نگاهی به فیلم یدو

تلویزیون با تبلیغاتی وسیع خبر پخش فیلم "یدو" را برای روز اول عید داد و با این عنوان كهً فیلم بدون اکران عمومی یک سره روی آنتن رفته و همگان می توانند اين فيلم

آسمونی" href="https://asemooni.com/" target="_blank" rel='follow'>اختصاصی آسمونی نقد از چکاوک شیرازی

تلویزیون با تبلیغاتی وسیع خبر پخش فیلم "یدو" را برای روز اول عید داد وبا این عنوان کهً فیلم بدون اکران عمومی یک سره روی آنتن رفته و همگان می توانند این فیلم را ببینند.

اما هیچ کس نگفت که برداشت و اقتباس از رمان های بلند و تبدیلشان به فیلم سینمایی تبحر و تجربه می خواهد و نود درصد موارد آن چیزی که باید از آب در نمی آید چه برسد به تبدیل کردن یک داستان کوتاه به یک فیلم بلند که فکرش هم اشتباه است چه برسد به این که آن راهم عملی هم بکنند.

اگر بخواهیم دو خطی داستان را بگوییم چیزی شبیه این می شود: مادری به خاطر بزش با جان خودش و بچه هایش زیر خمپاره و موشک و ... بازی می کند و حاضر نیست از آبادان برود چون ممکن است برای حنا خانم ( بز مذکور) اتفاقی بیفتد!!

هیچ کدام از صحنه های فیلم نتوانست ذره ای احساسات مخاطب را برانگیخته کند. البته این صحنه ها روی کاغذ جذاب بوده‌اند اما موضوع تصویر چیز دیگری است. به عنوان مثال پسری اصفهانی مامور خنثی کردن خمپاره یا هر اسم دیگری می شود. همین سکانس به حدی مصنوعی اجرا شده که انگار یک فیلم غیر جدی در حال پخش است. خصوصا در جایی که تماشاچیان با حرکت دست پسر سرهایشان را می دزدند که انگار برداشتی از سکانس بانک در فیلم " دزد عروسک ها " بود. برای توضیح بیشتر، در سکانس ذکر شده مشتریان بانک‌برای این که پول به دست دزد نیفتد دستش ده بازی‌می کنند و مدام سرهایشان را می دزدند و سکانس بانمکی ساخته شده.

بگذریم، لازم به تذکر است که یک فیلم زمانی جذاب و قابل پیگیری است که کنش و واکنش در سراسر فیلم جریان داشته باشد و قهرمان به خاطر هدفش بجنگد حالا یا به آن می رسد یا نمی رسد.

اما در این فیلم، بچه ها مدام از خانه ی بقیه موادی که‌ لازم دارند را بر می دارند، مادر با کله شقی اش همه را دچار دردسر می کند، تازه نه دردسری که باعث پیشبرد داستان بشود مثلا موقع سوار شدن در لنج، همه ی مسافران را معطل می کند که اجازه بگیرد که بز را سوار لنج کنند ( این هم برداشتی از کاراکتر پدر فرهاد در سریال پاورچین که اول حال بز را می پرسید بعد بقیه) انقدر اشکالات فیلم زیاد است که ما به مشتی نمونه ی خروار بسنده می کنیم. اما نکته ی تلخ تر از زهر این است که در گیر و دار ایام کرونایی و هزاران مرگ و میر و وضعیت معیشتی و اقتصادی که مردم را دچار افسردگی و هزاران مشکل دیگر کرده صدا و سیما چنین فیلمی‌ پخش می کند که سعی دارد به زور موسیقی و لالایی سوزناک اشک مخاطب را در بیاورد. در حالی که می شد فیلمی کمدی پخش کرد شاید ذهن مردم کمی از مشکلاتشان دور شود.

متأسفیم که این مطلب مورد پسند شما واقع نشده است.

لطفاً با اعلام دلیل نارضایتی خود، ما را در تولید مطالب بهتر یاری نمایید:

بروز نیست کامل نیست اشتباه است دلایل دیگر

دلیل خود را توضیح دهید:

ثبت انصراف

همچنین بخوانید

بررسی فیلمنامه و شخصیت پردازی فیلم تک تیرانداز

منبع: آسمونی