- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهی به فیلم روشن

نگاهی به فیلم روشن
شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲
لاله عالم
روشن موضوع جالبی دارد، موضوع آدم هایی که شاید همه ما حداقل یک بار با آنها رودرو شده باشیم.
آدم هایی که ظاهرا بزرگ هستند، اما قلب و رفتاری کودکانه دارند.
روشن( با بازی رضا عطاران) فردی خاص است که به بازیگری علاقه دارد و زندگی اش چیزی مابین توهم، رویا و واقعیت می گذرد.
زندگی که دوست دارد شیرین باشد اما دیگران آن را به کامش تلخ می کنند.
بيشتر از انكه اين نقش در فيلمنامه يا فيلم پردازش شده باشد مديون بازى و چهره پردازى خوب رضا عطاران است وى به خوبی توانسته این نقش پیچیده را باز آفرینی کند.
ما دریکی از سکانس های ابتدایی فیلم حرکات کودکانه و نمایش گونه وی را در ارتباط و بازی با کودکش می بینیم که نشانگر تمایل وی به بازیگری می باشد ، اما هنوز مخاطب نمی داند آیا این حرکات نمایش گونه تنها به دلیل همراهی با کودک است یا شخصیت روشن نمایشی است؟! یا اینکه با این بازی های کودکانه سعی دارد از کودک حرف بکشد و درباره همسر سابقش اطلاعاتی به دست بیاورد.

به مرور در می یابیم که روشن فردی است که نمی توان او را شخصی دانست که کاملا ارتباطش با دنیای حقیقی قطع شده باشد. او به اندازه خودش قدرت فهم، درک، محبت ، هوش و توانایی ارتباطات دارد.
نگاه کنید به صحنه ای که چگونه همسرش را تعقیب می کند تا از کار وی سر دربیارد.
او نمی تواند مخارج زندگی اش را بپردازد و عاشق سینماست. اما يك ايراد اينجا وارد است ، درست است كه ما حركات نمايشی وى را مى بينيم واينكه با دستانش كادر درست مى كند و به ديگران مى گويد زندگى از درون كادر هاى سينمايى زيبا مى شود اما به گذشته روشن اشاره ای نمی شود روشن ايا واقعا روزگارى بازيگر بوده است؟ما در فيلم حتی صحنه اى را نمى بينيم كه وى در عالم واقعيت بازيگرى بكند يا اينكه در تلاش براى يافتن كار بازيگرى باشد.فقط می دانیم که کمدی پر از فیلم های سینمایی دارد.آیا روشن به نوعی با سینمای واقعی در ارتباط بوده ، این هم مشخص نیست.

فیلم کند پیش می روند و ریتم آن کند است.نوع فیلمبرداری و تیره و تار بودن فضا های داخلی در خدمت فیلم و سرنوشت روشن است.شاید کارگردان با این فیلم می خواهد توجه تماشاگران را به وضعیت چنین افرادی جلب کند و بگوید چنین افرادی در جامعه ما وجود دارند، باید از آنها حمایت کرد، اینکه نمی توانند مانند آدم های دیگر باشند، تقصیر خودشان نیست ، آنها نیاز به کمک و همدلی دارند.چنین افرادی نه آنچنان غیر هشیار و سایکوتیک هسند و نه مانند انسان های دیگر.

انسان هایی که در میانه هستند و روحیات پاک و کودکانه دارند. این آدم ها نیاز به حمایت دارند. این فیلم من را تا حدی یاد فیلم سوته دلان علی حاتمی انداخت. چند سال پیش هم فیلم مستندی دیدم به اسم « مستند ازدواج » که تقریبا چنین موضوعی را مطرح می کرد؛ وضعیت آدم هایی شبیه شخصیت «روشن » فیلم روشن. این آدم ها هستند، نیاز و عاطفی دارند.