معرفی دانشگاه تهران

معرفی دانشگاه تهران یکی از دانشگاه های دولتی ایران دانشگاه تهران یکی از دانشگاه های دولتی ایران است....

معرفی دانشگاه تهران یکی از دانشگاه های دولتی ایران

دانشگاه تهران یکی از دانشگاه های دولتی ایران است. دانشگاه تهران مانند دیگر دانشگاه های دولتی دارای تاریخچه است. تاریخچه دانشگاه تهران شامل زمان تشکیل و وظایف و فعالیت ها و اهداف دانشگاه تهران می باشد. اگر می خواهید در مورد دانشگاه تهران بیشتر بدانید این بخش آسمونی را تا پایان مطالعه نمایید چرا که به معرفی دانشگاه تهران و تاریخچه دانشگاه تهران و آدرس سایت دانشگاه تهران می پردازیم.

تاریخچه دانشگاه تهران

دانشگاه تهران دانشگاه دولتی و بزرگترین مرکز آموزش عالی در ایران است پیشنهاد اولیه آن توسط دکتر اسماعیل سنگ در سال 1305 داده شد و پس از انجام مطالعات اولیه توسط عیسی صدیق در سال 1313 ه‍.خ به دستور رضا شاه پهلوی تأسیس شد. دانشگاه تهران هم‌اکنون دارای 25 دانشکده، 9 پردیس و 11 مرکز پژوهشی است. در حال حاضر محمود نیلی احمدآبادی ریاست این دانشگاه را به عهده دارد.

ظاهراً تاریخچهٔ مدونی از روند بنیان‌گذاری و تأسیس دانشگاه تهران از طرف این نهاد انتشار نیافته و در این مورد نظرهای گوناگونی از سوی اشخاص مختلفی اظهار گردیده‌است و گفته شده که فکر تأسیس دانشگاه تهران در سال 1305 ه‍.خ توسط دکتر سنگ نمایندهٔ مجلس نخستین بار پدیدار شد. در نامه‌ای به وزیر معارف دربارهٔ اقدام به تأسیس دانشگاه، محمد تدین پاسخ داد:

راجع به اونیورسیته که آن را می‌توانیم دارالعلوم بگوییم کمال علاقه را دارم و مشغول تهیه لوازم مقدمات آن هستم. نظر من این است که در یک فضای وسیعی که شاید 80 تا 100 هزار ذرع مربع وسعت داشته باشد، بنایی ساخته شود که شعب علوم و فنون در آنجا تأسیس گردد.

وزیر دَربار وقت، عبدالحسین تیمورتاش، از طرف رضا شاه، عیسی صدیق (صدیق اعلم) را مأمور کرد تا در سال 1310 ه‍.خ به ایالات متحده آمریکا سفر کرده و پس از مطالعه در «تأسیسات علمی دنیای جدید»، طرحی برای تأسیس دانشگاه در کشور به دولت تقدیم نماید. طرح صدیق مورد قبول کفالت وزارت معارف وقت، علی اصغر حکمت، قرار گرفت و با پیگیری ایشان، علی‌اصغر حکمت سرانجام دانشگاه تهران در هشتم خرداد ماه 1313 ه‍.خ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

در بهمن‌ماه سال 1312، جلسه هیئت دولت وقت تشکیل و در آن در زمینه آبادی تهران و زیبایی و شکوه ابنیه، عمارات و کاخ‌های زیبای آن سخن به میان آمد. محمدعلی فروغی که در آن روز، ریاست وزراء را برعهده داشت، از یک سو و دیگر وزیران از سوی دیگر زبان به تحسین و تمجید شهر گشودند و برخی از آنان برای جلب رضایت شاه در این مقال، عنان از کف بدادند اما در این میان علی اصغر حکمت، کفیل وزارت معارف، بی‌آنکه پیشرفتهای پایتخت را نادیده انگارد، با لحنی محتاطانه چنین گفت: «البته که در آبادی و عظمت پایتخت شکی نیست» ولی تنها نقص آشکار آن اینست که «انیورسته» ندارد و حیف است که در این شهر نوین از این حیث از دیگر بلاد بزرگ عالم، واپس ماند». این سخنان ارزشمند تأثیر خود را برجای نهاد و بی‌درنگ مقبول همگان افتاد. از این رو علی‌اکبر داور با تخصیص بودجه اولیه‌ای به میزان 250٬000 تومان به وزارت معارف باعث گردید تا زمین مناسبی برای تأسیس دانشگاه یافته شده و ساختمان آن را در اسرع وقت پدید آید.[3] علی اصغر حکمت بی‌درنگ دست به کار شد و جستجو برای مکان‌یابی مناسب دانشگاه را با کمک و مشاوره آندره گدار، معمار چیره‌دست فرانسوی که در آن روزگار به عنوان مهندس در خدمت وزارت معارف بود آغاز کرد. آنان پس از جستجوی بسیار در میان ابنیه، باغ‌ها و زمین‌های فراوان آن روز اطراف تهران باغ جلالیه را برای احداث دانشگاه برگزیدند. در همین حال برخلاف امروز که یافتن زمین مناسب در شهر تهران برای ایجاد دانشگاهی عظیم تقریباً ناممکن است، در آن روزها زمین‌های فراوانی وجود داشت که صاحبان آن‌ها نه تنها در فروش آن‌ها امساکی نداشتند بلکه برای واگذاری به چنین مؤسساتی که مسلماً سود کلانی هم به دنبال داشت، سر و دست می‌شکستند. از همین رو بود که گروهی از مالکین اراضی بهجت آباد با سوءاستفاده‌هایی نظر وزیر مالیه وقت را جلب کرده بودند که زمین‌های آن‌ها را برای تأسیس دانشگاه خریداری نماید. در حالی که به نظر موسیو گدار عرصه آن زمین‌ها تنگ و موقعیت آن‌ها سیل گیر بود و برای تأسیس دانشگاه به هیچ روی مناسب نبود. با این همه مرحوم داور رجحان در جلسه هیئت دولت به‌سختی بر خرید اراضی بهجت آباد پای فشرد و نظر بیشتر اعضاء را جلب کرده و سرانجام دولتیان، بهجت آباد را برگزیدند. در همین حال که علی اصغر حکمت دل‌شکسته و ناامید ناظر ماجرا بود، رضاشاه وارد شد و گفت: «باغ جلالیه را برگزینید. بهجت آباد ابداً شایسته نیست عرصه آن کم و اراضی آن سیل گیر است.» دولتیان در برابر این سخنان قاطع، زبان در کام کشیدند و احدی دم برنیاورد.

این مؤسسه با ادغام کردن دارالفنون، مدرسه علوم سیاسی، مدرسه طب، مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی، مدرسه فلاحت مظفر (اولین مدرسه کشاورزی در ایران)، مدرسه صنایع و هنر (تأسیس توسط کمال الملک)، مدرسه عالی معماری، مدرسه عالی حقوق، و چند مرکز آموزش عالی دیگر تهران دایر گشت. و در 15 بهمن ماه همان سال بود که کلنگ تأسیس دانشگاه تهران توسط رضاشاه در زمین‌های پردیس جلالیه تهران (در جنوب پارک لاله کنونی) به زمین زده شد و در جمعه 24 اسفند رسماً دانشگاه تهران تأسیس گشت.

سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران

دانشگاه تهران در حال حاضر، دارای 139 نشریه تخصصی است که 97 نشریه دارای رتبه علمی - پژوهشی از دبیرخانه کمیسیون نشریات علمی کشور می‌باشند. این نشریات به صورت فصلنامه یا دوفصلنامه منتشر می‌شوند. ویراستاری ادبی و صفحه آرایی مقالات و همچنین انتشار نشریات به صورت نسخه‌های الکترونیکی و چاپی در انتشارات دانشگاه تهران صورت می‌گیرد.

دانشکده‌های دانشگاه تهران

دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران
دانشکده فنی دانشگاه تهران
دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران
دانشکده کشاورزی کرج
دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران
دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران
دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران
دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران
دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
دانشکده زیست‌شناسی دانشگاه تهران
دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران
دانشکده مدیریت (دانشگاه تهران)
دانشکده فیزیک دانشگاه تهران
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران
مؤسسه ژئوفیزیک
(دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران)
مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران

روسای دانشگاه تهران

تا سال 1321 ه‍.خ دانشگاه تهران توسط وزیر فرهنگ مدیریت می‌شد. از آن تاریخ به بعد ریاست دانشگاه، به صورت مستقل و زیر نظر وزارت فرهنگ درآمد. نام مدیران دانشگاه از ابتدا تاکنون به شرح زیر است:

علی‌اصغر حکمت (1317–1313)
اسماعیل مرآت (1320–1317)
عیسی صدیق علم (1320)
سید محمد تدین (1320)
مصطفی عدل (1321–1320)
علی‌اکبر سیاسی (1333–1321)
منوچهر اقبال (1336–1333)
احمد فرهاد معتمد (1342–1336)
جهانشاه صالح (1347–1342)
فضل‌الله رضا (1348–1347)
علی‌نقی عالیخانی (1350–1348)
هوشنگ نهاوندی (1355–1350)
احمد هوشنگ شریفی (1356–1355)
قاسم معتمدی (1357–1356)
عبدالله شیبانی (1357)
محمد ملکی (1358–1357)
حسن عارفی (1360–1359)
علی مهدی‌زاده شهری (1360)
ابوالقاسم گرجی (1361–1360)
عباس شیبانی (1362–1361)
بهمن یزدی صمدی (1364–1362)
محمد فرهادی (1364)
اسماعیل آوینی (1364)
حسین فروتن (1367–1364)
محمد رحیمیان (1372–1367)
غلامعلی افروز (1373–1372)
محمدرضا عارف (1376–1373)
منصور خلیلی عراقی (1381–1376)
رضا فرجی دانا (1384–1381)
عباسعلی عمید زنجانی (1386–1384)
فرهاد رهبر (1392–1386)
محمدحسین امید (1393–1392)(سرپرست)
محمود نیلی احمدآبادی (1393–تاکنون)

دانش‌آموختگان دانشگاه تهران

گشایش دانشگاه تهران که با آغاز آشنایی جدی ایرانیان با مغرب‌زمین مقارن افتاده بود، این دانشگاه را به بستر اصلی ارتباط با تمدن مغرب‌زمین و علوم جدید تبدیل کرد. از آغاز فعالیت‌های آموزشی دانشگاه تهران تاکنون همواره افراد شایسته و شخصیت‌های برجسته و چهره‌های پرآوازه‌ای در آن به تحصیل پرداخته‌اند.

فهرست برخی از این دانش‌آموختگان برجسته در زیر آمده‌است:

جمشید آموزگار بیست و هشتمین نخست‌وزیر محمدرضا پهلوی
ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس‌جمهور ایران
سید محمد خاتمی، پنجمین رئیس‌جمهور ایران
حسن روحانی، هفتمین رئیس‌جمهور ایران
اصغر فرهادی، اولین کارگردان ایرانی دارای جایزه اسکار
شیرین عبادی، تنها ایرانی دارنده جایزه صلح نوبل
رضا داوری اردکانی، فیلسوف برجسته معاصر ایران و رئیس فرهنگستان علوم کشور
محمد ابراهیم باستانی پاریزی، تاریخ‌دان و نویسنده نامدار ایرانی
سید جواد طباطبایی، از استادان به نام علوم سیاسی در ایران
سید موسی صدر، رهبر فکری و سیاسی شیعیان لبنان و مؤسس مجلس اعلای شیعیان لبنان
نچیروان ادریس بارزانی، نخست‌وزیر فعلی کردستان عراق
مرتضی قریب، عضو هیئت علمی دانشگاه کلتک و برنده جایزه دینامیک سیالات از انجمن فیزیک آمریکا در سال 2015
علیرضا مشاقی، استاد دانشگاه و پژوهشگر در دانشگاه‌های هاروارد آمریکا و لیدن هلند و از بنیان‌گذاران آموزش و پژوهش میان رشته‌ای در ایران.
لطف‌علی عسکرزاده، مهندس برق و استاد بازنشسته علوم کامپیوتر در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و بنیان‌گذار منطق فازی
سیروان خسروی، خواننده و آهنگساز ایرانی
عادل آذر، رئیس دیوان محاسبات کشور
محمد هادی مفتح، رئیس مرکز اسلامی هامبورگ