- آسمونی
- مجله اینترنتی
- گردشگری
- دور دنیا
- مشخصات کامل شهر ریو دوژانیرو
مشخصات کامل شهر ریو دوژانیرو
ریودوژانیرو، شهر سواحل آزاد و مردمان شاد، تفریحات دریایی، رقص، قهوه، فوتبال؛ شهری در آغوش مسیح.
این شهر توریستی در کنار کوههای انبوه از جنگل و سواحل و خلیجهای اقیانوس اطلس قرار گرفتهاست. شهر ریو دوژانیرو، میزبان بازیهای المپیک تابستانی 2016 است.
ریودوژانیرو یا مختصراً ریو، در موقعیتی منحصر به فرد از اقیانوس اطلس واقع شده و سه بندر بزرگی که آن را احاطه کردهاند، یکی از عجایب طبیعی هفتگانهی جهان را بهوجود آوردهاند.
ریو به خاطر آب و هوای گرمسیری و مطبوعاش، همیشه پر از توریست است؛ هرچند که دو تا زمان خیلی خیلی شلوغ دارد: یکی تابستانهایی که شهر به خاطر آنها لقب بهشت موجسواران گرفته و دیگری، زمستان با کارناوالهای مشهور برزیلی.
اولین منظرهای که قبل از نشستن در فرودگاه در کنار آبی اقیانوس نظر شما را جلب خواهد کرد، مجسمهی مسیح با دستان از هم گشوده است که روی کوه کورکووادو قرار دارد. مجسمهی مسیح با 38 متر طول یکی از بزرگترین مجسمههای دنیاست که نماد ریودوژانیرو هم به شمار میرود و جزو عجایب هفتگانهی جدید دنیا هم هست.
ریو دو فرودگاه دارد، اما بیشتر پروازها در فرودگاه گالائو که 20 کیلومتری با مرکز شهر فاصله دارد، بر زمین مینشینند. تاکسیها کیلومترشمار دارند و نمیتوانند کرایهی بیشتری بگیرند، پس بهتر است سوار ماشینهای متفرقه که جلوی در خروجی فرودگاه میچرخند، نشوید. اگر بخواهید مسیر فرودگاه تا مرکز شهر را با اتوبوسهای شهری طی کنید، مطمئن باشید که زمان به اندازهی کافی دارید: برزیلیها عادت دارند باروبندیل زیادی در سفر همراه خودشان داشته باشند و اگر توی اتوبوس شما فقط ده تا برزیلی هم باشند، جابهجایی وسایلشان حداقل نیم ساعت طول میکشد. اهالی ریو آدمهای غرغرویی نیستند، دائم لبخند میزنند و آنقدرها هم زندگی را سخت نمیگیرند و عجلهای برای کاری ندارند؛ از شما هم انتظار میرود مثل یک توریست خوشحال همینطور رفتار کنید.
برای گشت و گذار در شهر، علاوه بر تاکسیها و اتوبوس، از مترو هم میتوانید کمک بگیرید. مخصوصاً زمانی که قرار است مسیری طولانی را طی کنید. مثل تمام شهرهای بزرگ دنیا، محل اقامت شما خیلی مهم است. خوب است که قبل از رزرو هتل در ریودوژانیرو، بدانید که دقیقاً قرار است در این شهر چه کار کنید. اگر آمدهاید که به هر قسمت از شهر سری بزنید، هتلی بگیرید که دسترسی خوبی به وسایل حمل و نقل داشته باشد؛ اما اگر اهل سواحل آفتابی هستید، هر چند گران، اما همان دور و بر ساحل یک هتل خوب بگیرید. بزرگترین ساحل ریو، کوپاکابانا، یکی از طولانیترین سواحل جهان است که چهارکیلومتر در امتداد اقیانوس اطلس کشیده شده. مرکز تمام هیجانهای ریو، همینجاست. از بالا تا پایین ساحل، در دست علاقهمندان فوتبال و والیبال ساحلی، آفتاب، شنا، غواصی، موجسواری و دوستداران موسیقی است. هر گوشهای از این ساحل، سرگرمی خودش را دارد. کافههای دور و بر ساحل، بهترین نوشیدنیهای تابستانی دنیا را دارند، هرچند که برای غذا خوردن، انتخاب مناسبی نیستند. در عوض کمی از ساحل فاصله بگیرید و در یکی از رستورانهای محلی، فیجوآدا سفارش دهید: بشقابی از لوبیای سیاه با تکههای بزرگ گوشت و سس غلیظ پرادویه. معمولاً کنار این غذا برنج یا نانهای حجیم و نرم سرو میکنند و تا آخر غذا برای شما نوشیدنی نمیآورند، اما اگر هوا خیلی گرم باشد و خوردن غذاهای پرادویه برای شما سخت است، بد نیست یک نوشیدنی سبک لیمویی همراهش سفارش دهید.
یکی از جاهایی که هیچ مسافری در ریو از دست نمیدهد، کوه Sugar Loaf است. برای رفتن به بالای کوه باید از تلهکابینهای بزرگی استفاده کرد که در هر بار بالارفتن، تعداد زیادی مسافر -بین 60 تا 80 نفر- را جابهجا میکنند؛ البته مسیری هم برای کوهنوردی وجود دارد که از دل جنگل میگذرد و راهنما هم دارد. تماشای منظرهی شهر و دریای بیانتهای آبی از بالا در کنار طبیعت بینظیر Sugar Loaf، به سختی قابل فراموشکردن است.
اگر فوتبالدوست هستید، ریودوژانیرو شما را به راحتی به وجد میآورد. از بچههای خیلی کوچک تا مردهای مسن را میتوانید در شهر یا کنار سواحل، در حال اجرای حرکات نمایشی با توپ ببینید. یک مثال معروف در مورد برزیلیها هست که میگوید کودکان برزیلی قبل از اینکه راه رفتن را بیاموزند، بلدند دریبل بزنند؛ با کارهایی که از بچههای کوچک در خیابانها میبینید، به این حرف ایمان میآورید. بعد از اینها، تماشای بزرگترین استادیوم ورزشی دنیا، ماراکانا، جذابیت دیگری از این شهر است. ماراکانا با میزبانی برزیل در جامجهانی 1950 افتتاح شده و این روزها هم دارد خودش را برای میزبانی جامجهانی 2014 آماده میکند. جلوی در این استادیوم، مجسمهی بلینی، اسطورهی فوتبال برزیل هم طرفدارهای خودش را دارد.