- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات ورزشی
- شنای نابینایان
شنای نابینایان
انواع رقابت ها
تمامی مواد زیر در کلاس های های B1 ، B2 و B3 و در دو بخش مردان و زنان برگزار می شود. با این تفاوت که در شنای آزاد زنان به جای 1500 متر، مسیر 800 متری شنا می شود.
|
شنای آزاد |
50 متر |
100 متر |
200 متر |
400 متر |
1500 متر |
|
كرال پشت |
50 متر |
100 متر |
200 متر |
|
|
|
كرال سینه |
50 متر |
100 متر |
200 متر |
|
|
|
شنای پروانه |
50 متر |
100 متر |
200 متر |
|
|
|
شنای تركیبی |
50 متر |
100 متر |
200 متر |
400 متر |
|
شناهای امدادی
|
شنای آزاد |
50×4 متر |
100 × 4 متر |
|
كرال پشت |
50×4 متر |
100 × 4 متر |
کلاسبندی مسابقات شنا:
كلاس B1 : عدم توانایی تشخیص نور در هر دو چشم و نداشتن توانایی تشخیص شكل دست در هر فاصله و هر سمت .
كلاس B2 : فرد می تواند شكل دست را با دید دو شصتم تشخیص دهد و یا میدان دید او كمتر از 5 درجه است .
كلاس B3 : توانایی دید فرد بین دو شصتم تا شش شصتم قرار دارد و میدان دید وی نیز از 5 درجه بیشتر و از 20 درجه كمتر است .
- تمام كلاسبندی ها بر مبنای معاینه هر دو چشم صورت می گیرد
عینك شنا
شناگران كلاس B1 باید از عینكهای اپك كه نور از آنها عبور نمی كند استفاده نمایند. استفاده از این عینكها حتی در مواردی كه كلاسهای گوناگون به صورت مختلط مسابقه می دهند اجباری است( مگر در مواردی كه نابینا در هر دو چشم از چشم مصنوعی استفاده می كند و یا تركیب صورت او طوری است كه مانع استفاده او از عینك می شود)
محل مسابقه
مسابقات پارالمپیك و مسابقات قهرمانی جهان باید در استخرهای 50 متر كه حداقل دارای هشت خط هستند برگزار شوند. برای شناگرانی كه نقص بینایی دارند بهتر است از استخرهای سرپوشیده با نورپردازی خوب استفاده شود ،
برای تضمین ایمنی شناگران نابینا بین خطوط اول و هشتم استخر با دیوار آن باید حداقل نیم متر فضای آزاد وجود داشته باشد . ( در صورت نبودن این محدوده آزاد ، استفاده از خطوط اول و هشتم در طول مسابقات برای شناگران در هر نوع كلاسبندی ممنوع است ).
تعداد
در مسابقات پارالمپیك و مسابقات قهرمانی جهان هر كشور می تواند حداكثر سه شناگر را در هر یك از كلاس های سه گانه شركت دهند .
تفاوت مسابقات شنا
* شنای مختلط: شناگر در هر دور باید از یك نوع شنای جداگانه استفاده كند.
*شنای قورباغه: نوعی شنا كه در آن از هر دو دست و دو پا استفاده می‌شود و با توجه به شباهت آن به حركت قورباغه، به «شنای قورباغه» معروف شده است. در این نوع شنا، سنگینی بدن شناگر در ابتدا باید روی سینة وی باشد و شانه‌ها با سطح آب در یك جهت باشند. دست‌ها از سمت سینه به جلو حركت می‌كنند و پاها هم‌زمان به طرف بدن جمع می‌شوند. آن‌گاه از دو طرف باز و سپس جفت می‌شوند. در هر دو حركت، قسمتی از سر شناگر باید آب را بشكافد و از آن خارج شود.
* شنای آزاد: در شنای آزاد، شناگر مجاز است با هر روشی كه دوست دارد شنا كند. در مسابقات مختلط، در بخش شنای آزاد، شناگر نمی‌تواند از كرال پشت، قورباغه یا پروانه استفاده كند.
* شنای پروانه: در شنای پروانه، بازوها باید به‌طور هم‌زمان در بالای سطح آب به جلو پرتاب شوند. و هم‌زمان به عقب برگردند. در این نوع شنا، تمام حركات پاها نیز باید با هم انجام شوند. علاوه بر این، سنگینی بدن بر روی سینه است و شانه‌ها نیز در سطح آب قرار می‌گیرند. در هنگام رسیدن به كنارة استخر هر دو دست باید در یك زمان دیوارة استخر را لمس كنند؛ تفاوتی نمی‌كند كه این تماس در زیر آب برقرار شود یا روی آب.
* كرال: كرال به دو صورت كرال پشت و كرال سینه انجام می‌شود. معنای كرال «خزیذن به سمت جلو» است. در این نوع شنا، دست‌ها به نوبت از آب بیرون می‌آیند و از كنار گوش وارد آب می‌شوند. در همین حین، پاها به آب ضربه می‌زنند وشناگر را به جلو می‌رانند.
