بیوگرافی ویولت موریس

ویولت موریس یک جملع معروف داشت: "Ce qu'un homme fait, Violette peut le faire!"( هر کاری که مردان می توانند انجام دهند، ویولت می تواند انجام دهد). با قامتی 166 سانتی متری و وزن 68 کیلویی در ابتدا چندان متفاوت از سایر زنان عصر خود به نظر نمی رسید. اما علایق ورزشی و غیر ورزشی او کاملا متمایز از سایر زنان بود. ویولت در روزهایی که تیم ملی واترپلوی زنان فرانسه وجود خارجی نداشت و هشتاد سال قبل از ورود واترپلوی زنان به المپیک، به این رشته می پرداخت. علاقه فراوانی به بوکس داشت و در رقابتهایی که با مردان برپا می کرد، عمدتا به پیروزی می رسید. موریس در دوچرخه‌سواری جاده‌، موتورسواری، اتومبیل رانی، خلبانی هواپیما، اسب‌سواری، تنیس، تیراندازی با کمان، شیرجه، شنا، وزنه‌برداری و کشتی فرنگی نیز تخصص داشت و از نسل اول زنانی بود که بعد از جنگ جهانی اول، به شکلی جدی به فوتبال می پرداختند.

ویولت فرزند بارون پیر ژاک موریس، کاپیتان بازنشسته سواره نظام فرانسوی، و الیزابت ماری آنتوانت ساکاکینی، زنی عرب با اصالت فلسطینی در 18 آوریل 1893 متولد شد. دروان ابتدایی زندگی ویولت موریس مثل سایر دختران بود. او دوران نوجوانی خود را در صومعه ای به گذراند و در 22 اوت 1914 ازدواج کرد. اما او در هنگام جنگ جهانی اول رانندگی را یاد گرفت و از همان زمان زندگی اش با دیگران تغییر کرد. ویولت در زمان جنگ راننده آمبولانس بود و در نبردهای سُوم و وردون نیز پیامها را انتقال می داد. جنگ هنوز تمام نشده بود که دوران جدید زندگی ویولت در ورزش آغاز شد.

موریس در سال  1917 برای تیم فوتبال فمینا اسپورتس بازی کرد؛ تیمی از بازیکنان زن که به تازگی شکل گرفته بودند. فوتبال زنان در آن زمان سوژه کنجکاوی و تمسخر بسیاری از مردان بود و همین باعث می شد که تعداد زیادی برای تماشای مسابقات آنها به ورزشگاه بیایند. اما یک بار که یک تماشاگر مرد، ویولت را مورد تمسخر قرار داد، موریس به او حمله کرد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد! او از سال 1920 راهی تیم المپیک پاریس شد و در همین دوران برای تیم ملی زنان فرانسه بازی کرد. تیمی که به تازگی شکل گرفته بود و برای چند مسابقه به انگلیس هم سفر کرد.

علاوه بر فوتبال، موریس در رشته های دیگر هم می درخشید. او 1921و 1922 در بازیهای جهانی زنان شرکت کرد و برنده 3 طلا و 2 نقره در پرتاب نیزه و پرتاب وزنه شد.  در ماه مه 1923 از همسرش جدا شد و در همین روزها به دلیل پوشش خاص خود بیشتر مورد توجه قرار گرفت. ویولت عادت داشت به جای پوشش زنانه، از کت و شلوار استفاده کند. او یک سیگاری حرفه ای بود و الفاظ و کلماتی که استفاده می کرد، در آن روزگار تنها از دهان مردها بیرون می آمد.

ویولت در دوچرخه سواری جاده و اتومبیل رانی هم بی همتا بود. در 1923 در مسابقات اتومبیل رانی تور دو فرانس شرکت کرد و طی یک دهه عناوین قهرمانی متعددی در رقابتهای این رشته کسب کرد؛ رقابتهایی چون تور پاریس- پیریه، پاریس- نیس، سن سباستین، دولومیت و رقابتهای اتومبیل رانی 24 ساعته.

با این حال هرچه افتخارات ویولت افزایش پیدا می کرد، بر تعداد مخالفات او هم افزوده می شد. موریس متهم شده بود که به هم تیمی های خود آمفتامین داده است. حتی اگر این اتهام واقعی نبود، اما قطعا مشت زدن یک داور فوتبال توسط او، واقعیت داشت. پوشیدن لباس مردانه قطعا از تمام این جرایم سنگین تر بود! به این ترتیب فدراسیون ورزش زنان فرانسه(FFSF) در 1928 از تمدید مجوز برای موریس جهت حضور در مسابقات خودداری کرد و به این ترتیب او شانس حضور در المپیک آمستردام در آن سال را هم از دست داد.

چندی بعد، مجوز حضور او در مسابقات اتومبیل رانی هم به دلایل مشابه لغو شد و موریس به ناچار یک فروشگاه لوازم یدکی اتومبیل در پاریس راه اندازی کرد. در این فروشگاه ماشین های مسابقه ساخته می شد. اما این کسب و کار با ورشکستگی موریس خاتمه یافت. او تصمیم گرفت دست به کاری بزند که تا آن زمان سابقه نداشت؛ شکایت از فدراسیون ورزش زنان فرانسه و ادعای خسارت. زیرا با توجه به محرومیت هایی که FFSF برایش در نظر گرفته بود، شانس کسب درآمد از راه ورزش را از دست داده بود. گفته می شود که موریس در دادگاه گفت:

ما در کشوری زندگی می کنیم که پول و فساد آن را پوسانده است و سخنرانان، حیله ها و ترسوها بر آن حکومت می کنند. این کشور آدم های کوچک لایق زنده ماندن نیست. روزی پوسیدگی کشورمان را به بردگی می رساند، اما اگر در آن زمان اینجا باشم، من برده نمی شوم. باور کنید که این در خلق و خوی من نیست.

هرچند که ایوان نتر، یک مبارز برجسته حقوق زنان فرانسوی وکیل ویولت بود، اما شکایت او به جایی نرسید. در طول محاکمه، فرمانی از سال 1800 که زنان را از پوشیدن شلوار منع می کرد، علیه ویولت مورد استفاده قرار گرفت. بعد از دادگاه، درآمدهای ویولت محدود به میراث پدرش شد و در قایقی اختصاصی زندگی می کرد که در رودخانه سن لنگر انداخته بود. او به خوانندگی شعر روی آورد و در این سرگرمی جدید تا اندازه‌ای موفق بود که صدایش برای مردم پخش می شد. در اواخر دهه سی یک نمایشنامه سه پرده ای هم نوشت تا نشان دهد در ادبیات هم صاحب قریحه خدادادی است.

اما در شب بیمارستان شد. موریس دستگیر و متهم به قتل شد و به مدت چهار روز در زندانی در منطقه 11 پاریس زندانی شد. او در مارس 1938 در دادگاه عالی محاکمه شد، اما با اثبات این که در جهت دفاع از خود شلیک کرده است، تبرئه شد. با این حال در نظر مخالفان ویولت، او حالا یک قاتل هم بود.

در طول جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه توسط آلمان، موریس به عنوان یک همکار برای نازی ها و حکومت ویشی فرانسه خدمت کرد. پیش از آن و در سال 1936 هم به عنوان مهمان افتخاری توسط آدولف هیتلر برای شرکت در بازی های المپیک برلین دعوت شده بود. در دوران جنگ هم موریس از بازار سیاه برای نازی ها بنزین تهیه می کرد، اداره یک گاراژ برای لوفت وافه برعهده او بود و برای روسای نازی و ویشی رانندگی می کرد، او همچنین متهم شد که در خنثی کردن عملیات اجرایی مخالفان نازی ها میز نقش داشت. صحبتها و رفتارهای جنجالی او قبل از جنگ هم عاملی بود تا مردم تمام این اتهامات را راست انگاشته و حتی ویولت را متهم کنند که در شکنجه مردم نیز نقش داشته و از این کار لذت نیز می برده است! همین شایعات کار را به جایی رساند که ویولت در بین مردم با عنوان کفتار گشتاپو مشهور شد.

سرانجام در 26 آوریل 1944، هنگام رانندگی با سیتروئن خود در جاده ای روستایی در نرماندی، ماشین موریس به دلیل نامعلومی از کار افتاد. خرابی ماشین اتفاقی نبود و اعضای یکی از گروههای مقاومت فرانسوی موتور ماشین را دستکاری کرده بودند. بلافاصله آنها از مخفیگاه خود بیرون آمده و به موریس و سایر سرنشینان اتومبیل شلیک کردند. پنج سرنشین ماشین کشته شدند که دو نفر از آنها کودک بودند. جسد موریس هم که با رگبار گلوله سوراخ شده بود، به سردخانه منتقل و ماه‌ها در آنجا باقی ماند. سرانجام هم ویولت در یک قبر اشتراکی، بدون هیچ نام و نشانی دفن شد.