- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات فوتبالی
- تیم ملی فوتسال ایتالیا؛ از آغاز تا امروز
تیم ملی فوتسال ایتالیا؛ از آغاز تا امروز
فوتسال ايتاليا در دهه 70 ميلادي در شهر رم متولد شد. فوتسال در سال 1981 به فدراسيون فوتبال ايتاليا ملحق شد و ابتدا در سطح منطقه‌اي و در اواخر دهه80 با آخر كار رقابت‌هاي ملي ايتاليا در سطح ملي رشد كرد. فوتبال در دهه 90 جايگاه خود را تثبيت مي‌كند و پس از سال 2000 بار ديگر شروع به رشد كرد. در حال حاضر 2500 باشگاه فوتسال در ايتاليا وجود دارد و اسامي 70 هزار بازيكن در فدراسيون فوتبال ايتاليا ثبت شده است. اين شبكه فوتسال، سراسر ايتاليا را پوشش مي‌دهد.
اين‌ها صحبت‌هاي فابريتزو تونلي است؛ رئيس كميته فوتسال ايتاليا كه ورزش تحت مديريت او، دوره‌هاي شكوفايي را پشت سر مي‌گذارد. در رقابت‌هاي ليگ ملي كه با حضور 10 تيم از گوشه و كنار ايتاليا برگزار مي‌شود، پرشدن ورزشگاه‌ها از تماشاگران، مسأله‌اي كاملاً عادي است. تيم ملي ايتاليا در فوريه 2014 براي دومين‌بار قهرمان فوتسال اروپا شد.
روبرتو منيكلي بازيكن و مربي سابق تيم ملي ايتاليا نيز معتقد است: «قهرمان اروپا شدن براي فوتبال ايتاليا بسيار مهم است و اهميت آن، فراتر از پرستيژ به دست آوردن يك عنوان قهرماني اروپاست. یک قهرماني مي‌تواند به پيشرفت آتي فوتسال یک کشور كمك كند. شكي نيست كه فوتسال ايتاليا در سال‌هاي اخير، پيشرفت زيادي داشته است. اما براي رسيدن به نقطه ايده‌آل، هنوز راه درازي پيش‌روي ماست. ما اميدواريم تأثيرات اين قهرماني را در آينده فوتسال ايتاليا ببينيم جوانان بيشتر به اين ورزش علاقمند شوند زيرا پايه‌هاي اصلي اين ورزش، جوانان هستند.»
ايتاليا در سال 1989 در اولين دوره جام جهاني فوتبال شركت مي‌كند، اما تا سال 2012 كه در آن به مقام نايب‌قهرماني دست يافت، هرگز به فينال بالاترين سطح فوتسال دنيا نرسيد. در مسابقات قهرمانی اروپا در سال 2018 نیز ایتالیا با یک تساوی و یک شکست فراتر از مرحله گروهی نیامد.
ايتاليا اما پس از سال 2004 دوبار عنوان سوم رقابت‌های جام جهانی را از آن خود كرد. در جام جهاني كه در سال 2012 در تايلند برگزار شد، مسابقه مرحله يك چهارم نهايي ايتاليا و پرتغال، به يكي از به ياد ماندني‌ترين رقابت‌ها تبديل شد. منيكلي از آن ديدار چنين ياد مي‌كند:
ايتاليا از نظر تكنيكي و تاكتيكي، به شدت سازمان يافته است و روحيه جنگندگي بسيار بالايي دارد. ما در جام جهاني تايلند كه در شهر بانكوك برگزار مي‌شد، به لطف بازي با پرتغال توانستيم توجه افكار عمومي را به خود جلب كنيم، حتي آنهايي كه چندان طرفدار فوتسال نبودند. وقتي نيمه اول بازي تمام شد، پرتغال (3 ـ0) پيش افتاده بود اما ايتاليا به بازي برگشت و در وقت اضافي توانست با نتيجه (4 ـ3) پيروز شود. آن بازي، نقطه اوج فوتسال ايتاليا بود. ما نشان داديم كه علاوه‌بر مهارت‌هاي تكنيكي و تاكتيكي، شخصيت و انگيزه‌اي قوي داريم.
ليگ فوتسال ايتاليا مثل بسياري از ليگ‌هاي فوتسال ديگر، سرشار از بازيكنان برزيلي است. اين موضوع البته عجيب نيست چرا كه برزيل، بزرگترين قدرت فوتسال دنياست. تونلي هم بر تأثير فراوان اين بازيكنان بر فوتسال ايتاليا اذعان دارد:
شكي نيست كه نمي‌توانيم تأثير بازيكنان آمريكاي جنوبي يا بازيكنان داراي تابعيت دوگانه ايتاليايي ـ برزيلي را ناديده بگيريم. زيرا آنها در توسعه فرهنگ فوتسال در ايتاليا نقش مهمي داشتند. امروز تركيبي از بازيكنان باتجربه و جوان بومي با استعداد به ما كمك كرده تا در قله فوتسال اروپا قرار بگيريم و اميدوارم همين تركيب به ما كمك كند تا در جام جهاني بعد، قهرمان فوتسال دنيا شويم.
ايتاليا با وجود ليگ فوتسال بسيار قوي، تاكنون هرگز در جام جهاني قهرمان نشده است. آتزوري به عنوان يك مدعي بزرگ در جام جهاني 2016 (كلمبيا) حضور پیدا کرد اما در این مسابقات ناباورانه از مصر باخت و در مرحله دوم حذف شد.
منيكلي در پايان، از خصوصيت ويژه جام‌جهاني چنين مي‌گويد:
ما در نيمه نهايي جام جهاني 2012 با اسپانيا بازي كرديم و باختيم. اما فرصت بازي مقابل ديگر تيم‌هاي بزرگ مسأله‌اي است كه تنها در تورنمنت‌هايي چون جام جهاني نصيب تيم‌ها مي‌شود. مثلاً در مرحله گروهي آن بازیها با آرژانتين بازي كرديم و برنده شديم. به نظرم، ايتاليا حالا مي‌تواند با تمام اين تيم‌هاي بزرگ رقابت كند. بايد منتظر آينده بود و ديد در جام‌جهاني بعد، چه پيش خواهد آمد.
