نزدیک به 80 سال قدمت دارد، اما در کتاب‌ های تخصصی ارتوپدی که مرجع پزشکان متخصص به شمار می ‌آید، هیچ‌ گاه از آن به عنوان عمل زیبایی یاد نشده است، بلکه این جراحی جنبه درمانی دارد و در اصلاح ناهنجاری ‌های مادرزادی که طول یک اندام کوتاه‌ تر از دیگری است، یا عوارض ناشی از برخی شکستگی ‌ها یا صدمات مفصلی که سبب شده است که یک پا کوتاه ‌تر از دیگری شود، این جراحی انجام می ‌شود؛ اما متاسفانه امروزه بدون در نظر گرفتن عوارض و سختی‌ های این عمل جراحی پُر خطر، برخی افراد می ‌خواهند با این جراحی، قد خود را افزایش دهند که یک عمل جراحی زیبایی محسوب می ‌شود.

 

زیربنای عمل جراحی افزایش قد بر این اصل استوار است که اگر استخوان‌ شکسته شود و بین 2 قطعه استخوان فاصله بیفتد، این فاصله با استخوان ‌سازی دو سر مجاور پُر شده و استخوان جدید ساخته می شود و در نتیجه طول استخوان افزایش می‌ یابد.
با توجه به این مساله، برای عمل جراحی افزایش قد نیز در اطاق عملپوست و ماهیچه ‌ها و رباط‌ های پا همراه است.
پس از طی زمانی طولانی، استخوان شکل می ‌گیرد، اما بسیار نرم بوده و استحکام لازم را برای راه رفتن ندارد. بنابراین جراحی دیگری نیز لازم است تا در پا پلاتین قرار داده شود تا زمانی که استخوان جدید به استحکام می ‌رسد، آسیبی نبیند.
اگر عارضه ‌ای پیش نیاید و خوش‌ شانس باشید، حدود یک تا دو سال طول می‌ کشد تا بتوانید بدون عصا راه بروید و فعالیت ‌های روزانه خود را بدون مشکل انجام دهید.
در بسیاری موارد، پارگی و کشش شدید ماهیچه‌ ها و تاندون‌ ها سبب می ‌شود که نیاز به جراحی مجدد باشد و پس از همه ی این مراحل، راه رفتن شما مستلزم فیزیوتراپی و ورزش‌های خاصی است که قطعا در آن شرایط بسیار دردناک است.

این در حالی است که عوارض خطرناک دیگری همچون جوش نخوردن استخوان‌ ها، احتمال بسیار زیاد عفونت استخوان و بافت نرم، کج جوش خوردن یا هم‌ اندازه نشدن هر دو پا در کمین شماست.
پارگی پوست نیز نیاز پیدا می ‌کند.
به دلیل این خطرات، این روش برای افزایش قد در افراد کوتاه قد، با هدف زیبایی و بلند قد شدن اصلا مناسب نیست. پس بهتر است اگر از سن رشد شما گذشته است، به جای متوسل شدن به این روش، قد خود را هرچه قدر که هست بپذیرید.
هورمون رشد از بخش جلویی غده هیپوفیز ترشح و وارد خون می ‌شود و با اثرگذاری روی استخوان‌ ها باعث رشد طولی استخوان ‌ها و بلندتر شدن قد می ‌شود.