اشتباهات رایج در ارتباط چشمی هنگام سخنرانی

در این بخش آسمونی، اشتباهاتی که ممکنه هنگام سخنرانی و بر قراری ارتباط چشمی با مخاطبین مرتکب شوید را بررسی می کنیم ، تا بتونید سخنرانی بهتر و زیبا تری ارائه بدید. با ما همراه باشید.

تا حالا شده یه نفر با شما حرف بزنه، اما اصلأ نگاتون نکنه؟ تو اون لحظه چه حسی داشتین؟ احتمالا شما هم با خودتون گفتین: ” عوضی حداقل بی حرمتی نکن بم، نگام بکن و حرف بزن “.

نگاه نکردن به طرف مقابل موقع حرف زدن، نشون دهنده:

- بی احترامی کردن به طرف مقابله.

- ارزش ندادن به شخصیت طرف مقابله.

- اهمیت ندادن و توجه نکردن به حرف های طرف مقابله.

به همون اندازه که حرف های شما برای مخاطب شما اهمیت داره، نگاه شما هم حائز اهمیته. بنابراین تو همه روابط خودتون باید با نگاه کردن به چشمان طرف مقابل، نشون بدین که شما برای شخصیت اون فرد ارزش قائل هستین.

بنابراین برقراری ارتباط چشمی خوب، یکی از مهم ترین مهارت ها در روابط متقابل، به خصوص بحث سخنرانی به حساب میاد.

ارتباط چشمی خوب:

- مهم ترین و موثرترین بخش از زبان بدن شما موقع صحبت کردنه.

- نشون میده که شما به طرف مقابلتون ارزش قائلین و برای اون صحبت می کنین نه برای در و دیوار.

- اعتماد به نفس بالای شمارو نشون میده.

- باعث میشه طرف مقابل نسبت به شما حس اعتماد و اطمینان پیدا کنه.

- هم علاقه شما به طرف مقابل رو نشون میده.

- و هم باعث میشه طرف مقابل به شما علاقه مند بشه.

نکته : ارتباط چشمی، موثرترین راه برای جذب کردن انسان هاست. شما با نگاه خودتون، می تونین توجه هر کس رو به خودتون جلب کنین. پس در ارتباطات خودتون، به صورت خوب و هدفمند از نگاه های خودتون استفاده کنین.

نکته : یکی از اشتباهاتی که تو کل دنیا و در بین اغلب سخنران ها خیلی رایجه، اینه که بیشتر افراد فکر می کنن ارتباط چشمی همون تماس چشمیه و هیچ فرقی بین این دو مفهوم وجود نداره.

اما بهتره بدونین که اینطوری نیست. چون:

تماس چشمی بی هدف و به صورت تصادفی اتفاق میفته.

در تماس چشمی، مدت زمانی که شما مستقیم به چشم طرف مقابل نگاه می کنین، کم تر از یک ثانیه است.

در حالی که:

در ارتباط چشمی، شما هر بار به مدت حداقل 3 ثانیه به چشم طرف مقابل نگاه می کنین.

ارتباط چشمی تصادفی نیست، بلکه شما در برقراری ارتباط چشمی یک هدف رو دنبال می کنین، و هدف شما، جلب توجه یک فرد خاص و رسوندن یک پیام غیر کلامیه.

اگه دقت کنین میبینین که تماس چشمی هیچ یک از پنج مزیت ذکر شده در بالا رو نداره. به همین دلیل تماس چشمی هیچ کمکی به بهبود کیفیت رابطه های شما نمی کنه. در حالیکه برقراری ارتباط چشمی خوب، میتونه همه پنج مزیت مذکور رو برای شما به ارمغان بیاره و باعث بشه روابط شما بهتر بشه.

نکته: زمانی که شما در حال سخنرانی و صحبت در جمع هستین، طرز نگاه شما بسیار حائز اهمیته. بنابراین باید با استفاده از ارتباط چشمی خوب، توجه مخاطباتونو بهتر جلب کنین و تاثیر حرفاتونو بیشتر کنین.

در ادامه این مقاله ” چهار اشتباه بزرگ در برقراری ارتباط چشمی ” رو با محوریت موضوع سخنرانی و صحبت در جمع، بررسی می کنیم.

1) الگوی انشاء:

بعضی از افراد موقعی که در یک جمع ارئه میدن و سخنرانی می کنن، فقط به کاغذ، یا لپ تاپ نگاه می کنن و مثل زنگ إنشا تو کلاس ابتدایی، انشا می خونن. وقتی شما موقع صحبت کردن به جای نگاه کردن به مخاطبتون، به کاغذ یا لپ تاپ خودتون نگاه کنین، به صورت غیر مستقیم میگین: ” من اعتماد به نفس کافی ندارم. من خجالت میکشم جلوی این جمع حرف بزنم. فقط می خوام حرفام زود تموم بشه و از اینجا فرار کنم “. اگه شما موقع سخنرانی و صحبت در جمع، از این الگوی نگاه کردن استفاده کنین، نمیتونین توجه مخاطب رو جلب کنین، نمیتونین یه سخنرانی جذاب ارائه بدین، و در نتیجه نمیتونین بر روی مخاطبتون تاثیرگذار باشین.

2) همه چی تو افق نوشته شده:

دیدین بعضی از سخنران ها موقع صحبت کردن به افق سالن خیره میشن؟ اگه موقع سخنرانی به جای اینکه با مخاطب خودتون ارتباط چشمی خوب برقرار کنین، به افق خیره بشین: ” نشون میدین که اعتماد به نفس خوبی ندارین، مطمئن نیستین مطالبی که میگین صد درصد درست هستن یا نه، تسلط کافی به بحث ندارین و فقط یک سری مطالب رو حفظ کردین “. اگه شما موقع صحبت کردن به افق نگاه کنین، باز هم نمیتونین توجه مخاطباتونو جلب کنین، نمیتونین مطالبتونو به خوبی انتقال بدین و تاثیر گذار باشین.

3) تک مخاطب:

بعضی از سخنران ها موقع ارائه فقط به یک یا دو نفر نگاه می کنن. مثل اینکه با بقیه مخاطبا قهر کردن و نمی خوان به اونا نگا کنن. این نگاه هم برای سخنرانی و صحبت در جمع مناسب نیست. اگه شما از این نوع نگاه استفاده کنین، علاوه بر این که نشون میدین که اعتماد به نفس کافی ندارین، نوعی بی احترامی به بقیه مخاطبا کردین که همین عامل باعث میشه مخاطبا به شما و حرفاتون توجه نکنن!

4) همه یا هیچ؟:

این نگاه رایج ترین نگاه در بین سخنران ها به حساب میاد. بیشتر سخنران ها از این الگو استفاده می کنن و فکر می کنن که این الگو، درست و مفیده. درحالیکه اگه به ویدئوی زیر نگاه کنین، متوجه میشین که این نوع نگاه کردن هم برای یک سخنران حرفه ای مناسب نیست. وقتی شما از این الگو استفاده می کنین، فقط مخاطبای خودتونو إسکن می کنین و هیچ ارتباط چشمی خوبی برقرار نمی کنین.

الگوهای دیگه ای هم وجود داره که زیاد مهم نیستن و گفتن اونا از حوصله این بحث خارجه. تو مقاله بعدی شما بهترین الگوی ارتباط چشمی رو یاد میگیرین.
اما تا مقاله بعدی، که احتمالا فردا آپ میشه، سعی کنین با چند نفر ارتباط برقرار کنین. دقت کنین ببینین اون فرد از چه الگویی واسه برقرار کردن ارتباط چشمی استفاده می کنه. و شما از چه الگویی واسه نگاه کردن استفاده میکنین.

برای دانستن اینکه چگونه یک سخنرانی خوب ارائه دهید ، بر روی لینک زیر کلیک کنید:

چگونه یک سخنرانی خوب ارائه دهید