- آسمونی
- مجله اینترنتی
- اندیشه و عرفان
- اسلام
- اهل البیت علیهم السلام چه کسانی هستند؟
اهل البیت علیهم السلام چه کسانی هستند؟
اهل البیت علیهم السلام چه کسانی هستند؟
به گزارش آسمونی اهل بیت (به عربی:أهل البیت) عبارتی به زبان عربی است و به معنای واقعی کلمه به معنی مردمِ خانه یا خانوادهٔ خانه است. عبارت «اهل بیت» در عربستان قبل از ظهور اسلام برای اشاره به قبیله یا طایفهٔ یک شخص استفاده میشد که توسط خانوادهٔ حاکم بر یک قبیله انتخاب میشد. در سنت اسلامی این اصطلاح برای خانوادهٔ پیامبر اسلام استفاده میشود. اهل بیت بهطور ویژهای برای مسلمانان شیعه مهم هستند زیرا شیعیان عموماً احادیث را با اهل بیت یا نزدیکان آنها مستند میکنند.
در مذهب تشیع، اهل بیت، مرکز اسلام و مفسر قرآن و سنت هستند. شیعیان باور دارند که آنها جانشین پیامبر هستند و شامل محمد، فاطمه، علی، حسن، حسین (بهطور کلی معروف به اصحاب کسا")و سایر امامان میشود. نظرات مختلفی در مورد قلمرو و اهمیت اهل بیت وجود دارد.
در اسلام سنی اهل بیت پیامبر شامل زنان پیامبر، دخترش فاطمه، علی و دو فرزندش حسن و حسین میشود. باقی سنیها تمام نوادگان محمد را و بعضی اوقات نوادگان عمویش عباس ابن عبدالمطلب را نیز اهل بیت میدانند. در تفکر شیعه و سنی هر مسلمانی وظیفه دارد به اهل بیت محبت کنند.
معنای اهل البیت علیهم السلام
به گزارش آسمونی عبارت «اهل» حاکی از اعضای خانوادهٔ یک مرد شامل مردان قبیله، نزدیکان و خویشاوندان زن (یا زنان) و بچهها میشود.
عبارت «بیت» به معنی منزل یا مسکن که شامل چادر و ساختمان میشود. اهل بیت به معنای تمام اعضای خانوادهٔ یک مرد یا تمام کسانی که با او زندگی میکنند میشود. اهل بیت حالت مودبانهٔ خطاب قرار دادن خانواده یا زن خانواده است. عبارات زیر همه یک معنی دارند:1
اهل البیت علیهم السلام : مردم خانه
- اهل النبی: خانوادهٔ پیامبر
- اهل بیت النبی: خانوادهٔ خانهٔ پیامبر
تفسیر اهل البیت علیهم السلام
به گزارش آسمونی بحثهای زیادی دربارهٔ اینکه چه کسانی اهل بیت هستند صورت گرفته. هرچند که اختلافات زیادی بوده ولی یک اجماع بین شیعه است «اهل کسا» ویژهٔ علی، فاطمه، حسن و حسین اعضای خانه با مالکیت محمّد است ولی اهل سنت نظرات متفاوتی دارد و در سوره احزاب آیهٔ 32 و 33 قرآن به آن تأکید شدهاست:
ای زنان پیغمبر، شما مانند دیگر زنان نیستید (بلکه مقامتان رفیعتر است) اگر خدا ترس و پرهیزکار باشید، پس زنهار نازک و نرم (با مردان) سخن مگویید مبادا آن که دلش بیمار (هوا و هوس) است به طمع افتد (بلکه متین) و درست و نیکو سخن گویید. (32) و در خانههایتان بنشینید و آرام گیرید (و بیحاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید، و نماز به پا دارید و زکات (مال به فقیران) بدهید و از امر خدا و رسول اطاعت کنید. خدا چنین میخواهد که هر رجس و آلایشی را از شما خانواده (نبوت) ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند (33) و از آن همه آیات الهی و حکمتی که در خانههای شما تلاوت میشود متذکر شوید (و پند گیرید، و بدانید) که همانا خدا را (به خلق) لطف و مهربانی است و (به حال همه) آگاه است.
اهمیّت اهل البیت علیهم السلام
اهل البیت علیهم السلام در قرآن
اهل بیت در قرآن در جاهای مختلفی ذکر شدهاست. یکی از مهمترین آنها آیهٔ 33 سورهٔ الاحزاب است:
و در خانههایتان بنشینید و آرام گیرید و مانند دورهٔ جاهلیت پیشین با آرایش و خودآرایی بیرون نیایید، و نماز به پا دارید و زکات (مال به فقیران) بدهید و از امر خدا و رسول اطاعت کنید. خدا چنین میخواهد که هر رجس و آلایشی را از شما اهل بیت ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند. (33)
همچنین در آیهٔ 23 سورهٔ الشوری، به نزدیکان پیامبر اسلام اشاره میکند:
این (بهشت ابد) همان است که خدا به بندگانی که ایمان آورده و نیکوکار شدند بشارت آن را دادهاست. بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت در حقّ خویشاوندان منظور دارید و هر که کاری نیکو انجام دهد ما نیز در آن مورد بر نیکوییاش بیفزاییم که خدا بسیار آمرزندهٔ گناهان و پذیرندهٔ شکر بندگان است. (23)
در این آیه خدا به محمد دستور میدهد تا از پیروانش بخواهد که به خویشاوندانش عشق بورزند.
دیدگاه تاریخی در مورد اهل البیت علیهم السلام
به گزارش آسمونی به بگفته فرانسیس ادواردز پیترز، استاد بازنشسته دانشگاه نیویورک در رشته اسلام و خاورمیانه شناسی، در پیش از اسلام و در اوایل اسلام، اهل بیت لقب قریش بود و منظور بیت همان خانه کعبه در مکه بود. این کاربرد بعدها تحت شعاع تعبیری قرار گرفت که باری سیاسی داشت و در مورد آیه 33 سی و سومین سوره قرآن (احزاب) نقل میشد. سرچشمه این تعبیر بعد از کشته شدن عثمان و اوایل دوران اموی، همزمان با شروع رقابت خاندان اموی و علی بر سر خلافت است. در تعبیر فوق منظور از اهل بیت خانواده پیامبر و بطور خاص علی، فاطمه، حسن و حسین است. بگفته پیتر، بدنبال این تعبیر احادیثی به نقل از محمد در مورد این آیه رواج یافت از جمله حدیث پنج تن آل عبا.
به نوشته لئورا وچا ولیری در دانشنامه اسلام، آیات پیش از این در مورد دستور العملهایی برای زنان پیامبر است و افعال و ضمایر به صورت جمع مؤنث هستند؛ ولی در این آیه که خطاب به اهل خانه است، ضمایر به صورت جمع مذکر هستند؛ بنابراین گفته شده که دیگر بحث زنان پیامبر مطرح نیست، یا حداقل صرفاً آنها نیستند. پس این آیه به چه کسی بر میگردد؟ عبارت اهل بیت فقط میتواند معنی «خانواده پیامبر» را بدهد. این امتیاز بهطور طبیعی به همه خویشاوندان محمد منتهی میشود، چه آنهایی که در قبیله او بودند، چه انصار و در واقع همه جامعه؛ ولی داستانی وجود دارد که در بسیاری از احادیث آمدهاست. بنا بر این روایت، محمد عبای خود را در موقعیتهای گوناگون (از جمله رویداد مباهله) بر روی نوههایش حسن و حسین، دخترش فاطمه و دامادش علی افکند؛ و بدین ترتیب، این پنج تن هستند که عنوان اصحاب کسا به آنها داده میشود. تلاشهایی صورت گرفته تا زنان پیامبر را هم به این گروه اضافه کنند؛ ولی عموماً شمار افرادی که واجد این امتیاز هستند محدود به پنج است.
ویلفرد مادلونگ دیدگاه پیترز را نقد میکند و میگوید قرآن در آیه تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) به اهل بیت محمد، مقام طهارت را اعطا میکند. هرچند این آیه در خلال آیات مربوط به زنان محمد است، اما ضمیر آن به صورت جمع مذکر است. به نوشته مادلونگ، علیرغم رویکرد شیعی در این موضوع، حتی در منابع اهل سنت نظیر تفسیر طبری نیز، مصداق این آیه «محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین» هستند. هرچند بنابر تفسیری، زنان محمد هم از طریق ازدواج میتوانند به طهارت برسند، اما در اصل ارجاع آیه به خویشاوندان خونی محمد است، که به جهت این مقام از پذیرش صدقه منع شدهاند. به نوشته حامد الگار نیز آیه تطهیر در شأن پنج تن آل عبا است.
دیدگاه سنتی اسلامی در مورد اهل البیت علیهم السلام
به گزارش آسمونی در قرآن این واژه برای خاندان ابراهیم بهکار رفته و به آنان بخشایش و برکت آسمانی را نوید دادهاست. همچنین در جای دیگر، این واژه برای اشاره به خاندان محمد بهکار برده و گفته که خداوند، میخواهد آنان را از هرگونه زشتی و پلیدی بپیراید. همه مفسران شیعه و برخی از مفسران اهل سنت مراد این آیه را پنج تن آل عبا، یا اصحاب کساء دانستهاند: پیامبر اسلام، علی، فاطمه، حسن و حسین. این نظریه بر اساس روایات شیعه و سنی مانند حدیث کساء، حدیث مباهله، و حدیث مودت قربی است.
در باور شیعیان مقصود از اهل بیت در احادیثی چون حدیث ثقلین، حدیث سفینه و حدیث نجوم، امامان دوازده گانهاند؛ زیرا به دلایل عقلی و نقلی منزلتی که در این احادیث آمده تنها برای آنان ثابت است؛ چنانچه جمعی از اهل سنت هم به آن تصریح کردهاند. شیعیان بر اساس دلایل یادشده و شواهدی که در تاریخ اسلام وارد شدهاست، معتقدند که واژه اهل بیت صرفاً به چهارده معصوم اطلاق میگردد و بنا بر آن شواهد، حتی همسران پیامبر خدا (ص) نیز از دایره اهل بیت (ع) خارجاند، هر چند به عنوان همسر پیامبر خدا جایگاه آنان محفوظ است
اما اهل سنت در مورد مصداق این آیه دیدگاههای گوناگونی دارند. برخی پنجتن اهل کساء، برخی همسران پیامبر، برخی آل هاشم و برخی دیگر منسوبان و نزدیکان پیامبر را مصداق این آیه دانستهاند.