- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- بیوگرافی سالواتوره اسکیلاچی
بیوگرافی سالواتوره اسکیلاچی
| نام و نام خانوادگی | سالواتوره اسکیلاچی (Salvatore Schillaci) |
| تاریخ تولد | 1 دسامبر 1964 |
| محل تولد | پالرمو - ایتالیا |
| حرفه | فوتبالیست |
| پست | مهاجم |
مرگ یک چهره خاطره ساز
ورزشگاه رنزو باربرا در پالرمو نیز پس از مرگ اسکیلاچی در روز 28 شهریور به محل تجمع هواداران توتو اسکیلاچی بدل شد. روز 29 شهریور درهای کلیسا 6 ساعت به روی عموم باز بود و سرانجام روز 30 شهریور نیز مراسم خاکسپاری برگزار شد.
توتو اسکیلاچی، بهترین گلزن جام جهانی 90 ایتالیا بود، در 59 سالگی بر اثر سرطان روده بزرگ درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد. باشگاه اینتر در صفحات اجتماعی خود به یاد او نوشت:
توتو باعث شد یک ملت در طول شب‌های جادویی ایتالیا ٩٠ رؤیاپردازی کند. خانواده اینترمیلان برای درگذشت توتو دور خانواده اسکیلاچی گرد خواهد آمد.
یوونتوس هم چنین از او یاد کرد:
سالواتوره اسکیلاچی امروز ما را ترک کرد. خیلی زود بود، خیلی زود، در ٥٩ سالگی. ما بلافاصله عاشق توتو شدیم. با میل بی‌حد او، داستانش، و اشتیاقش که آن را می‌توانستید در هر نمایش و بازی او شاهد باشید. ما در یووه به اندازه کافی خوش‌شانس بودیم و قبل از جام ٩٠ از حضور او هیجان‌زده شده بودیم، اما در آن تابستان باورنکردنی ١٩٩٠، کل ایتالیا مسحور جشن‌های فوق‌العاده پرانرژی او پس از هر گل بود.
درباره سالواتوره اسکیلاچی
برای سالواتوره توتو اسکیلاچی (Salvatore Schillaci)، مهاجم 25 ساله‌ای که در تمام سوابق حرفه‌ای او، تنها می‌شد هفت سال بازی در تیم مسینا را مشاهده کرد، حضور در جام جهانی فوتبال، اتفاقی غیرمنتظره و ناممکن به نظر می‌رسید. حتی با این فرض که او تنها در فاصله یک سال مانده به جام جهانی 1990 سر از یوونتوس در آورده باشد. پسری متولد اول دسامبر 1964 در پالرمو که در کودکی هیچ علاقه‌ای به تحصیل نداشت و ترجیح داد با کار در کافه پدربزرگ خود و پادویی در یک شیرفروشی وارد زندگی شود. یک بار در جوانی، یکی از جوانان محله با اسلحه می‌خواست این پسر را بکشد و بعدها هم که او در دسته‌های پایین‌تر فوتبال ایتالیا نامی برای خود دست و پا کرد، به او لقب «لاستیک دزد» داده بودند؛ زیرا برادرش به خاطر یک پرونده لاستیک دزدی به دادگاه رفته بود.
برای این مهاجم 173 سانتی‌متری یوونتوس، جام جهانی 1990 چنان دست نیافتنی به نظر می‌رسید که حتی بعد از فتح کوپا ایتالیا و جام یوفا با یوونتوس در همان سال، باز هم او به جام جهانی فکر نمی‌کرد. سالواتوره اسکیلاچی تا سال 1990 حتی یک بازی ملی هم انجام نداده بود و در 31 مارچ آن سال در برد (1-0) مقابل سوییس در یک بازی دوستانه، سرانجام پیراهن آتزوری را به تن کرد.
وقتی اسامی 22 بازیکن تیم ملی ایتالیا در جام جهانی اعلام شد، سالواتوره اسکیلاچی در رختکن یوونتوس بود. یکی از اعضای کادر فنی، بیانکونری، به رختکن آمد و اسم نفرات دعوت شده را خواند: تاکونی، ماروچی و آگوستینی. او از رختکن بیرون رفت. اما لحظاتی بعد برگشت و گفت:
راستی یادم رفت، اسکیلاچی هم هست
این جمله برای توتو به قدری عجیب بود که بلافاصله فریاد زد: خفه شو بابا!
توتو حتی به نیمکت ایتالیا هم فکر نکرده بود. البته حضور اتوماتیک تیم‌های میزبان در جام جهانی باعث می‌شد که مربی‌ها ترکیب ایده آل خود را خیلی دیر به دست آوردند. ایتالیا در بازی نخست مقابل اتریش به مشکل خورد و تا اواسط نیمه دوم در باز کردن دروازه حریف ناکام بود. سرانجام آزگلیو ویچینی مربی ایتالیا تصمیم گرفت آندرآ کارنِواله مهاجم تیم را از زمین بیرون بیاورد.
اسکیلاچی به یاد می‌آورد:
من روی نیمکت بودم و در دقیقه 74 ویچینی مرا صدا زد. کمی بعد وارد زمین شدم و پاس جیان لوکا ویالی را به گل تبدیل کردم. پاسکاری قشنگی بود. من بین دو مدافع میانی درشت هیکل بودم؛ ویالی از راست توپ را سانتر کرد و من با ضربه سر توپ را به دروازه کوبیدم. خیلی لذت‌بخش بود.
البته توتو هنوز هم نیمکت‌نشین بود. باز هم کارنواله مهاجم ناپولی در دومین مسابقه آتزوری فیکس بود و یک بار دیگر در گلزنی ناکام ماند. این بار توتو از دقیقه 52 وارد میدان شد و کارنواله به قدری از این تعویض ناراحت بود که فریاد زد:
چه غلطی دارید می کنید؟!
دوران درخشش سالواتوره اسکیلاچی
کلماتی که کارنواله بر زبان آورد برای نیمکت‌نشینی او و فیکس شدن اسکیلاچی تا پایان جام کفایت می‌کرد. توتو در این مسابقه هر چند گل نزد اما با پنالتی که جیان لوکا ویالی از دست داد، مربی تیم تصمیم گرفت که برای اولین بار از زوج اسکیلاچی و روبرتو باجو در مسابقه با چکسلواکی استفاده کند.
عکس‌العمل سالواتوره چه بود؟ مثل روزهای قبل برای آمادگی هر چه بیشتر، فیلم راکی نگاه کرد و با شنیدن موسیقی فیلم، انگیزه‌اش را بالا برد. به قول توتو:
خود را شبیه راکی می‌دانستم و خودم را در موقعیت او تصور می‌کردم. موسیقی به من کمک می‌کرد تا آمادگی روانی لازم را پیدا کنم و بتوانم با تمرکز و آمادگی به زمین بروم و نبرد کنم.
قبل از مسابقه، تاکونی، دروازه‌بان ذخیره، به توتو گفت: امشب گل می‌زنی.
کمتر از ده دقیقه بعد سالواتوره اسکیلاچی با سر، گلزنی کرد و به سرعت به سمت تاکونی رفت تا با او جشن بگیرد. در نیمه دوم هم باجو یکی از زیباترین گلهای جام را به ثمر رساند.
توتو درباره زوج خط حمله خود می‌گوید:
ما فهم و درک مشترک بی‌نظیری با هم داشتیم، همیشه دنبال حرکات ترکیبی کوچک بودیم؛ چه در تمرین، چه در بازی و دوقلوهای گلزن بودیم. روبرتو کمتر از من بازی کرد اما با حضورش در روند تیم، تغییر ایجاد می‌کرد. باجو یک ورزشکار حرفه‌ای و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ایتالیا بود.
روند گلهای توتو ادامه پیدا کرد. یک شوت غیرمنتظره در دقیقه 65 مسابقه با اروگوئه در برد (2-0) آتزوری، یک بغل پا در برابر دروازه خالی جمهوری ایرلند و البته یک ضربه کاشته فوق‌العاده در همین مسابقه که بعد از برخورد به تیر افقی دروازه روی خط فرود آمد و گل نشد، یک ریباند در نیمه‌نهایی و باز کردن دروازه آرژانتین و سرانجام گل ششم سالواتوره اسکیلاچی از روی نقطه پنالتی و تثبیت برتری (2-1) مقابل ایتالیا در بازی رده‌بندی، تابستان رویایی پسر اهل پالرمو را کامل کرد.
او با شش گل، آقای گل جام و برنده کفش طلا شد و البته برنده توپ طلا و عنوان بهترین بازیکن جام.
البته توتو معتقد است:
بردن کفش طلا اتفاق باورنکردنی بود. البته حاضر بودم این جایزه را بدهم و در عوض، در فینال بازی کنم. کنار آمدن با شهرت بعد از جام برایم دشوار بود. زیرا چنین انتظاری نداشتم و وقتی از من دعوت شد که به تلویزیون بروم من خجالت‌زده بودم، چون چندان تحصیلات درستی نداشتم.
سالواتوره اسکیلاچی هرگز نتوانست خود را با شرایط تازه وفق دهد. تنها یک سال بعد، اسکیلاچی هفتمین و آخرین گل ملی خود را در باخت خانگی (2-1) مقابل نروژ به ثمر رساند و با 16 بازی ملی و 7 گل زده، دوران حضور او در آتزوری به پایان رسید.
