سخنانی از پیامبر اسلام حضرت محمد (ص)

1- هر چه فرزند آدم پیرتر می‌شود، دو صفت در او جوانتر می‌گردد: حرص و آرزو

2- دو گروه از امت من هستند که اگر اصلاح یابند، امت من اصلاح می‌یابد و اگر فاسد شوند، امت من فاسد می‌شود: علما و حکّام

3- شما همه، شبان و مسئول نگاهبانی یکدیگرید.

4- نمیتوان همه را به مال راضی کرد اما به حسن خلق میتوان.

5- ناداری بلاست، از آن بدتر و دشوارتر بیماری دل است.

6- مؤمن همواره در جستجوی حکمت است.

7- از نشر دانش نمیتوان جلوگیری کرد.

8- دل انسانی همچو پریست که در بیابان به شاخه‌ی درختی آویزان باشد، از وزش بادها دائم در انقلابست و زیر و رو می‌شود.

9- مسلمان آنست که مسلمان از دست و زبان او در آسایش باشند.

10- رهنمای بکار نیک، خود کننده‌ی آن کار است.

11- هر دل سوخته‌ای را عاقبت پاداشی است.

12- بهشت زیر قدمهای مادران است.

13- در رفتار با زنان از خدا بترسید و آنچه درباره‌ی آنان شاید، از نیکی دریغ ننمائید.

14- پروردگار همه یکی است و پدر همه یکی همه فرزند آدمید و آدم از خاک است. گرامی ترین شما نزد خداوند، پرهیزگارترین شماست.

15- از لجاج بپرهیزید که انگیزه‌ی آن، نادانی و حاصل آن پشیمانی است.

16- بدترین مردم کسی است که گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد و باز از او بدتر کسی است که مردم از گزند او در امان و به نیکی او امیدوار نباشند.

17- خشم مگیر و اگر گرفتی، لختی در قدرت کردگار بیندیش.

18- چون تو را ستایش کنند، بگو ای خدا مرا بهتر از آنچه گمان دارند باز و آنچه را از من نمیدانند، بر من ببخش و بالاتر از آنچه می‌گویند قرار بده.

19- بصورت متملّقین، خاک بپاشید.

20- اگر خدا خیر بند‌ه‌ای را اراده کند، نفس او را واعظ و رهبر او قرار می‌دهد.

21- صبح و شامی بر مؤمن منیگذرد مگر اینکه بر خود گمان خطا می‌برد.

22- سختترین دشمن تو همانا نفس‌ اماره است که در میان دو پهلوی تو جا دارد.

23- دلاورترین مردم آنست که بر هوای نفس غالب آید.

24- با هوای نفس خود نبرد کنید تا مالک وجود خود گردید.

25- خوشا بحال کسی که توجه به عیوب خود، او را از توجه به عیوب دیگران باز دارد.

26- راستی، به دل آرامش می‌بخشد و از دروغ، شک و پریشانی میزاید.

27- مؤمن آسان انس میگیرد و مأنوس دیگران می‌شود.

28- مؤمن همچو اجزاءِ یک بنا، همدیگر را نگاه میدارد.

29- مَثَل مؤمنین در دوستی و علقه به یکدیگر، مَثَل پیکری است که چون از آن بدرد آید، باقی اعضاء به تب و بی‌خوابی دچار شوند.

30- مردم مانند دانه‌های شانه با هم برابرند.

31- تحصیل علم بر هر مسلمانی واجب است.

32- فقری سختتر از نادانی و ثروتی بالاتر از خردمندی و عبادتی بالاتر از تفکر نیست.

33- از گهواره تا گور دانش بجوئید.

34- دانش بجوئید گرچه به چین باشد.

35- شرافت مؤمن در شب زنده‌داری و عزّت او در بی‌نیازی از دیگران است.

36- دانشمندان، تشنه‌ی آموختنند.

37- دل‌باختگی ( انسان را) کر و کور می‌کند.

38- دست خدا با جماعت است.

39- پرهیزکاری جان و تن را آسایش می‌بخشد.

40- هرکس چهل روز بخاطر خدا زندگی کند، چشمه حکمت از دلش به زبان جاری خواهد شد.

41- با خانواده خود به سربردن از گوشه مسجد گرفتن، نزد خدا پسندیده‌تر است.

42- بهترین دوست شما آنست که معایب شما را به شما منماید.

43- دانش را به بند نوشتن در آورید.

44- تا دل درست نشود، ایمان درست نخواهد شد، و تا زبان درست نشود، دل درست نخواهد شد.

45- تا عقل کسی را نیازموده‌اید، به اسلام آوردن او وقعی نگذارید.

46- تنها به عقل می‌توان به نیکی‌ها رسید، آنکه عقل ندارد از دین تهی است.

47- زبان نادان، بیش از ضرری است که تبهکاران به دین می‌رسانند.

48- هر صاحب خردی از امت مرا چهار چیز ضروری است: گوش دادن به علم بخاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل کردن.

49- مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود.

50- من برای امت خود، از بی‌تدبیری بیم دارم نه از فقر.

51- خداوند زیباست و زیبائی را دوست میدارد.

52- خداوند، مؤمن صاحب حرفه را دوست دارد.

53- تملّق خوی مؤمن نیست.

54- نیرومندی به زور بازو نیست، نیرومند کسی است که بر خشم خود غالب آید.

55- بهترین مردم، سودمندترین آنان به حال دیگران است.

56- بهترین خانه‌ی شما آنستکه یتیمی در آن به عزّت زندگی کند.

57- چه خوبست ثروت حلال در دست مرد نیک.

58- رشته‌ی عمل به مرگ بریده می‌شود مگر به سه وسیله : خیراتی که مستمر باشد، علمی که همواره منفعت برساند، فرزند صالحی که برای والدین دعای خیر کند.

59- پرستش‌کنندگان خدا سه گروهند: یکی آنان که از ترس عبادت می‌کنند و این عبادت بردگان است، دیگر آنان که به طمع پاداش عبادت می‌کنند و این عبادت مزدوران است. گروه سوم آنان که به خاطر عشق و محبت عبادت می‌کنند و این عبادت آزادگان است.

60- سه چیز نشانه‌ی ایمان است: دستگیری با وجود تنگدستی، از حق خود به نفع دیگری گذشتن، به دانشجو علم آموختن.

61- علاقه‌ات را به دوست خود ظاهر کن تا رشته‌ی محبت محکمتر شود.

62- آفت دین سه چیز است: فقیه بدکار، پیشوای ظالم، مقدّس نادان.

63- مردم را از دوستانشان بشناسید چه انسان همخوی خود را به دوستی می‌گیرد.

64- گناه پنهان به صاحب گناه زیان می‌رساند، گناه آشکار به جامعه.

65- در بهبودی کار دنیا بکوشید اما در کار آخرت چنان کنید که گوئی فردا رفتنی هستید.

66- روزی را در قعر زمین بجوئید.

67- چه بسا از خودستائی، از قدر خود میکاهند و از فروتنی، بر مقام خود می‌افزایند.

68- خدایا، فراخ‌ترین روزی مرا در پیری و پایان زندگی کرامت فرما.

69- از جمله‌ی حقوق فرزند بر پدر این است : نام نیکو بر او بگذارند و نوشتن به او بیاموزد و چون بالغ شد، برای او همسر انتخاب کند.

70- صاحب قدرت، آنرا به نفع خود بکار می‌برد.

71- سنگین‌ترین چیزی که در ترازوی اعمال گذارده می‌شود خوشخوئی است.

72- سه امر، شایسته توجه خردمند است: بهبود زندگانی، توشه آخرت، روزی حلال.

73- خوشا بحال کسی که زیادی مال را به دیگران ببخشد و زیادی سخن را برای خود نگاهدارد.

74- مرگ، ما را از هر ناصحی بی‌نیاز می‌کند.

75- اینهمه حرص حکومت و ریاست و اینهمه رنج و پشیمانی در عاقبت!

76- عالم فاسد، بدترین مردم است.

77- هر جا که بدکاران حکمروا باشند و نابخردان را گرامی بدارند، باید منتظر بلائی بود.

78- نفرین باد بر کسی که بار خود را بدوش دیگران بگذارد.

79- زیبائی شخص در گفتار اوست.

80- عبادت، هفت گونه است که از همه والاتر، طلب روزی حلال است.

81- نشانه‌ی خوشنودی خدا از مردم، ارزانی قیمتها و عدالت حکومت آنهاست.

82- هر قومی، شایسته‌ی حکومتی است که دارد.

83- از ناسزا گفتن، بجز کینه‌ی مردم، سودی نمی‌بری.

84- پس از بت پرستیدن، آنچه به من نهی کرده‌اند، ستیزه جوئی با مردم است.

85- کاری که نسنجیده انجام شود، بسا که احتمال زیان دارد.

86- آنکه از نعمت سازش با مردم محروم است، از نیکیها یکسره محروم خواهد بود.

87- از دیگران چیزی نخواهید گرچه یک چوب مسواک باشد.

88- خداوند دوست ندارد بنده‌ای را بین یارانش با امتیاز ببیند.

89- مؤمن، خنده‌رو و شوخ است و منافق، عبوس و خشمناک.

90- اگر فال بد زدی، بکار خود ادامه بده و اگر گمان بد بردی، فراموش کن و اگر حسود شدی، خوددار باش.

91- دست یکدیگر را بدوستی بفشارد که کینه را از دل می‌برد.

92- هر که صبح کند و به فکر اصلاح کار مسلمانا نباشد، مسلمان نیست.

93- خوشروئی کینه را از دل می‌برد.

94- مبادا که ترس از مردم، شما را از گفتن حقیقت باز دارد.

95- در یک سطح زندگی کنید تا دلهای شما در یک سطح قرار بگیرد. با یکدیگر در تماس باشید تا به هم مهربان شوید.

96- خردمندترین مردم کسی است که با دیگران بهتر مدارا کند.

97- هنگام مرگ، مردمان می پرسند از ثروت چه باقی گذاشته؟ فرشتگان می‌پرسند از عمل نیک چه پیش فرستاده؟

98- منفورترین حلالها نزد خداوند، طلاق است.

99- بهترین کار خیر، اصلاح بین مردم است.

100- خدایا مرا بدنش، توانگر ساز و به بردباری، زینت بخش و به پرهیزکاری، گرامی بدار و به تندرستی، زیبائی ده.