرکدام به دست هنرمندی با ذوق تراشیده شده ‌است.

این دره از قسمت جنوب به دامنه شمالی سبلان (هرم) از شرق به جاده خاکی لاهرود ـ شابیل، از غرب به هوشنگ میدانی و از شمال به زمین های روستای قلچقلو منتهی می‌شود. همچنین این دره دارای صخره ها و غارهای دیدنی است. محل اصلی ورود به دره در 5 کیلومتری پائین آبگرم معدنی شابیل قرار دارد و برای ورود به آن باید از کنار آبشاری با ارتفاع 40 متر به سمت پائین صخره نوردی کرد.

آبشارهای دوقلوی شیروان دره سی در نوع خود بی نظیر هستند.

این زیستگاه محل زندگی دائمی وحوش متعددی چون خوک، روباه، گرگ، قوچ و میش، خرس قهوه‌ای، کبک، قمری و تعدادی پرندگان مهاجر می‌باشد.

نادر باخان (ندیر باخان) قسمتی از صخره های این دره معروف می باشد که به دره نادر باخان هم معروف است.

چون نادر شاه قبل از تاجگذاری در دشت مغان سَری به این دره هولناک زده به این نام نامیده شده است. بالاتر از این دره، دشتی صاف وجود دارد که به هوشنگ میدانی یا میدان اشک (اشک میدانی) معروف است و مکان جنگ اشکانیان و رومیان بوده است. علاوه بر این در نزدیکی نادرباخان دو دریاچه به نامهای آت گؤلی و جیران گؤلی قرار دارند که زیبایی خاصی به طبیعت این منطقه بخشیده اند.

به طوی که ترکیب یکی از این دریاچه ها با صخره های سر به فلک کشیده شیروان دره سی و ساوالان سربلند در یک عکس چشم هر بیننده ای را شیفته و واله می سازد. همچنین دریاچه آت گؤلی محلی برای پرورش انواع ماهیان سردآبی می باشد که گاها جشنواره ماهی گیری نیز به همت مسئولان در این منطقه برگزار می گردد.