آسمونی به عنوان روزنامه، نشریه و مجله الکترونیک با بیش از دو دهه فعالیت مستمر و پویا ،هم اکنون در زمره پلتفرم های های برتر اینترنتی کشور شناخته می شود. آسمونی همواره با بررسی نیاز های جامعه در تلاش بوده است که بصورت منظم، بخش های مختلف پورتال را تغییر دهد و با اتکا به نویسندگان و نیروهای متخصص خود اطلاعات مورد نیاز کلیه اقشار جامعه را روزانه و به صورت آنلاین فراهم کند.
کلیه بخش های آسمونی شامل قانون کپی رایت هستند، استفاده فقط با لینک به آسمونی مجاز است.
آسمونی
اندازه متون
رقص تانگو یکی از رقص‌های مجلسی و شیک بعضی از مراسم‌ها مانند مراسم عروسی است. رقص تانگو مربوط به شهرهای بوئنوس آیرس آرژانتین و مونته‌ویدئو در اروگوئه می‌باشد.
رقص تانگو (Tango Dance) یکی از رقص‌های معروف در مراسم عروسی است. رقص تانگو یکی از رقص‌های احساسی و زیبایی است که در بسیاری از جشن‌های عروسی توسط عروس و داماد اجرا می‌شود. اگر می‌خواهید مراحل رقص تانگو را ببینید پس در ادامه با آسمونی باشید تا به تاریخچه تانگو بپردازیم و چگونگی رقصیدن تانگو را هم آموزش ببینید.
تانگو نوعی سبک از رقص اجتماعی و احساسی است که در اواخر قرن نوزدهم در شهر بوئنوس آیرس، آرژانتین و مونته‌ویدئو، اروگوئه توسط مهاجران شکل گرفت. این رقص به خاطر حرکات زیبا، ریتم احساسی و ارتباط قوی بین زوج رقصنده مشهور است. تانگو در واقع ترکیبی از فرهنگ‌ها و موسیقی‌های مختلف از جمله موسیقی آفریقایی، اروپایی و بومی آمریکای جنوبی است. بین سال‌های ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ حدود ۶ میلیون مهاجر وارد آرژانتین شدند. بیشتر این مهاجران برخاسته از جنوب اروپا بودند که با توجه به سیاست مهاجرپذیری آرژانتین و به دنبال زندگی بهتر به این کشور رفتند. اقوام مهاجر به آرژانتین، سازها و رقص‌های خود را نیز با خود به این کشور بردند و یکی از رقص‌های معروفی که توسط این مهاجران معروف شد رقص تانگو بوده است.
سبک‌های مختلفی از رقص تانگو وجود دارد، از جمله:
رقص تانگو یک رقص دونفره است که بر پایه هماهنگی، ارتباط نزدیک و حرکات ظریف و موزون شکل می‌گیرد. در این رقص، نقش هدایت‌کننده (مرد) و نقش پیرو (زن) وجود دارد. در ادامه نحوه اجرای رقص تانگو را ببینید:
وضعیت ایستادن:
رقصنده‌ها نزدیک به یکدیگر قرار می‌گیرند. (در سبک آرژانتینی معمولا نزدیک‌تر از سبک بین‌المللی هستند).
بدن‌ها باید صاف، شانه‌ها رها و راحت، و سرها بالا باشد.
تماس چشمی یا ارتباط احساسی بین رقصنده‌ها حفظ می‌شود.
حالت دست‌ها:
مرد دست راست خود را روی کمر یا بالای کتف زن قرار می‌دهد.
زن دست چپ خود را روی شانه یا پشت مرد می‌گذارد.
دست دیگر هر دو نفر به هم متصل است و زاویه‌ای طبیعی ایجاد می‌کند.
تانگو به حرکات روان و دقیق معروف است. حرکات پایه شامل قدم‌های آرام و موزون است:
قدم‌های پایه (Basic Steps):
شش قدم اولیه که در یک الگو به صورت پیش‌روی (Forward)، عقب‌نشینی (Backward)، و کنار رفتن انجام می‌شود.
مرد معمولا حرکت را به سمت جلو هدایت می‌کند و زن به عقب حرکت می‌کند.
چرخش‌ها (Turns):
چرخش‌ها به آرامی و با هماهنگی کامل انجام می‌شود.
حرکات خاص (مثل Ocho):
حرکات هشت‌مانند که معمولا توسط زن انجام می‌شود.
پاهای زن در حالت چرخشی، شکل عدد ۸ را روی زمین می‌کشد.
توقف (Pause):
توقف‌های ناگهانی و ظریف که بخشی از احساسات و تأکید موسیقی را نشان می‌دهد.
نقش موسیقی:
موسیقی تانگو بسیار احساسی و ریتمیک است. حرکت‌ها باید با ریتم موسیقی هماهنگ باشد.
رقصنده‌ها باید به ضرب موسیقی گوش کنند و احساسات خود را از طریق بدن به نمایش بگذارند.
ارتباط بین رقصنده‌ها:
تانگو به ارتباط نزدیک و اعتماد بین دو رقصنده نیاز دارد.
مرد هدایت‌کننده است و از طریق حرکات بدن و فشار ملایم دست، جهت و قدم‌ها را مشخص می‌کند.
زن باید حرکات را پیش‌بینی کند و به طور طبیعی و روان پاسخ دهد.
تمرین و یادگیری:
یادگیری تانگو نیاز به تمرین منظم دارد.
بهتر است ابتدا حرکات پایه و هماهنگی با شریک رقص تمرین شود.
شرکت در کلاس‌های رقص تانگو یا تماشای اجرای حرفه‌ای‌ها می‌تواند به بهبود تکنیک‌ها کمک کند.
نکات مهم:
دیدگاه کاربران (0 نظر)
بک لینک ها
