نقد فیلم چهارراه استانبول

چهارراه استانبول فیلمی به نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی مصطفی کیایی است، اولین نمایش این فیلم در سی و...

چهارراه استانبول فیلمی به نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی مصطفی کیایی است، اولین نمایش این فیلم در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر بود. آسمونی در این بخش به معرفی و نقد فیلم چهارراه استانبول می پردازد.

معرفی فیلم چهارراه استانبول

مصطفی کیایی دربارهٔ فیلم «چهار راه استانبول» گفت: «فکر می‌کنم هیجانش از تمام فیلم‌هایم بیشتر باشد.»

نام قبلی این فیلم سینمایی «پلاسکو» بوده‌است و با نگاهی متفاوت به حادثه آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو در تهران می‌پردازد.

داستان فیلم چهارراه استانبول

بهمن و احد تولیدی ورشکسته‌ای در پلاسکو دارند و از دست طلبکاران و اهالی پلاسکو فراری اند، روز حادثه بهترین زمان برای فرار از دست آنهاست…

بازیگران فیلم چهارراه استانبول

بهرام رادان در نقش بهمن
محسن کیایی در نقش احد
ماهور الوند در نقش لادن
سحر دولتشاهی در نقش فرنگیس
رعنا آزادی‌ور در نقش خواهر لادن
سعید چنگیزیان
پوریا رحیمی سام در نقش شوهر خواهر لادن
بابک بهشاد در نقش دوست احد و بهمن
خسرو احمدی در نقش غلامرضا
تینو صالحی
حسین امیدی
علی گیلوری
مسعود کرامتی در نقش پدر لادن
مهدی پاکدل در نقش فریبرز

عوامل فیلم چهارراه استانبول

تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان: مصطفی کیایی
مدیر فیلمبرداری: حسین جلیلی
مدیر تولید: سجاد رحیمی
دستیار اول کارگردان: هومن خواجه نوری
برنامه‌ریز: امید جزینی
تدوین: نیما جعفری جوزانی
طراح صحنه: حجت اشتری
طراح لباس: مارال جیرانی
صدابردار: امیرنوبخت
طراح گریم: عباس عباسی
عکاس: میلاد کیایی
منشی صحنه: نفیسه ذاکری
مشاور رسانه ای: آریان امیرخان
جلوه‌های ویژه رایانه ای: فرید فصیحی
جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیگ
مدیر تدارکات: محمد ابراهیمی

نقد فیلم چهارراه استانبول

بعد از آثار مختلفِ مصطفی کیایی، که هم با استقبال مردم و هم استقبال منتقدان روبرو شد. این صف های طویل برای تماشای فیلم جدید این کارگردان تعجب برانگیز نیست. که قطعا یکی از فیلم های قلقلک دهنده جشنواره امسال، «چهار راه استانبول» است. و می‌توان گفت تقریبا در لیست "باید دید" هر کسی، اسم این فیلم به چشم می‌خورد. و خب بدون شک هم باید همینطور باشد. با توجه به حادثه غم انگیز دی ماه سال گذشته، باید ایده ساختن فیلم، درباره پلاسکو از ذهن هر سینماگری عبور کرده باشد. اما اولین کسی که پا به عرصه عمل گذاشت مصطفی کیایی بود. که با گذشت یکسال از حادثه پلاسکو، حالا فیلم در جشنواره فجر آماده اکران است. و همین نام و موضوع فیلم یک تنه بزرگترین تبلیغ برای فیلم محسوب می‌شود.

خود کارگردان نیز قبلا اعلام کرده بود که موضوع اصلی فیلم پلاسکو نیست، حادثه پلاسکو در کنار موضوع اصلی اتفاق می‌افتد و موضوع اصلی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما متاسفانه بسیاری از مخاطبان با دید مستندی درباره پلاسکو به پای فیلم می‌نشینند، که در آخر نیز ناراضی از سالن خارج می‌شوند. و بسیاری از مخاطبان نیز ناراضی‌اند که چرا فیلم به رفتگان حادثه پلاسکو یا آتشنشانان و... تقدیم نشد. اما اتفاق مهمی بود که جریان اصلی فیلم پلاسکو نباشد.

چون اینگونه می‌توان از شعار دادن و تحمیل کردن غم و غصه و به زور تحت تاثیر قرار دادن مخاطب جلوگیری کرد. فیلم قصه‌ای دارد که روند طبیعی خود را طی می‌کند و در کنارش حادثه پلاسکو نیز رخ می‌دهد. و مصطفی کیایی اینگونه توانسته حادثه پلاسکو را برای مخاطبش قصه گویی کند. و حادثه را به گونه‌ای با قصه همراه کند، که بتواند از طریق قصه تاثیر گذاری ایجاد کند. اما باز هم فیلم دچار تحمیل کردن احساسات به مخاطب شد. که ایکاش این سکانس ها از فیلم حذف می‌شدند. مانند خدا خدا گفتنِ آتش نشان(مهدی پاکدل)، یا چند باره تکرار کردن جمله "ایکاش بجای جنگ و دعوا، بغلش میکردم". این سکانس‌ها فقط تاثیر گذاری تحمیلی به همراه دارند و کلیشه‌شان در ذوق می‌زند.

در این کنار طعنه‌های سیاسی نیز کاملا به اندازه هستند و به دل می‌نشینند. که اگر خدا بخواهد در اکران عمومی زیر تیغ سانسور نمی‌روند.

«چهار راه استانبول» از فیلمنامه پیچیده‌ای برخوردار است. فیلمنامه‌ای شلوغ و پر از هرج و مرج. اما خوشبختانه انسجام در فیلم حفظ شده. و باعث کج فهمی مخاطب نمی‌شود، تا مخاطب خط روایی را گم کند. و این یکی از مهم ترین نکات مثبت فیلم است.

مانند همیشه با فیلمی خوش ساخت از مصطفی کیایی روبرو هستیم، که از نظر ساختاری تفاوتی با کارهای قبلی این کارگردان ندارد. اما سبک کار کمی متفاوت است، و نزدیک می‌شود به سبک حادثه‌ای. اما متاسفانه، مصطفی کیایی ژانر خود را گم می‌کند و بیش از حد چاشنیِ طنز را زیاد می‌کند. این طنز بیش از حد و کنترل نشده به باور پذیری و تاثیر گذاری فیلم آسیب زده است. در حساس ترین لحظات فیلم طنز هایی اضافه شده، که مهم ترین سکانس های فیلم را نابود کرده است. و قطعا این طنز کنترل نشده، بزرگترین نقطه ضعف این فیلم محسوب می‌شود. و متاسفانه بازی بهرام رادان و مصطفی کیایی کاملا یادآور «بارکد» است.

فیلم از جلوه های بصری زیادی استفاده کرده است، که متاسفانه خیلی زود لو می‌روند. البته با توجه به امکانات، فیلم از جلوه‌های ویژه بصری مناسبی برخوردار است.

«چهار راه استانبول» همانطور که انتظارش می رفت، اثری قابل قبول است. اثری که مخاطبان خود را ناراضی روانه منزل‌هایشان نمی‌کند. اما غافلگیر کننده نبود، و می‌توانست تبدیل به اثری دلنشین تر شود.

متأسفیم که این مطلب مورد پسند شما واقع نشده است.

لطفاً با اعلام دلیل نارضایتی خود، ما را در تولید مطالب بهتر یاری نمایید:

بروز نیست کامل نیست اشتباه است دلایل دیگر

دلیل خود را توضیح دهید:

ثبت انصراف

همچنین بخوانید

نه چندان جان سخت، نگاهی به سریال جان سخت

منبع: آسمونی