- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- باشگاه ها و تیم ها
- آشنایی با لوگوی تیمهای فوتبالی ؛ بوآویشتا ، لباس، نماد و لقب شطرنجی
آشنایی با لوگوی تیمهای فوتبالی ؛ بوآویشتا ، لباس، نماد و لقب شطرنجی
لیگ پرتغال در فصل 01-2000 یک قهرمان جدید به خود دید. بوآویشتا تیمی بود که در آن سال برای اولین و آخرین بار قهرمان لیگ شد و دیگر هیچ گاه موفق به تکرار این عنوان نشد. یک فصل بعد بوآویشتا نایب قهرمان لیگ شد، عنوانی که پیش از آن در سالهای 1976 و 1999 نیز به دست آورده بود. اما خبری از تکرار قهرمانی نبود. در جام حذفی هم روزهای طلایی باشگاه در دو دهه 70 و 90 رقم خورد. بوآویشتا در سالهای 1975، 76 و 79 قهرمان جام حذفی شد و کمتر از دو دهه بعد سه بار به فینال جام حذفی رسید که دو فینال 1992 و 97 را با برد و قهرمانی به پایان رساند و سال 1993 نیز به نایب قهرمانی بسنده کرد. سه بار فتح سوپرکاپ پرتغال دیگر افتخارات این باشگاه است که در سالهای 79، 92 و 97 رقم خورد و بعید به نظر می رسد که فعلا به این افتخارات، چیزی اضافه شود. اما تاریخ این باشگاه نیز مملو از اتفاقات جالب توجه است.
در فوتبال امروز، دیدن پیراهن ها، نمادها و برنامه بازیهای تیمها به اندازه ای عادی است که باور این مساله دشوار به نظر می رسد که تیم فوتبال بوآویستا در ابتدای شکل گیری خود، حتی برای تعیین روز بازی با رقبا نیز با مشکلاتی بزرگ مواجه بود که اختلافات شدیدی را در باشگاه به وجود آورد. این تیم در روز اول آگوست 1903 در منطقه بوآویستا تاسیس شد که منطقه ای صنعتی در غرب شهر پورتو بود. دو برادر انگلیسی به نامهای هری و دیک لاو، از افکار پدر خود الهام گرفتند و تیمی را تشکیل دادند تا کارگران و تکنیسین های کارخانه ویلیام گراهام بتوانند در آن تیم به فوتبال بپردازند. تمام کارگران کارخانه، پرتغالی و انگلیسی بودند و پیراهن و شورت و جوراب یکدست مشکی برای این تیم تهیه شد. تیمی که وآویشتا فوتبالرز نامیده می شد.
6 سال بعد، اختلافات مذهبی در تیم به اوج رسید. انگلیسی ها که پیرو کلیسای انگلیکان بودند می گفتند که تیم باید روز شنبه به بازی فوتبال بپردازد و یکشنبه ها، روز عبادت و رفتن به کلیسا باشد. اما پرتغالی ها که کاتولیک بودند، شنبه را روز عبادت می دانستند و یکشنبه را روز فوتبال. پس از رای گیری بر سر این موضوع که چه روزی، روز فوتبال باشد، پرتغالی ها پیروز شدند و بازیکنان انگلیسی ترجیح دادند از تیم بروند. پس از آن هم کارخانه ویلیام گراهام دست از حمایت مالی باشگاه برداشت. از آن به بعد همه چیز باشگاه پرتغالی شد و حتی از سال 1910 نام تیم هم به « بوآویستا فوتِبول کلوبه » تغییر کرد. اما هنوز لباس ایده آلی برای تیم پیدا نشده بود.
در دهه 20 میلادی، شورت بوآویستا سفید شد. چند سال بعد اعلام شد که پیراهن سیاه در تن بازیکانن، تصویری ترسناک ایجاد می کند که مورد علاقه هواداران نیست. به همین خاطر باز هم پیراهن باشگاه تغییر کرد و این باز پیراهن باشگاه راه راه سیاه و سفید شد.
اما این رنگ هم مورد توجه قرار نگرفت. ترکیب بعدی رنگ لباس که راه راههای عمودی قرمز، سفید و آبی بود، در کنار شورت سیاه و جوراب سفید، ترکیبی نامانوس بود که به هیچ عنوان مقبولیتی پیدا نکرد. همین مساله باعث شد که آرتور اولیویرا والنسیا رئیس وقت باشگاه سفری به فراسنه کند تا پیراهن تیمهای فوتبال را در این کشور از نزدیک مشاهده کند. نتیجه سفر وی، طرح جدید لباس تیم بود؛ طرح چهارخانه سیاه و سفید که در فرانسه به تن برخی تیمها دیده بود. بوآویستا در روز 29 ژانویه 1933 با این لباس به مصاف بنفیکا رفت و (4-0) برنده شد. از آن به بعد نزدیک 90 سال است که این لباس تغییری نکرده است. نماد باشگاه هم برگرفته از همین طرح می باشد. یک سپر مربعی که مثل صفحه شطرنج سیاه و سفید است. سال 1903 که سال تاسیس باشگاه است، در زیر نماد و علامت اختصاری نام باشگاه یعنی B.F.C هم در بالای آن به چشم می خورد. دو شاخه زیتون هم در دو طرف نماد و تاج پادشاهی که نمادی از شهر پورتو است، در بالای نماد قرار گرفته اند. یک نماد ساده که همراه با لباس تیم، لقب بوآویستا را هم به یاد می آورد یعنی شطرنجی ها
