- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی یاسمانی آکوستا فرناندز
بیوگرافی یاسمانی آکوستا فرناندز
در پایان یک دوره ورزشی سراسر افتخار، میخایین لوپز بند کفش هایش را باز کرد و آنها را به سمت لبهایش برد و بوسید. او کفش ها را در مرکز تشک قرار داد و بعد از کسب پنجمین قهرمانی زندگی خود، با دنیای کشتی وداع کرد.
لوپز با کسب عنوان قهرمانی کشتی فرنگی المپیک برای پنجمین بار متوالی کاری بی سابقه انجام داد، آن هم تنها دو هفته قبل از تولد 42 سالگی خود. در حالی که در طول بیش از یک قرن، هیچ کشتی گیر المپیکی دیگری موفق به انجام آن نشده بود. به این ترتیب در یک شب آرام در سالن شامپ د مارس آره نا پاریس، او آسان تر از همیشه مدال طلای خود را جشن گرفت.
او در آخرین مسابقه مدال طلای خود، یاسمانی آکوستا فرناندز، رقیب تمرینی چند سال قبل و هموطن سابق خود را با نتیجه 6 بر 0 شکست داد. آن هم در شرایطی که یک بار کشتی گیر غول پیکر و 130 کیلوگرمی مقابل را به طور کامل از تشک به خارج برد؛ در حالی که کشتی گیر شیلیایی را روی شانه های خود اسیر ساخته بود.
اما سفر آکوستا فرناندز برای رسیدن به نقره المپیک تقریباً به اندازه مسیری که لوپز برای رسیدن به 5 طلا طی کرده، قابل توجه است. او که حالا 36 سال دارد، دوران کشتی خود را زیر سایه افسانه ای ترین ورزشکار تاریخ کشورش گذراند و علیرغم استعداد خارقالعادهاش نتوانست برای کوبا به میدان برود، زیرا لوپز - که برای اولین بار در 21 سالگی در آتن مسابقه داد - همیشه تنها سهمیه موجود این وزن را از آن خود می کرد.
سرانجام آکوستا فرناندز که غرق نومیدی شده بود در سال 2015 به شیلی سفر کرد و دیگر به کوبا برنگشت. در عوض، در حالی که درخواست شهروندی شیلی را داده بود، به عنوان نگهبان کار می کرد تا این که در سال 2017 درخواست او در این کشور آمریکای جنوبی رسما پذیرفته شد و یک سال بعد شهروندی این کشور را به دست آورد. فرناندز درباره لوپز می گوید:
در کوبا، من همیشه پشت سر او بودم. من 9 سال هر روز با او تمرین کردم. از صمیم قلب از او قدردانی می کنم. اما شما باید شرایط مرا درک کنید. من با تماشای المپیک گریه می کردم، زیرا می دیدم کشتی گیران زیادی هستند که قبلاً آنها را شکست داده بودم و آنها در المپیک حضور دارند و من نه. کوبا را ترک کردم تا به یک رویا برسم. وقتی کسی کشورش را برای رسیدن به یک رویا ترک می کند، او فراری نیست. من کوبا را بسیار دوست دارم و همین طور شیلی را.
حالا آکوستا فرناندز یک مدال نقره دارد و اگر بتواند در چهل سالگی به بازی های بعدی بازگردد، شانس کسب طلا را دارد؛ مانند مردی که یکی از القابش وحشتناک بود.
اما در پاریس 2024 - پس از دو دهه ماندن در اوج دوران ورزشی، این افتخار فقط می تواند متعلق به لوپز باشد. کشتی گیر عظیم الجثه کوبا بعد از قهرمانی اشک نریخت، اما قبل از بلند کردن مربی گریان خود و کوبیدن او به تشک، مشت هایش را به سمت آسمان بلند کرد و این گونه شادی کرد.
پس از آن، دوباره وارد تشک شد، تا بند هایش را باز کند و کفش هایش را برای همیشه آویزان کند. او سالها قبل به عنوان یک کشتی گیر وارد تشک شد، اما قطعا آن را به عنوان یک مرد تکرار نشدنی ترک کرد.
