- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- پرونده باز است، پرداخت ضعیف است
پرونده باز است، پرداخت ضعیف است
چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۲
فریده ذاکری
نگاهی به فیلم پرونده باز است
فیلم«پرونده باز است» به نویسندگی کیومرث پوراحمد، در ژانر درام-اجتماعی ساخته شده است .
این فیلم که در جشنواره چهلویکم به نمایش درآمد درباره پرونده قتلی در دهه 80 است و به مشکلات نوجوانی به نام فرهاد پرداخته و آسیب‌های قشر ضعیف فرهنگی را بررسی کرده‌است.
فیلم برای نخستین بار، در جشنواره چهلویکم به نمایش درآمد، داستانی نیمه واقعی از یک پرونده قتل دارد که شخصیت اصلی آن یک نوجوان است.
این نوجوان، بر سر مسائل عاشقانه، با دوست خود درگیر می شود و او را به قتل می‌رساند، اصل داستان و روابط عاشقانه بین دو نوجوان 16 ساله محل مناقشه است.
پرداخت فیلم بسیار ضعیف بود .با وجود داستان زیبا ،ولی پرداخت در حد یک کار اماتور دانشجویی بود انگار فیلم را برای رده سنی کودک و نوجوان ساخته بودند .درسالن سینما اکثرادر نیمه فیلم بلند شدند و رفتند.
مهمترین پیام این فیلم را می‌توان در فریاداخر فرهاد ( قاتل نوجوان ) خلاصه کرد که سریعتر مرا اعدام کنید بسه دیگه ولی یک‌بینده ریز بین میتواند برداشت‌های متفاوتی ازآن فریاد را داشته باشد که داستان ما نوجوانان از تربیت گرفته تا فقر ادامه دارد " تمامش
کنیداین فیلم واین زندگی «پرونده اش باز است»
هدف اصلی فیلم، نکوهش اعدام و تلاش برای سوق دادن اولیای دم به سمت بخشش بوده‌است که متاسفانه با پردازش بسیارضعیف به موضوع،به این مهمی از میان رفته و بسیار کم‌رنگ شده‌است
فیلم با ریشه‌یابی دلیل قتل علیرضا، به خانواده و پدر او میرسد که سال‌ها پیش، با دعوا و تحقیر او مقابل فرهاد، آتش خشمی را در دل او روشن کرده‌بود و در سن ۱۶ سالگی، خشم و سرخوردگی، وکینه ،علیرضا را به سمت دعوا با فرهاد می‌کشاند و موجبات قتل او را فراهم میکند.
از این قسمت داستان، به اهمیت حفظ عزت نفس و شخصیت فرزندان مخصوصا در سنین نوجوانی پی می‌بریم. همچنین علیرضا با اینکه در خانواده‌ای فرهنگی رشد یافته بود، به دلیل اشتباهات تربیتی پدر، توجه بیش از اندازه مادر و قرار گرفتن در محله‌ای بزه‌کار، کارش به دعوا و در نهایت قتل رسید، وجود این نکته، به ما در تربیت بهتر فرزندان کمک می‌رساند.
وجود خشونت‌های بسیار و همچنین ناهنجاری‌هایی مثل سیگارکشیدن، انحرافات جنسی در زندان و... رده سنی این فیلم را به +15 سال رسانده است حیف که درایران فقط میخواهند فیلمشان را مهم جلوه بدهند یا شهامت ندارند از پایان بندی فیلمشان دفاع کنند بدون دلیل موجه بعدازیک ساعت ونیم گره افکنی یک پایان باز می چسبانند به فیلم وتمام...
پایان باز یک سبک توی سینماست که فلسفه خودش را دارد وبرای فیلمهای خاص به کار میرود ولی برخی کارگردانهای ایرانی متاسفانه فقط کپی کارهستند
به چه دلیل با آن همه کش وقوس پایان پرونده راباز گذاشت که هرگروهی به میل خودشون تفسیر کنند وبه اصطلاح حکم قطعی نداده باشد وبه دسته بندی متهم نشود!
مرحوم کیومرث پوراحمد قدیمی‌ترین فیلمسازی است که در جشنواره چهل و یکم فجر با فیلم پرونده باز حضور پیدا میکند. مرحوم پوراحمد که ساخت آثار ماندگاری به عنوان قصه‌های مجید، خواهران غریب، هانیه و شب یلدا را در کارنامه کاری‌اش داشت در چند سال گذشته نتوانست آثاری هم‌رده فیلمهای پیشین خود بسازد. زنده یاد پوراحمد با این فیلم که یکی از پرونده‌های جنایی و پرحاشیه در دهه ۸۰ رفته است. به پایان خودرسید. هنرپیشه های این فیلم هم نقطه ضعف دیگری بودند؛ به جز حسین پاکدل که باسواد و حرفه ای است اما چهره مهربانش به نقش نمی خورد بازی ها بسیار ضعیف بود.
گذشته از ابعاد فنی که هیچ نمود ویژه‌ای در این فیلم نیافته‌اند، فیلمنامه و گفت‌وگوها و بازی‌ها هم بسیار پیش‌پاافتاده و تصنعی‌اند: قصه‌های فرعی ناپدیدشدن یکباره مادر فرهاد، عشق فرهاد به نرگس که قرار است توجیهاتی برای اتفاقات و رفتارهای دیگر فراهم بیاورند کلاسهای درس برای کودکان کارو......خیلی ساده‌لوحانه و گاه کاملا نامربوط‌اند؛ حرفهای کاراکترها قاضی وبازپرس ها، سام قریبیان و جواد طوسی و سردبیر خبرگزاری مه‌لقا باقری به‌شدت اغراق‌آمیز و شعاری است؛ بازی بازیگران حتی آن کسانی که حرفهای به‌حساب می‌آیندبسیار مبتدی است.
سخن آخر می‌توان گفت این فیلم با دستپاچگی وزیر فشارهایی خاص ساخته شده است گذشته از اینکه فیلمنامه اساسا دچار اشکال است، به‌وضوح در تدوین و کارگردانی این شتابزدگی قابل‌احساس است. این فیلم عاری از لحظاتی است که توسط دوربین باید خلق می‌شد. اندازه نما و حرکت دوربین و فضا در خدمت داستان نیست و نتیجه کار، مجموعه تصاویری است که در جهت مخالف قصد خود حرکت میکند، تا حدی که بعضی پلان‌ها به کمدی بدل می‌شود
