تاثیر جنگ بر بازیهای تیم ملی
دعای توسل ملی پوشان پس از برد
در آذر سال 1361 تیم کشورمان در بازی های آسیایی دهلی نو به میدان رفت. در آن روزها جنگ ایران و عراق بر تمام اتفاقات سیاسی و غیرسیاسی منطقه تاثیر گذاشته بود. در روزهایی که سربازان کشورمان در جبهه ها درگیر نبرد با حزب بعث عراق بودند، ورزشکاران کشورمان نیز در تلاش بودند که در بازی های آسیایی انقلاب اسلامی را به جهانیان معرفی کنند. اما چگونه؟ در این مسابقات تیم ملی فوتبال با نفراتی چون محمد مایلی کهن، محمد دادگان، حمید درخشان، محمد پنجعلی و...بازی اول را به ژاپن باخت اما برد(1-0) در برابر کره جنوبی، شرایط را دگرگون ساخت. برای این که حال و روز فوتبال آن زمان و مجلات را ببینید، نگاهی داریم به نوشته های مجله دنیای ورزش پس از برد مقابل کره جنوبی. نوشته ها را بدون دخل و تصرف می خوانیم. « قبل از اینکه بازی شروع شود تیم ایران قبل از آمدن به زمین در کنار زمین به اتفاق اتحادیه دانشجویان مسلمان انجمن اسلامی، جانبازان انقلاب و عده ای از مسلمانان افغانی ندای وحدت سر دادند. بچه های انجمن اسلامی یک لحظه با شعارهای انقلابی و اسلامی از تشویق تیم ایران غافل نبودند.
بعد از به صدا درآمدن سوت پایان بازی در حالی ایرانیان مسلمان از بازیکنان، مربیان، تماشاگران و کلیه دست اندرکاران یکدیگر را در آغوش گرفته و از شادی می گریستند (همه بازیکنان، کلیه تماشاگران مسلمان که الحق اتحادیه دانشجویان مسلمان هند سنگر تمام گذاشنتد همچنین برادران جانباز انقلاب) روبه روی جایگاه تماشاگران ایرانی حاضر سرود خمینی ای امام را با در دست داشتن تصاویری از امام امت و پرچم جمهوری اسلامی ایران سر دادند در حالی که همگی می گریستند. در پایان این حرکت مراسم دعای توسل توسط دانشجویان بر روی سکوهای استادیوم لعل نهرو به اجرا درآمد جانبازان می گریستند و خدا را به خاطر الطافی که نشان داده شکر می کردند این حرکت ها همگی نشان دهنده گوشه ای از مراسم مذهبی -سیاسی در جبهه ها بود که به عینه در جامعه ورزشی به نحو احسنت به اجرا درآمد. به طوری که فلاش های دوربین عکاسان یک لحظه از بچه های تیم ملی و طرفداران جمهوری اسلامی دور نمی شد. در این میان پلیس و ماموران انتظامی که همیشه در دیدارهای ایران چند برابر می شوند نیز قادر به کنترل ایرانیان مسلمان نبود، امید است رزمندگان ما در جبهه ورزشی نیز بتوانند ادامه دهنده رسالت انقلاب اسلامی باشند. انشاالله تعالی».
