نامگذاری دهه ولایت و امامت حرکتی سنجیده است و بار دیگر این مهم را یادآور می‌شود که دین اسلام با کمک، حمایت و یاری ولایت در مسیر مناسب قرار گرفته است، زیرا خلفا و حاکمان با نادانی و اشتباهات خود بار‌ها اسلام را به مرز نابودی کشاندند.

به فاصله زمانی بین عید قربان تا عید غدیر دهه ولایت و امامت گفته می‌شود و نامگذاری این روز به سبب عید سعید غدیر، این رویداد عظیم که در محل غدیر خم و به دستور خدا انجام شده شکل گرفته است.

«پیامبر اسلام(ص)» در «حجة الوداع»، آخرین سال حج خودشان در محلی که کاروان‌ها از یکدیگر جدا می‌شدند دستور دادند تا همه حجاج بمانند تا آخرین و مهمترین وظیفه خود را به اتمام برساند، ایشان «حضرت علی (ع)» را به‌ عنوان پیشوا و راهنمای بعد از خود معرفی کردند و تاکید کردند «علی (ع)» و فرزندان ایشان بعد از این، راهنمایان شما و چراغ راه سعادت دنیا و آخرت خواهند شد.

«پیامبر اکرم (ص)»، امیرالمومنین(ع) را در غدیر خم و در جمع همه حجاج معرفی کردند تا بتوانند پیام عدالت و امامت را در تمام سرزمین‌های اسلامی و در بین تمام مسلمانان گسترش دهند.

دهه ولایت بستری مناسب برای ارائه مباحث عقیدتی و ولایی است، بدین ترتیب ساختارهای اصلی دین مبین اسلام بار دیگر یادآوری می‌شود و نقش «اهل‌ بیت(ع)» در جلوگیری از انحراف دین مبین اسلام بازگو می‌شود.

غدیر، تکمیل کننده‌ی بعثت همه‌ی انبیا است که اگر این روز بزرگ نبود، رسالت پیامبران ناقص می‌ماند لذا در هنگام ابلاغ ولایت، با بالا بردن دست امام علی (ع) توسط پیامبر (ص)،  آیه‌ی «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ» نازل می‌شود.

خداوند در آیه‌ی ۶۷ سوره‌ی مائده به پیامبر (ص) می‌فرماید که اگر پیام غدیر را ابلاغ نکند به رسالت خود عمل نکرده و این نشان دهنده‌ی اهمیت ابلاغ ولایت امیرالمومنین و ائمه هدی (ع) است.

مناسبت‌های دینی و مذهبی فرصت مناسبی برای رونمایی ارزش‌های دینی در جامعه است  که دهه امامت و ولایت جریانی الهی است که با عید قربان به‌عنوان مظهر عبودیت آغاز و با عید غدیر به‌عنوان خاستگاه و تجلیگاه امامت و ولایت به کمال می‌رسد لذا باید قدر نعمت ولایت در جامعه اسلامی را بدانیم و ارزش‌های آن را به نسل های جدید منتقل کنیم.