- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات ورزشی
- قهرمانی که داوران المپیک را سر کار گذاشت!
قهرمانی که داوران المپیک را سر کار گذاشت!
ماراتن 1904 یکی از عجیب و غریب ترین هلو هم از داوران مسابقه دزدید! جالب هم این بود که او در پایان چهارم شد.
کسی نفهمیده بود فرد لورز آمریکایی یک ماشین هم سر راه هل داده است. زمانی که او در حال دریافت مدالش بود، وقتی این موضوع را تعریف کرد همه تصور کردند شوخی می کند. اما ماجرای لورز چه بود؟ طبق بیانیه ای در تاریخ 6 آگوست 1904 که توسط نیویورک تایمز منتشر شد، سازمان شهری اتحادیه ورزش های دو و میدانی آماتور مسابقه 7 مایلی ویژه ای در سلتیک پارک در تاریخ 13 آگوست برگزار می کند و به 8 نفر برتر هزینه سفر برای حضور در ماراتن المپیک سن لوئیس در تاریخ 30 آگوست داده می شود. نام لورز هم در لیست 19 شرکت کننده این مسابقه بود.
در ماراتن بازی های المپیک 1904 لورز به خاطر خستگی بعد از 9 مایل دویدن ایستاد و متوقف شد. برای 11 مایل دیگر اما مربی اش او را سوار ماشین کرد و در پایان لورز باقی مسیر را دوید. در نهایت هم به خط پایان رسید و جمعیت به شدت تشویقش کردند. بعدها وقتی تماشاگران ادعا کردند او تمام مسیر را ندویده، او مدعی شد که این فقط یک شوخی بود و او وقتی دید که این گونه تشویق شده است، ابتدا از اعتراف به واقعیت خودداری کرد! اتحادیه ورزشکاران آماتور لورز را برای همیشه محروم کرد. اما محرومیت او خیلی سریع و بعد از معذرت خواهی اش و این که مشخص شد تصمیم او فریب دادن مسوولان مسابقات نبوده تبرئه شد.
او بعدا در سال 1905 برنده ماراتن بوستون شد و رکوردش 2 ساعت و 38 دقیقه و 25 ثانیه بود. لورز اما یک بار دیگر هم توسط اتحادیه ورزشکاران آماتور محروم شد و دلیلش حضور در یک مسابقه بود که از سوی آماتورها ممنوع اعلام شده بود. تقاضای او برای تجدید نظر هم رد شد و به طور رسمی او برای درخواست تجدید نظر دوباره باید 2 سال صبر می کرد .اما این اتفاق زودتر افتاد تا او در ماراتن 1906 شیکاگو شرکت کند و چهارم شود. در ماراتن 1907 یانکرز هم او دوم شد، در ماراتن 1908 بوستون هفتم، ماراتن امپایر سیتی در یانکرز سال 1909 ششم و 9 روز بعد در یک ماراتن دیگر در بوستون دوم شد. در سال 1910 او با دوروتی ریلی ازدواج کرد و آن ها صاحب سه فرزند شدند. اما چیزی از زندگی او باقی نمانده بود و لورز در سال 1914 به خاطر ابتلا به بیماری ذات الریه از دنیا رفت.
توماس هیکس اما برنده واقعی ماراتن المپیک بود که او هم مسابقه ای غیر عادی داشت. او یک بار پس از 19 مایل از مسیر خارج شده و از ترکیب تقویتی تخم مرغ و سولفات استرینکن (یک ماده نیروزا) استفاده کرده بود که در آن زمان هنوز ممنوع نشده بود. از میان 32 دونده ای که شرکت کردند، او یکی از افرادی بود که به مرگ نزدیک بود و 4 روز بعد هم بازنشسته شد.
