- آسمونی
- مجله اینترنتی
- فیلم و سینما
- نقد فیلم
- نقد فیلم الهه دریا : تلخ و زیبا
نقد فیلم الهه دریا : تلخ و زیبا
نقد فیلم الهه دریا در جشنواره جهانی فجر
سه شنبه 3 اردیبهشت 1398
آسمونی" href="https://asemooni.com/" target="_blank" rel="noopener">اختصاصی آسمونی نقد از لاله عالم
الهه دریا به کارگردانی ولفگانگ فیشر، محصول مشترک آلمان و اطریش از جمله فیلم هایی است که در سی و هفتمین جشنواره جهانی فجر به نمایش در آمد. این سومین فیلم کارگردان بعد از فیلم های” خاکستری “و " آن چه نمی بینید”است . فیلم که به نوعی در زمره فیلم های مینیمالیستی قرار دارد، درباره یک پزشک زن آلمانی است که در بخش اورژانس کار می کند و تصمیم می گیرد برای چند روز تعطیلات به آرزوی دیرینه خود تحقق بخشد و با قایق خود به یک سفر دریایی برود. از صحبت های او می فهمیم که مقصد او جزیره معبد در وسط اقیانوس اطلس بین آنگولا و برزیل است. او قصد دارد که در آنجا هم شنا کند، برنزه شود و همچنین شنیده است که آن جزیره از نظر پوشش گیاهی عجیب و دیدنی است. او قایقی بادبانی دارد که کاملا به تکنولوژی روز مجهز است ضمن آنکه با خود انواع وسائل کمک های اورژانسی را نیز آورده است . ریک یا رایکه در وسط سفر با طوفان مواجهه می شود و تماشاگر تصور می کند که با یک فیلمی روبرو ست که قرار است ، جدال انسان با طبیعت را نشان دهد و شخصیتی که از این زن پزشک نشان داده می شود، فردی با اعتماد به نفس ، مستقل و قوی است، طبعا برای تماشاگر جدال این شخصیت با طبیعت می تواند جالب باشد اما فیلم به این موضوع نمی پردازد ، ما می بینیم که سریعا از این موضوع عبور می کند و ریک در حالی که خوش شانسی آورده به صورت معجزه وار طوفان را پشت سر می گذراند.
اما رویارویی اصلی او با قایق ماهیگیری قدیمی است که داستان فیلم را رقم می زند و تا انتهای فیلم ادامه دارد. سرنشینان این قایق قدیمی شکسته که پر از سرنشین است و با دست تکان دادن و سرو صدا قصد جلب توجه وی را دارند و او متوجه می شود که آنها به زودی غرق خواهند شد. او زمانی که موضوع را به ایستگاه های دریایی اطلاع می دهد، از او می خواهند که از آنجا دور شود و آنها به زودی کمک خواهند کرد. اما پس أز ده ساعت هیچ خبری از کمک نیست . به مرور در می یابیم که این قایق متعلق به پناهندگان آفریقایی است. نام فیلم "استیکس "یا الهه دریاست که در اساطیر یونان به عنوان کمک کننده به زئوس شناخته می شود تا او در جنگ پیروز شود. اینجا منظور از الهه دریا همان ریک است که البته نمی تواند موفق شود و در واقع اسم فیلم در عین حال می تواند جنبه ای از شخصیت مثبت ریک را هویدا کند و آن وجه مهربانی، انسانی و پزشک بودن اوست که در صحنه هایی از فیلم می بینیم به عنوان مثال در آنجا که با دلسوزی مشغول مداوای پسر پناهنده است که تنها سرنشین نجات یافته می باشد اما از طرف دیگر تضاد های شخصیتی وی با اسم همخوانی ندارد، آنجا که پسرک از او می خواهد به سمت قایق شکسته برود و با او بحث می کند. این فیلم مفاهیم فلسفی نیز دارد آنجا که زن از نزدیک شدن به قایق شکسته خودداری می کند. از طرفی فیلم نقدی است به وضعیت پناهندگان، بی توجهی به جان آنها ، سلسله مراتب طبقاتی، فرد گرایی مطلق ، قانون در تقابل با اخلاق ، نژادپرستی، نگاه جهان اولی ها به کشورهای توسعه نیافته و ...... فیلم دیر وارد موضوع اصلی می شود و تقریبا تا نیم ساعت اول چندان هیجانی ندارد، شاید می توانست یک فیلم کوتاه باشد مانند فیلم اول این کارگردان اطریشی اما نقاط پررنگی نیز دارد که آن را می توان یک اثر متفاوت و قابل تامل در سی و هفتمین جشنواره جهانی فجر به شمار آورد. بازی سوزان ولف در نقش ریک تماشایی است، همچنین پسرپچه سیاه پوست، در نقش کینگزلی فوق العاده است، تقابل این دو بازیگر، لحظات جالبی را بوجود آورده است، خصوصا صحنه ای که پسرک او را به اقیانوس پرتاب می کند که در تقابل با صحنه ای است که زن او را نجات می دهد. موضوع فیلم جالب است. ضمن آنکه فیلمبرداری این فیلم دریانوردی توسط بنیدیک نونفلز شاهکار است و صحنه های آرام و زیبای طبیعت دریا، ظاهر این فیلم تلخ را بسیار زیبا به تصویر در آورده است. اختصاصی آسمونی نقد از لاله عالم
