جک تیلور و اعلام پنالتی در دقیقه اول فینال جام جهانی!

مهدی زارعی- كمتر از نیم فرسنگ تا محل باشگاه «ولوور همپتون واندررز» انگلستان، یك مغازه قصابی وجود دارد. طبیعی است كه وقتی كودكی در این مكان رشد كند، از همان ابتدا با رویای فوتبال بزرگ می‌شود. این رویا برای جك تیلور با سفری نامتعارف همراه می‌شود.

پیرمرد فوتبال انگلیس اندکی قبل از درگذشت خود در 27 جولای 2012، درباره آن روزها چنین گفت:

من همیشه فكر می‌كردم كه بازیكن خوبی هستم. فكر می‌كنم سایر هم‌ تیمی‌هایم نیز با من هم عقیده بودند. در آن روزها من راهروهای باشگاه را جارو می‌كردم و هركار دیگری نیز از دستم بر می‌آید، انجام می‌دادم. با این امید كه روزی رؤیایم تحقق باید.

اما دوران فوتبالی جك با یك حضور كوتاه در تیم «وولور همپتون تاون» كه با تیم ولوور همپتون واندررز تفاوت داشت و در هیچ لیگی نیز حضور نداشت به پایان رسید.

یك نفر به من گفت: چرا داوری نمی‌كنی؟ در پاسخ او گفتم: داورها آدمهای بامزه‌ای هستند! برای داور بودن باید با مزه بود!! اما او گفت چنین چیزی نیست. ماجرای داوری من از آن زمان شروع شد.

تیلور نخستین بار در 17 سالگی یك مسابقه فوتبال را سوت می‌زند و این كار را به مدت 33 سال ادامه می‌دهد. او در این مدت بیش از 1000 مسابقه را قضاوت می‌كند كه یك دهم آنها مسابقات بین‌المللی و ملی بوده‌اند. جك در 60 كشور مختلف سوت زد.

هنگامی كه جوان بودم، همواره در دسترس بودم. چنین بود كه یك روز از اتحادیه فوتبال انگلیس به من زنگ زدند و گفتند: برای قضاوت مسابقه‌ای در برزیل، شرایط خوبی داری؟ در آن  روزها قضاوت‌های زیادی را انجام می‌دادم و حتی در فینال جام حذفی كشور نیز سوت زده‌بودم حتی با این كه در آن زمان برای قضاوت چنین مسابقه مهمی، نسبتاً جوان بودم. در آن ایام قضاوت  این مسابقات مهم را به داوران با تجربه واگذار می‌كردند. داورانی كه در آستانه بازنشستگی قرار داشتند... با سوت زدن در عرصه‌های بین‌المللی بود كه شانس به من روی آورد.

جك با سابقه قضاوت در فینال F.A.CUP در سال 1971 در فینال جام برندگان جام اروپا نیز قضاوت می‌كند. او در سال 1974 برای قضاوت در مهمترین مسابقه فوتبال در سراسر جهان انتخاب می‌شود. او گفت:

قضاوت در فینال جام جهانی برای هر داوری، رسیدن به بالاترین درجه موفقیت است. این مسابقه حكم نقطه عطف كل فوتبال جهان را داراست. انسان وقتی در چنین مسابقه‌ای سوت می‌زند، احساس افتخار و غرور می‌كند.

اما مسابقه فینال برای جكی به خوبی آغاز شد و او به شكل غیر‌منتظره‌ ناچار می‌شود كه سوت آغاز مسابقه را به تعویق بیندازد.

من در كمال ناباوری دیدم كه پرچم‌های كرنر درگوشه‌های زمین كاشته نشده است! واقعاً نمی‌توانستم باور كنم. هیچ‌گاه آن صحنه را فراموش نمی‌كنم! لحظه‌ای كه آن مرد كوتاه قامت با شرمندگی از رختكن بیرون آمد و پرچم‌های كرنر را در محل مخصوص كاشت.

فینال جام جهانی بین آلمان غربی و هلند برگزار می‌شد. رویارویی دو كاپیتان اسطوره‌ای: فرانس بكن بائر و یوهان كرویف. تمام  عناصر لازم برای شكل‌گیری یك مسابقه كلاسیك گرد هم آمده بودند تیلور درباره آن دیدار چنین خاطراتی داشت:

انسان می‌توانست حس كند كه آن دیدار بدون حادثه به پایان نمی‌رسد.

 تنها یك دقیقه پس از شروع مسابقه مشخص شد كه این حس درست بوده است. كرویف با یكی از حمل توپ‌های مشهور خود به محوطه جریمه آلمان حمله برد و تیلور نخستین پنالتی در تاریخ فینال‌های جام‌جهانی را درا ختیار هلندی‌ها قرار می‌دهد.

آلمانی‌ها برای نخستین بار در آن دیدار، توپ را لمس كردند كه داشتند آن توپ را از دروازه خود بیرون می‌آوردند. حالا كه به عقب باز می‌گردم. فكر می‌كنم كه زدن آن گل، چنان هم به نفع هلند نبود.

 آلمانی‌ها به سرعت سازماندهی خود را به دست می‌آورند و فرصت زدن گل تساوی نیز به دنبال آن، نصیبت آلمان می‌شود. یك پنالتی در دقیقه 25 نصیب آلمان‌ها می‌شود كه نسبت به پنالتی اول مسابقه، جنجالی‌تر بود.

به نظر من پشت پا زدن یا تلاش برای زدن پشت پا خطای پنالتی محسوب می‌شود. به نظر من مدافع هلند تلاش كرد كه به مهاجم حریف پشت پا بزند.

 ژرمن‌‌ها پس از به ثمر رساندن گل تساوی با روحیه‌ای بهتر به نبرد ادامه دادند و قبل از پایان نیمه توسط گردمولر(2-1) پیش افتادند.

در حالی كه داشتیم از زمین بیرون می‌آمدیم یوهان كرویف معترضانه به سمت ما آمد. فكر می‌كنم او درباره پنالتی با ما بحث داشت. زیرا زبان هلندی من، چندان خوب نبود. در آن لحظه فكر كردم بهتر است به خاطر اعتراضات، یك كارت زرد نشان وی بدهم.

 قضاوت جك در نیمه اول كافی بود تا داور انگلیسی را به صدر اخبار دنیا برساند. هر چند كه نمایش جنجالی داوری در نیمه دوم نیز ادامه داشت. جك، سومین گل آلمانها را كه توسط گردمولر به ثمر رسید به دلیل آفساید مردود اعلام كرد. در فاصله 5 دقیقه مانده به پایان مسابقه هم از سرنگون شدن برند هولزنباین بازیكن آلمانی در محوطه جریمه بدون اعلام پنالتی عبور می‌كند. هرچند كه گل‌ دیگری به ثمر رسید تا آلمان فاتح جام جهانی شود.

من در آن زمان فكر می‌كردم كه به خوبی از پس قضاوت مسابقه برآمده‌ام هنوز هم چنین احساسی دارم. البته برخی با من مخالفند. البته قضاوت در هر مسابقه‌ای گروه مخالفی نیز خواهد داشت. به هر حال من از قضاوت خود، راضی بودم و به مدالی كه پس از پایان فینال به من اهدا شد افتخار می‌كنم. هنوز هم آن مدال را دارم و برایم ارزش بسیاری دارد.

جك تا پایان بازنشستگی از میادین فوتبال، بیش از هر داور دیگری در میادین معتبر سوت زده بود. خدمات او به فوتبال سبب شد تا نشانه شوالیه  امپراتوری بریتانیا(sir) دریافت نماید. به همین دلیل كاملا طبیعی بود كه حتی در روزگار  پایانی عمر او نیز از وی خواسته شود كه درباره داوران جوان و آینده دار فوتبال نظر بدهد. تیلور قبل از مرگ گفت:

باید به اطراف سفر كنم و به دنبال داوران جوان و با استعداد بگردم. درست است كه استعدادیاب خوبی داریم اما وقتی یك پیرمرد هم در كنار او باشد و تجربیات خود را در اختیارش قرار دهد، بازدهی افزایش می‌یابد.

جك، رابطه خود را با شهر زادگاه خود حفظ كرد. او زمانی مدیرمالی ولوو همپتون بود. اما روزی كه اتاق داوران باشگاه را به نام وی ثبت كردند، بهترین روز  حضور وی در باشگاه بود.

پس از آن همه سال، برای من افتخار بزرگی بود. در این باشگاه بازیكنان خیلی خیلی بزرگی داشتیم. بنابراین، برایم بسیار دلچسب است وقتی كسی وارد باشگاه شود و ببیند كه اتاق داوران باشگاه به اسم آن داور پیر نامگذاری شده است. این امر برای من احساسی بسیار دلپذیر است و به من یادآوری می‌كند كه حتماً در دوران زندگی خود در این دنیا كارهای مثبتی انجام داده‌ام.