درباره امام رضا (ع)

ابوالحسن علی بن موسی (ع) ملقب به «رضا» امام هشتم از ائمه اثنی عشر (ع) و دهمین معصوم از چهارده معصوم (ع) می باشد. سال تولد آن حضرت را 148 و 153 ه.ق و ماه تولد ایشان را بنا بر روایت ذی القعده  گفته اند. کنیه آن حضرت ابوالحسن و چون حضرت امیر (ع) نیز مکنی به ابوالحسن بوده استحضرت رضا (ع)  را ابوالحسن ثانی گفته اند. مشهورترین لقب ایشان «رضا» بوده که بنابر روایتی در عیون اخبار الرضا (1/13) علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» این بوده است که هم دشمنان مخالف و هم  دوستان موافق به (ولایت عهد او) رضایت دادند و چنین چیزی برای هیچ یک از پدران او دست نداده بود، از این رو در میان ایشان تنها او به «رضا» نامیده شد. مادر آن حضرت (ام ولد) به اغلب احتمالات  از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراکش بوده است. در ادامه مطلب آسمونی با زندگی امام رضا (ع) بیشتر آشنا می شویم.

داستانی از زندگی امام رضا (ع)

ابراهیم سهل گفته است:‌وقتی حضرت رضا (ع) را ملاقات کردم، آن حضرت سوار بر حماری بود من که به آن حضرت رسیدم عرض کردم که چه کسی تو را امام و پیشوای مردم قرار داده و حال آنکه بسیاری گمان میکنند که پدر تو، تو را وصی خود قرار نداده و تو از پیش خود ادعای امامت میکنی. فرمود: علامت امامت به نظر تو چیست؟ عرض کردم: علامت امامت در نظر من این است که امام از امری که خارج از اینجاست خبر دهد و اینکه زنده کند و بمیراند. فرمود: من هر دو را انجام میدهم.
اما امر خارج از این خانه این است که تو 5 دینار همراه داری و اما دیگر اینکه همسر‌ تو یکسال است که مرده و من اکنون او را زنده کردم و تا یکسال نزد تو زنده می گذارم پس او را میمیرانم. ناگهان لرزش بر من افتاد و مضطرب شدم فرمود: ترس را از خودت دور کن که تو در امانی. من به خانه آمدم ودیدم که زوجهام در خانه است به او گفتم که چه کسی تو را آورده است: همسرم فردی را با صفاتی توصیف کرد که با امام رضا (ع) تطبیق میکرد. گفت آن شخص نزد من آمد و فرمود برخیز و نزد شوهرت برو،برای تو بعد از مردنت فرزندی خواهد بود. بعد از آن خدای متعال به برکت امام رضا (ع) فرزندی به من عطا کرد.

داستان ضامن آهو چیست؟

ضامن آهو از القاب امام هشتم(ع) نیست، زیرا در آموزه های دینی گزینش اسم و القاب برای امامان معصوم(ع) با معیارهای خاص صورت می گیرد و "ضامن آهو" از آن القاب نیست. البته در عرف آنچه که شهرت یافته، آن است که از حضرت به عنوان "ضامن آهو" یاد می‌شود.

این شهرت از برکات قبر آن امام همام است که علامة مجلسی از آن به عنوان "برکات رضویه" یاد کرده و داستان آن بدین قرار است که علامة‌ مجلسی از عیون اخبار الرضا نقل می‌کند: شخصی به نام حاکم رازی از طرف ابوجعفر عتبی به سوی ابومنصور بن عبدالرزاق فرستاده شد.

حاکم می‌گوید: چون روز پنجشنبه اجازه گرفتم که به زیارت امام بروم،‌ ابی منصور گفت: از من بشنو آنچه که مربوط به مشهد است؛ گفت: در ایام جوانی نسبت به زایران امام هشتم متعصب بودم و به اذیت آنان پرداخته و لباس و زیور آلات آنها را می گرفتم، تا این که روزی به قصد صید خارج شدم و سگ شکاری را به صید آهو فرستادم.

من نیز به دنبال آن رفتم تا این که آهو به دیدار مسجدی [که در حرم امام بود] پناه برد و از حرکت باز ماند. همین که آهو توقف نمود سگ شکاری نیز ایستاد. دومین بار سعی کردم سگ به آهو نزدیک شود، ولی سگ نزدیک نمی شد.

هر گاه آهو از دیوار مسجد فاصله می گرفت، سگ نیز آن را تعقیب می‌کرد و هرگاه نزدیک دیوار می شد، سگ آهو را تعقیب نمی کرد، تا این که آهو وارد حجره‌ای از مشهد‌ [رضوی(ع)] شد و من نیز وارد شدم و به خادم (ابی نصر مقریء) گفتم: آهویی که الان وارد این مکان شد کجا است؟ گفت: من آن را ندیدم.

پس وارد آن محل شدم، دیدم که پشکل و بول آهو وجود دارد ولی آهو نیست؛ از آن پس نذر کردم که زوّار امام هشتم(ع) را اذیت نکنم و همیشه مشغول کارهای خیر باشم و از خداوند خواستم فرزند پسری به من دهد و خداوند نیز فرزند پسری به من داد و پسرم بعد از بالغ شدن کشته شد. دوباره به مشهد برگشتم واز خدا خواستم که پسری دیگر بدهد و خدا نیز داد و هر چیزی از خدا خواستم، به من داد و این از برکات قبر امام هشتم(ع) است.

چند حدیث از امام رضا (ع)

ان الرجل لیصل رحمه و ما بقی من عمره إلا ثلاث سنین فیزید الله تبارک و تعالی فی عمره ثلاثین سنة ان الله تبارک و تعالی یفعل مایشاء و ان الرجل لیقطع رحمه و قد بقی من عمره ثلاثون سنة فیجعلها الله له ثلاث سنین ان الله یفعل ما یشاء.

مردی که از عمر او سه سال باقی مانده بود بواسطة صلة رحمی که به جای آورد خداوند تبارک و تعالی عمر او را به سی سال افزایش داد بیتردید پروردگار متعال هر چه اراده فرمایدهمان خواهد شد و مردی که سی سال از عمرش باقی مانده بود به علت قطع رحمی که کر عمرش به سه سال کاهش داد همانا خداوند قادر متعالانجام میدهد آنچه را بخواهد

اجتهد و اأن یکون زمانکم اربع ساعات، ساعة لله لمناجاته و ساعة لأمر المعاش و ساعة لمعاشرة الاخوان الثقات و الذین یعرفونکم عیوبکم و یخلصون لکم فی الباطن و ساعة تخلون للذاتکم و بهذه الساعة تقدرون علی الساعات الثلاث

بکوشید اوقات شبانه روزتان به 4 بخش تقسیم شود:

1. قسمتی مخصوص به عبادت و راز ونیاز با پروردگار
2. ساعاتی برای تأمین امور زندگی
3. بخشی صرف معاشرت با دوستان مورد اعتمادی که عیبهایتان را بیشایبه به شما بازگویند و باطناً نیز دوستی مخلص باشند
4. ساعاتی هم اختصاص به استراحت و بهرهمندی از تفریحات سالم و لذتهای مشروع، استفاده مطلوب از این قسمت است که شما را بر آن سه تای دیگر توانایی میبخشد.

صلة الارحام و حسن الجواز زیادة فی الاموال

صله رحم و حسن همجواری موجب ازدیاد ثروت خواهد شد.