- آسمونی
- مجله اینترنتی
- تقویم تاریخ
- 4 محرم؛ فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین علیه السلام - 61 ق

4 محرم؛ فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین علیه السلام - 61 ق
اولین مداخله ابن حارث معروف به شریح قاضی در آغاز نهضت کربلا، مربوط به بیعت هفتاد تن از بزرگان کوفه همچون: حبیببن مظاهر، محمدبن اشعث، مختار ثقفی، عمربن سعد و . . . در حضور شریح و شاهد گرفتن وی بر هواداری آلعلی علیه السلام و دعوت از امام حسین علیه السلام برای سپردن حکومت کوفه به او بود.
ولی صرف نظر از پیمان شکنی بیشتر این بزرگان، خود شریح نیز به محض ورود عبیدالله به کوفه در دارالاماره او حضور یافت و بدون در نظر گرفتن تعهد بر وفاداری با آلعلی، به جرگه مخالفین آنها پیوست و یکی از مشاورین درگاه عبیدالله گردید.
و عبیدالله نیز که جهت رسیدن به مقاصد خود به حمایت اشخاصی همچون شریح قاضی که در میان مردم مقدس مآب کوفه، از شخصیت ممتازی برخوردار بود – نیاز داشت، از او استقبال کرد و او همان کاری که در برابر سوء استفاده های «زیاد» و پسرش عبیدالله انجام داد، تا جایی که عبیدالله از کمترین سخن او فتوایی ساخت « معروف است که وی به دستور عبیدالله زیاد، فتوا داد که چون حسین بن علی علیه السلام بر خلیفه وقت خروج کرده، دفع او بر مسلمانان واجب است.»
و از آن برای بسیج مردم کوفه علیه حسینبن علی علیه السلام استفاده کرد بر اثر همین فتوی بود که مردم با امام خود جنگیدند و شهیدش کردند و او که شاهد چنین سوء استفاده هایی از گفته خود بود، مهر سکوت بر لب نهاد و به دلیل ترس، مصلحت جویی و عافیتطلبی خود کوچکترین اعتراضی نکرد و به این وسیله کفه ترازوی دشمن را در مقابل آلعلی سنگین تر نمود.