- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نگاهى به فيلم تعطيلات رومى از منظر فيلمنامه
نگاهى به فيلم تعطيلات رومى از منظر فيلمنامه
چهارشنبه ٩ اسفند ١٤٠٢
چكاوك شيرازى
فیلم های کلاسیک همواره منابعی غنی برای آموزش فیلم سازی و فیلم نامه نویسی هستند. داستان های خطی که حوادث و اتفاقات حول محور اصلی، مرتب و منظم، اتفاق می افتند و داستانی جذاب را می آفرینند.
فیلم تعطیلات رمی داستان شاهدختی ( آدری هپبورن) است که برای بررسی روابط بین کشور ایتالیا و دولت متبوعش به رم رفته و شبی بر اثر فشار زیاده از حد برنامه ریزی های مختلف، دچار حمله ی عصبی می شود و در حالی مقداری داروی آرامش بخش و خواب آور دریافت کرده است، تصمیم می گیرد قصر را ترک کند و فقط برای یک شب برای خودش زندگی کند. در این بین با مردی روزنامه نگار آشنا می شود و اتفاقاتی بینشان رقم می خورد.
پیرنگ اصلی داستان از جایی شروع می شود که کاراکتر اصلی عصیان می کند و همه ی نظم سابق زندگی اش برهم می خورد. در این داستان زمانی که شاهدخت تصمیم به ترک کردن قصر می گیرد پیرنگ اصلی داستان شکل می گیرد. البته اغلب فیلم های کلاسیک دارای همان یک پیرنگ هستند و همان را به خوبی پرورده اند. او در شهر با جو برادلی خبرنگار ( گریگوری پک) همراه می شود. این همراهی در ظاهر تغییری در زندگی این دو نفر ایجاد نمی کند اما همان طور که از هر داستان خوبی انتظار می رود هر دوی آن ها از لحاظ روحی دچار تغییر می شوند.
برادلی مردی است که به پول نیاز دارد و حضور یک شاهزاده خانم فراری در خانه اش این امکان را برایش فراهم می کند که بتواند اخباری پولساز به روزنامه ها بفروشد.
او از دوست عکاسش می خواهد که در این راه همراهش باشد. وقتی هر دوی آن ها همه ی فکر و ذکرشان در پی ساخت خبر از هر رفتار و گفتار شاهزاده است، شاهزاده با اعتمادی که به آن دو کرده تمام مدت در حال لذت بردن از آزادی موقتی اش است و روحش هم خبر ندارد که آن دو در حال سواستفاده از اعتماد او هستند.
آن سه نفر در محدوده ی زمانی که برای فیلم تعریف شده اتفاقات متعددی را پشت سر می گذارند تا این که زمان شاهزاده مانند زمان سیندرلا به پایان می رسد و هر کس باید به زندگی واقعی خودش برگردد.
اما این تغییر و تحول تنها به ظاهر آن ها ختم نمی شود. در این سفر رویایی شاهزاده تجارب جذابی را کسب کرده است. اما در این فیلم یک وارونگی مضاعف هم اتفاق می افتد و آن تغییر برادلی است که متوجه شد چیزهایی مهم تر از پول هم وجود دارند و این همان پیام فیلم است که می بایست به مخاطب منتقل می شده است و چه راهی بهتر از فیلمی رویاگون و کمدی برای گفتن حرف هایی این چنینی.
فیلمی که تا آخرین لحظه ی پایانی هنوز سرنوشت رابطه ی بین شاهدخت و روزنامه نگار مشخص نیست، اما با پایانی کاملا درخور و منطقی نیاز مخاطب را هم برطرف می سازد.
