- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهی به فیلم مردن در آب مطهر
نگاهی به فیلم مردن در آب مطهر
یکشنبه 4 اسفند 1398
نگاهی به فیلم مردن در آب مطهر ساخته برادران محمودی
نقد از نرگس خرقانی آسمونی" href="https://asemooni.com/" target="_blank" rel="noopener">پست اختصاصی آسمونی
ظرفیت‌هایی که هدر رفت. ترکیه مجبور هستند مدتی را در ایران سپری کنند. «حامد »با بازی «متین حیدرنیا» از افغانستان به ایران آمده است تا از طریق ایران خود را به اروپا برساند و به برادرش «سعید» در آلمان ملحق شود. اما در ابتدای فیلم« حامد» در راه آمدن به ایران با دختری به نام «رونا »آشنا می‌شود و رابطه ای عاشقانه میان این دو شکل می گیرد هر چند که «حامد »خیلی سریع از «رونا »جدا می‌شود و تا پایان فیلم تنها به این عشق اشاره می کند. «سهراب »دوست «حامد »که از افغان‌های مهاجر در ایران است و با خواهرش «سارا »در حومه تهران زندگی می‌کند، به دنبال «حامد» می‌آید و چند روزی میزبانش می‌شود. در ادامه فیلم داستان فیلم به این سمت می رود که «حامد» به چه شیوه ای به اروپا مهاجرت کند. او برای اینکه بتواند در اروپا پذیرفته شود، باید توصیه های برادرش سعید را بپذیرد وی ساکن آلمان است و براساس تجربیات دیگران این را می گوید.
در واقع بخش عمده مشکل فیلم مردن در آب مطهر همین سرگردانی فیلم است. مشخص نیست که داستان اصلی فیلم حول محور کدام موضوع است؟ آیا داستان عاشقانه تم اصلی فیلم است یا شیوه مهاجرت به اروپا و ... دغدغه اصلی داستان است و در پایان با توجه به سرنوشت «رونا »که به دست برادرانش به قتل می‌رسد موضوع قتل‌های ناموسی در افغانستان مطرح می‌شود و بیشتر فیلمنامه سردرگم می‌شود. به غیر از سردرگمی فیلمنامه شخصیت پردازی نیز در فیلم بسیار ضعیف است و از همین روی روابط آدم‌ها قابل باور نیست. خصوصا داستان عاشقانه« رونا »و «حامد» که بسیار دم دستی پرداخت شده و اصلا قابل باور نیست.
نوع دکوپاژ فیلم نیز برای مخاطب بسیار آزار دهنده است و بسیاری از پلان‌های فیلم به شکل کلوز آپ گرفته شده است. انگار سازندگان فیلم خواسته‌اند بدون بودجه آنچنانی فیلم را جمع کنند. اما این راه و روش ساخت فیلم سینمایی نیست و عجیب است که «برادران محمودی »پس از ساخت 4 فیلم سینمایی هنوز به این مهم پی نبرده‌اند! آنقدر فیلمنامه فیلم مشکل دارد و فیلم ضعیف است که این بر بازی بازیگران فیلم نیز تاثیر گذار بوده است خصوصا «علی شادمان »در نقش «سهراب »که بازیگر جوان و با استعدادی است در این فیلم بازی بسیار ضعیفی دارد. در واقع فیلم آخر «برادران محمودی »ظرفیت‌های زیادی را هدر داده است که جای تاسف است. موضوع حضور مهاجران افغانی در ایران همواره می تواند داستان های قابل توجهی را خلق کند که در سینما شاهد فیلم های خوبی در این رابطه بوده ایم اما فیلم «مردن در آب مطهر» به هیچ وجه از این ظرفیت ها بهره نبرده است و در بیشتر موارد فیلم ابتر و غیر واقعی است و به سختی می توان اتفاقات آن را باور کرد.
