لحظه های ماندگار سری آ؛ در انحصار کالیاری، ویچنزا و پروجا

در دهه 70 میلادی، استفاده اندک از بازیکنان خارجی در لیگ ایتالیا، عامل اقتدار تیم ملی ایتالیا شد.

مهدی زارعی- آلبرتو اولاندو (فیورینتینا ـ 17 گل) یویس وینچینپو (ویچنزا ـ 25گل) جیجی ریوا (كالیاری: 18گل)، پیرنیو پراتی (میلان ـ 15 گل) و جیجی ریوا(دو فصل پیاپی با 21 گل) بهترین گلزنان لیگ از سال 1965 تا 1970 بودند و شمایی كلی از فوتبال آن روزهای ایتالیا. سیستم‌های دفاعی به اوج رسیده بودند و مسابقات چنان كم گل بودند كه حتی این امكان وجود داشت كه بازیكنی با 15 گل زده برترین گلزن لیگ شود! درعوض تمام این بازیكنان ایتالیایی بودند. فلسفه استفاده از اوریوندی‌ها كنار گذاشته شد و جوانان ایتالیایی فرصت یافتند تا در مسابقات ابراز وجود نمایند. قدرت از انحصار بزرگان خارج شد و تیم‌هایی چون ناپولی، بولونیا و كالیاری در زمره بزرگان جای گرفتند. پس از قهرمانی‌های میلان و یووه در فصل 69-1968 بزرگان جای خود را به تیم های كم نام و نشان دادند. فیورینتینا برای دومین بار فاتح لیگ شد و تیم دوم هم باشگاهی كم نام و نشان بود: كالیاری پس از این افتخار در سال 1970 فاتح لیگ شد و به لطف این بزرگان، فوتبال ملی ایتالیا چنان اوج گرفت كه همان سال نایب قهرمان جام جهانی شد.

File:US Cagliari Serie A 1969-70.jpg - Wikimedia Commons — **کالیاری در فصل 70-69**

در سالهای پس از جام جهانی 1970 نیز بازیكنان ایتالیایی یكی پس از دیگری چهره شدند. «روبرتو بونین سینا» زننده تك گل ایتالیا در فینال آن جام، یكی از این چهره ها بود كه گل های فراوانی برای اینتر به ثمر رساند و سالهای 71 و 72 آقای گل ایتالیا شد.

جوزپه ساوولدی (بولونیا) ، پائولینو پولیچی (تورینو) ، جیانی ریوه را (میلان)، جورجیو كینالیا (لاتزیو) فرانچسكو گراتزیانی (تورینو) پائولو روسی(یوونتوس) و «برونو جیوردانو» (لاتزیو) از دیگر چهره هایی بودند كه افتخار گلزن برتر لیگ را در دهه 70 به خود اختصاص دادند. همگی ایتالیایی بودند و بسیاری از آنان ستون‌های آتزوری طی سالیان دراز لقب گرفتند. این سالها، دورانی درخشان برای یوونتوس محسوب می‌شد. در سالهای 72، 73، 75 و 78 راه راه پوشان تورین فاتح لیگ شدند.

1975-1976: Torino won the championship | TORINO FC 1906 OFFICIAL SITE — **تورینو 1976**

دیگر تیم‌هایی كه در لیگ به افتخار رسیدند عبارت بودند از اینتر (71) لاتزیو(73) تورینو(76) و میلان (79). نایب قهرمانی ناپولی (75) تورینو (77) ویچنزا(78) پروجا(79) نشان دهنده رقابت شدید در صدر جدول بود و ایتالیا به لطف ستارگان همین باشگاهها در حالی در جام جهانی 1978 چهارم شد كه در مرحله گروهی موفق شد قهرمان جام (آرژانتین) را شكست دهد!