نور، صدا، دوربین، سیگار

نوشته نجیبه نعمتی/اختصاصی آسمونی

یکی از اثر گذارترین هنرها بر مخاطب، سینما ست. جذابیت سینما سبب شده است تا به عنوان تاثیر گذارترین رسانه جهان امروز شناخته شده و آن را به یک پدیده دیداری و شنیداری مبدل سازد. سینما به دلیل داشتن قدرت داستان‌گویی، جلوه‌های ویژه، خلاقیت‌های ذهنی و همچنین همراه داشتن دانش‌های انسانی همچون روانشناسی، مردم شناسی، جامعه شناسی، زیباشناسی و … به گنجینه‌ای بزرگ اجتماعی مبدل شده است و از نظر قدرت فرهنگسازی و اثراتی که از نظر نگرش و رفتاری که می‌تواند بر افراد جامعه بگذارد نقش تعیین کننده‌ای یافته است. یکی از وجوهی که سینما در دل خود دارد و کمتر به آن توجه می شود وجوه آموزشی و تربیتی آن است. سینما می‌تواند تاثیرات مهمی در عرصه تعلیم و تربیت، آموزش سبک و سیاق زندگی را در خود داشته باشد. کودکان و نوجوانانی که با یک رسانه بزرگ می‌شوند، ویژگی‌های آن رسانه را نیز فرا گرفته و در وجود خود نهادینه می‌کنند و از ورای پرده بزرگ آن آموزش می‌یابند. به همین دلیل است که سینما برنحوه رفتار مردم به عنوان رسته‌های جمعیتی و فرهنگی خاص تاثیر می‌گذارد. امروزه تفکر و آگاهی عمومی به این میزان از رشد رسیده است که استعمال دخانیات در مکانهای عمومی ممنوع شده است؛ اما برای رسیدن به این مقصود یعنی منع سیگار رنج زیادی کشیده شده است؛ اما در سی و هشتمین جشنواره بر عکس عمل شد وبه شدیدترین شکل ممکن استعمال دخانیات به دید عمومی قرار داده شد. بر اساس ماده سه قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات « هر نوع تبلیغ‌، حمایت‌، تشویق مستقیم و غیرمستقیم و یا تحریک افراد به استعمال دخانیات اکیداً ممنوع است» سینمای امسال به محلی برای تشویق و تحریک عمومی برای استعمال در آمده است. نشان داده کشیدن دخانیات در حداکثر فیلم‌های امسال به یک رویداد ملی فیلمسازی تبدیل شده است. فیلمسازان بدون هیچ دغدغه‌ای این عمل را بر روی پرده سینما و دید عموم مردم به نمایش گذاشتند. بیشتر بازیگران امسال از شخصیت‌های مثبت و منفی مرد و زن گرفته تا نوجوانان در استعمال دخانیات ید طولایی داشتند. یادمان نرود سینما رسالت هایی همچون حفظ سلامت، تغییر سبک و سیاق زندگی جامعه، تاثیرگذاری و الگو پذیری را نیز در خود دارد. کاهش آسیب جسمی، جلوگیری و پیشگیری؛ از دیگر رسالت های سینما است. متاسفانه شاهد هستیم که سیگار کشیدن به جزیی از شخصیت، مهمترین کاراکترهای سینمای ایران مبدل شده است. بهتر است بار دیگر رسالتهای آموزشی سینما را فیلمسازان و حتی داوران جشنواره مرور کنند.

متأسفیم که این مطلب مورد پسند شما واقع نشده است.

لطفاً با اعلام دلیل نارضایتی خود، ما را در تولید مطالب بهتر یاری نمایید:

بروز نیست کامل نیست اشتباه است دلایل دیگر

دلیل خود را توضیح دهید:

ثبت انصراف

همچنین بخوانید

نگاهی به فیلم گیجگاه، در کوچه باغ خاطرات

منبع: آسمونی