کوروش بزرگ، پدر ایران زمین

دوران خردسالی کوروش کبیر را هاله ای از افسانه ها در برگرفته است. افسانه هایی که گاه چندان سر به ناسازگاری برآورده اند که تحقیق در راستی و ناراستی جزئیات آنها ناممکن می نماید. پورتال آسمونی در این بخش مطالب بسیار جالب در مورد کوروش و تعدادی از پندهای کوروش بزرگ را برای شما عزیزان تهیه و تنظیم کرده است که در ادامه می خوانید.

کوروش بزرگ، ابر مرد ایران زمین، شاهنشاه بی همتا، یگانه اختر پرفروغ آسمان کهن نگاری جهان، شاه انسان، پسر بهشت در اوستا ، سیروس تورات ، سایروس انجیل ، ذوالقرنین افسانه ای قرآن، رهاننده یهودیان، پدر سرزمین ایرانیان، بخشنده پر آوازه، نخستین بنیان گذار فرمان حقوق‌بشر ،نخستین دادگستر گیتی ، بنیانگر نخستین شاهنشاهی چند سرزمینی در گیتی، آزادساز و رهاننده برده ها و در بندیان، بنیان گذار فرمان روایی پرآوازه و با شکوه هخامنشیان، نخستین پادشاه شاهنشاهی هخامنشیان می باشد.

وی هیچگاه همتایی در این جهان نداشته و نخواهد داشت، کوروش یک مسیح بود، ویا بهتر بگویم کوروش یک استوره و افسانه بود، وی دین‌ها ، کیشها و نژاد های گوناگون را گرامی می داشت. او سده ها از زمانه خود جلوتر بود. مردی که سرنوشت در باره اش فرمان داده که باید برتر از دیگران باشد.

درباره نام وی کتزیاس و پلوتارک، نام کوروش را به‌ چَم «خورشید» دانسته‌اند.

نیای کوروش برای چندین پشت بر دودمان‌های پارس فرمانروایی می‌کرده‌اند که از تراشگری ‌ها و گزارش‌های کهن نگاری هم روزگار کوروش هویدا است.

در سنگ‌نبشته کوروش در پاسارگاد آمده‌ است:

«من کوروش شاه هستم، شاه هخامنشی»، «کوروش، شاه بزرگ، شاه هخامنشی» یا «کوروش، شاه بزرگ، پسر کمبوجیه، شاه هخامنشی».

در تراشگری ‌های شهر بابل از اور اینگونه آغاز می‌کند:

«کوروش، شاه همه جهان، شاه سرزمین انشان، پسر کمبوجیه، شاه سرزمین انشان»

و در استوانه کوروش، می گوید:

«فرزند کمبوجیه، شاه بزرگ شهر انشان، نواده کوروش، شاه بزرگ، شاه شهر انشان نواده چیش پیش، شاه بزرگ، شاه شهر انشان، از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده‌ است»

گسترش پهنه فرمانروایی

وی توانست برای نخستین بار دودمان‌های پارسی را یک‌پارچه نموده و زیر یک پرچم گردآورده و بزرگترین شاهنشاهی روزگار را پایه گذاری نماید. کوروش در ابتدا با همراهی سه خاندان از شش خاندان مادی توانست ماد ها را شکست دهد و خود را شاه ماد ها بنامد، کوروش پس از بدست آوردن ماد، خود را فرمانروای ماد خواند و فرنام شاهان ماد را به خود داد، اما‌ در راستینگی سرزمین ماد به دست یک فرمانروای پارسی سرپرستی می‌شد و این رویداد برای نخستین بار پیشامد .

سپس وی به اندیشه بدست آوردن لیدیه افتاد و خود را برای نبرد با کرزوس فرمانروای لیدیه آماده نمود . در سال 545 پیش از زادروز نبردهایی میان کرزوس و کوروش رخداد، در واپسین نبرد از آنجا که ارتش سواره‌ لیدیه یکی از ارتش های سواره‌ برتر بود، برای این خواسته ، کرزوس سپاهش را در سوی خاوری سارد در دشتی به نام هرموس آراست زیرا این دشت فراخ برای کارایی ارتش سواره‌ پسندیده بود. کوروش برای ازکار افتادن ارتش سواره‌ لیدیه، راهبرد هوشمندانه‌ای را بکار بست، چون اسب از بو و پیکر شتر رَم می‌کند، وی در جلوی رسته لشگرش رسته ای از شتر را آراست. اسب‌های لیدیه‌ای‌ها از بوی شتر رَم کردند و آشفتگی فراوانی در رسته های سپاه پدید آوردند و سواران نیز ناگزیر پایین آمدند و پیاده جنگیدند. سرانجام ایرانیان پیروز شدند و لیدیه‌ای‌ها به درون دژ پس نشستند و سرانجام پس از زمان کوتاهی دورگیری کوروش و سپاهش پیروز شدند. وی سپس خاور ایران و باختر آسیای میانه و ایلام و بابل را به گستره فرمانروایی خود افزود.

والتر هینتس، می‌گوید: «کوروش سه شاهنشاهی را سرنگون کرده بود: ماد، لیدیه و بابل. آیندگان فراموش نکردند که کوروش هیچ‌ کدام از سه فرمانروا، نه آستیاگ، نه کرزوس و نه نبونعید را نکشت، به جای آن به دور کردن ‌آن‌ها بسنده کرد تا آنجاکه برای آن‌ها زندگی شاهانه‌ای فراهم آورد. این رفتار در جهان باستان بی‌پیشینه بود و تا زمان کوروش هرگز روی نداده بود».

پندهای کوروش بزرگ

• اگر در نگهداری آنچه که با سختی بسیار به دست آورده ایم کوتاهی کنیم نتایج پیروزی ما زود به دست دیگران خواهد افتاد.

• به تجمل و زیاده خواهی عادت نداریم ما را با راه و رسم ساده بار آورده اند.

• به آنانی که در تهذیب رفتار و شجاعت خود کوشا باشند پاداش خواهم داد. به علاوه باید در تربیت فرزندان خود تلاش کنیم اگر خداوند پسرانی به ما ببخشد هر تلاشی در پیشرفت کودکان ما موجب پیشرفت و بهبود وضع و حال ماست. با تلاش و کوشش کافی فرزندان ما شایسته و ارجمند خواهند شد.

• بر ماست که با تلاش و قوا اسباب بزرگی و مردانگی را آماده و نگهداری کنیم تا آسودگی خاطر که بهترین و گرامی ترین نعمت هاست به دست آید و از غم و محنت های سخت در امان باشیم.

• من همواره شنیده و دیده ام که شما اهل پارس بیش از دیگران مقید هستید که در خوش گذرانی افراط ننمائید. من خودم نیز معتقدم که هر چه امکان خوشی و نشاط انسان بیشتر باشد به همان نسبت خودداری و امساک قدر بیشتری خواهد داشت.

• خودت را بشناس آن گاه شاهد سعادت در آغوشت خواهد بود.

• بهترین تدبیر او برای تنبیه عناصری که به واسطه بی بندو باری به مقررات جاری توجهی نداشتند این بود که مال آن ها را بر می گرفت و به کسانی می داد که در وقت نیاز آماده خدمت بودند.

• باید تمام افرادت به اندازه کافی استراحت کنند و گر نه وقت سختی در می مانند.

•  به نظر من خوشبخت ترین نفر کسی نیست که ثروت بسیار دارد یا شهریاری که نگهبانان بی شمار.... به عقیده من آن کس تاج سعادت را بر سر دارد که با استعداد کافی از راه درست مال به دست آورد و آن را در راه مقاصد بالا و شریف صرف نماید.

•  ای فرزند نخستین اندرزم اه تو این است که راستگو باشی تا لااقل از آنچه مستوجب شده در امان باشی و بدان که  دروغ پردازی از رواج همدردی بین مردم جلوگیری می کند.

• ما نباید به وسوسه هایی که در نظر عناصر شریف قدر و منزلتی ندارد ولی بر رفتار پلیدان حکمفرماست تسلیم شویم. چنین رفتاری برازنده قوم و تبار ما نیست.

• ما پیمان را در دل های خود و با دست های راست خود بسته ایم و معتقدیم اگر شما با ما یک دل و یک جهت باشید خیر خواهید دید.

• من یک نفر بیشتر نیستم و با نیروی جسمانی و روحی تنها قادر نخواهم بود همه شما و دارایی تان را نگهداری کنم. باید در کارهای خیر و نیک همکارانی داشته باشیم تا بتوانیم از عهده یاری و همراهی دیگران برآییم و اگر شما نیز با من همراه شوید باید خودتان نیک و پاک باشید و مأموران لایق و شایسته در اختیار داشته باشید.

• هر کس خود را دارا نشان بدهد و به نسبت ثروت خود از مردم دستگیری نکند آدم خسیس و فرومایه ای است.

• آتش فقط کسانی را که بر آن دست بگذارند می سوزاند اما صورت زیبا از دور هم قادر است مرد را بی تاب کند و آدمیزاد را در دام عشق گرفتار.

• اگر دست های ما بلرزد و یا قلب ها نا توان شود جز فاجعه نصیب ما نخواهد شد.

• باید از حرص و آز تاراج و غارت برحذر باشیم آن کسی که دست به غارت دراز کند انسان نیست فقط حامل بار گرانی است و همه او را به دیده برده خواهند نگریست.

• هیچ زیبنده نیست که غالب از مغلوب بیچاره تر باشد.

• اگر بی بندو بار باشیم و از عیش و خوشی های خویش سوء استفاده کنیم گاهی دل به یک لذت و زمانی به عشرت دیگر بدهیم و دور نیست عاقبتی ناگوار در انتظار ما باشد.

• ترس هیچ گاه یار و همراه خوشبختان نبوده است.

• شما باید ناظر رفتار من و مراقب باشید که آیا تکالیف خود را به درستی انجام می دهم یا نه.

• هیچ گاه نباید زیور شجاعت را از خود دور داشت.

• هر گاه کسی خود واجد مزایا و فضائل نباشد حق ریاست بر دیگران ندارد.

• مرد با حیا در انظار دیگران کار نا پسند نمی کند.

• اگر قدر و شایستگی مایه افتخار و موجب برتری نباشد روح رقابت در راه حسن خدمت از بین خواهد رفت.