یکی از مشکلات بسیاری از زنان و مردان و همینطور کودکان، حساسیت شدید به نور خورشید است که بهتر است به توصیههای پزشکی برای پیشگیری توجه کرد.
بسیاری هستند که به دلیل حساسیت به نور خورشید باعث قرمزی پوست میشوند ولی روشهایی برای درمان و جلوگیری از آن وجود دارد و باید به آن توجه کرد تا از بیماریهای با شدت بیشتر پیشگیری کرد. آسمونی در این بخش علل و علایم و روشهای پیشگیری و درمان حساسیت پوست به نور خورشید را گردآوری کرده که در ادامه میبینید.
سرفصل های این مطلب:
برخی افراد به طور ارثی دچار آلرژی پوستی به نور خورشید هستند، در حالی که برخی دیگر در اثر یک سری عوامل مثل برخی داروها یا تماس پوست با گیاهانی مثل هویج وحشی دچار علائم آلرژی خورشیدی میشوند. موارد خفیف این نوع آلرژی ممکن است بدون نیاز به درمان، برطرف شود، ولی موارد شدید آن نیاز به مصرف پمادها یا قرصهای کورتونی دارد. کسانی که شدیدا به نور خورشید حساسیت دارند، باید از روشهای پیشگیرانه استفاده کنند و جلوی نور آفتاب لباسهای پوشیده مثل لباس آستین بلند بپوشند.
قرمزی پوست، خارش یا درد پوست، برآمدگیهای کوچک پوستی که ممکن است به هم متصل شوند و برآمدگیهای بزرگتری را ایجاد کنند. پوسته پوسته شدن یا خونریزی از پوست، تاول پوستی یا کهیر. این علائم معمولا فقط روی قسمتی از پوست بدن که در معرض تابش نور آفتاب قرار میگیرد، مثل پشت دستها، ظاهر میشوند و طی چند دقیقه تا چند ساعت بعد از تماس با نور خورشید، بروز میکنند.
برخی داروها و بیمارهای خاص میتوانند پوست را نسبت به نور خورشید حساس تر کنند. معلوم نیست که چرا برخی افراد آلرژی خورشیدی دارند و برخی دیگر این آلرژی را ندارند. البته باید گفت خصوصیات ارثی در این رابطه نقش دارند.
اگر بعد از مواجهه با نور خورشید دچار واکنش پوستی غیرعادی و آزاردهنده شدید، نزد پزشک متخصص پوست بروید. علائم پوستی شدید یا دائمی، نیاز به تشخیص و درمان پزشکی دارند.
نژاد: هر کسی میتواند دچار آلرژی خورشیدی شود، اما برخی از آلرژیهای خورشیدی در افرادی که زمینههای نژادی خاصی دارند، شایع تر است. به عنوان مثال نوع شایع آلرژی به نور خورشید یعنی مسمومیت با آفتاب، در سفید پوست ها (قفقازی ها) بیشتر بروز میکند و انواع شدید ولی نادرتر این آلرژی در آمریکاییهای بومی بیشتر رخ میدهد.
تماس با برخی مواد: برخی علائم آلرژی به نور خورشید، زمانی ایجاد میشوند که پوست ابتدا در معرض برخی مواد خاص و سپس در معرض نور آفتاب قرار بگیرد. برخی از این مواد محرک عبارتند از مواد معطر (مثل عطرها)، مواد ضدعفونی کننده و حتی برخی مواد موجود در کرمهای ضد آفتاب.
مصرف برخی داروها: برخی داروها باعث میشوند پوست سریع تر دچار آفتاب سوختگی شود، مثل آنتی بیوتیک تتراسایکلین و داروهای مسکن مثل کتوپروفن.
ابتلا به یک بیماری پوستی دیگر: ابتلا به بیماری پوستی درماتیت آتوپیک یا هر نوع دیگری از درماتیت (التهاب و ورم پوست) خطر ابتلا به آلرژی خورشیدی را افزایش میدهد.
داشتن بستگان مبتلا به آلرژی خورشیدی: اگر خواهر یا برادر شما و یا والدین شما دچار آلرژی به نور خورشید باشند، به احتمال زیاد شما هم دچار این آلرژی میشوید.
درمان آلرژی به نور خورشید بستگی به نوع آلرژی شما دارد.
در مواد خفیف، با پرهیز از قرار گرفتن زیر نور آفتاب برای چند روز، علائم شما از بین میروند و نیاز به درمان خاصی نیست.
اگر آلرژی شما به نور خورشید شدید باشد، پزشک توصیه میکند به تدریج در هر بهار، پوست خود را در معرض نور آفتاب قرار دهید. در روش فتوتراپی (نور درمانی)، نور ماورای بنفش از یک لامپ مخصوص روی قسمتهایی از بدن که اغلب در معرض تابش نور خورشید است (مثل صورت) تابیده میشود. این روش درمانی طی یک دوره چند هفتهای و به میزان چند بار در هفته انجام میشود.
قرمزی پوست، خارش یا درد پوست، برآمدگیهای کوچک پوستی که ممکن است به هم متصل شوند و برآمدگیهای بزرگتری را ایجاد کنند. پوسته پوسته شدن یا خونریزی از پوست، تاول پوستی یا کهیر.
ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر که شدت تابش نور خورشید بیشتر است، بیرون نروید، عینک آفتابی بزنید و لباسهای پوشیده بپوشید.، کرم ضدآفتاب بزنید.