اجازه از پاپ برای نامگذاری ورزشگاه

باشگاه سن لورنزو در تاریخ 117 ساله خود تاکنون موفق شده 15 بار قهرمانی لیگ را از آن خود سازد. این باشگاه در سال 2024 اجازه ای مخصوص از پاپ فرانسیس گرفت. مارسلو مورتی در دیدار با پاپ از وی اجازه گرفت تا نام ورزشگاه جدید باشگاه پاپ فرانسیس شود. مورتی در سال 2023 رئیس باشگاه شد و بلافاصله پیغام تبریک پاپ را دریافت کرد. پاپ همچنین او را به اقامتگاهش در سانتا مارتا در واتیکان دعوت کرد. در این دیدار پاپ یک پیراهن نمادین باشگاه را برای باشگاه امضا کرد که قرار شد وقتی ورزشگاه افتتاح گشت، پیراهن در سالن اصلی به نمایش گذاشته شود. رابطه مورتی و پاپ نیز همچنان پابرجا بود و آخرین پیام پاپ به مورتی در روز اول آوریل بود که در آن از آرزی سلامتی رئیس سن لورنزو برای خودش تشکر کرد. سن لورنزو را باید یک باشگاه مذهبی کاتولیک به شمار آورد و چنین روابطی با رهبر کاتولیک های جهان با بررسی تاریخچه باشگاه به هیچ عنوان عجیب به نظر نمی رسد.

راه راه قرمز و آبی و کشیش کاتولیک

یکی از ویژگی های مشترک بین بسیاری از تیمهای بزرگ در آمریکای جنوبی این است که لوگوی این تیمها به رنگ لباس باشگاه و حروفی که نشان دهنده نام باشگاه است، منحصر می شود. تیم سن لورنزو هم چنین شرایطی دارد. نماینده شهر بوئنوس آیرس آرژانتین، مثل بسیاری از تیمهای دیگر، خاستگاهی خیابانی دارد.

در ابتدای قرن بیستم، گروهی از بچه های ساکن محلی مکزیکی ها و اروگوئه ای ها در شرق بوئنوس آیرس عادت داشتند که اوقات فراغت خود را در خیابان به بازی فوتبال مشغول باشند. کشیشی کاتولیک به نام لورنزو ماسا که در آن حوالی زندگی می کرد، بارها و بارها دید که بچه ها در هنگام بازی به ترامواهای در حال حرکت برخورد می کنند. به همین خاطر به آنان اجازه داد که در حیاط پشتی کلیسا فوتبال بازی کنند. اما در عوض در روزهای یکشنبه در مراسم عشای ربانی حضور پیدا کنند.

مردان قدرتمند آلماگرو

همین بچه ها کم کم به فکر تشکیل یک تیم فوتبال افتادند و سرانجام در روز اول آوریل 1908، در جلسه ای که در منطقه آلماگرو بوئنوس آیرس تشکیل دادند، تیم خود را تاسیس نمودند. اما تیم تازه تاسیس هنوز نامی نداشت. اولین پیشنهاد برای نام تیم، Los Forzosos De Almagro بود که معنای آن « مردان قدرتمند آلماگرو » بود. این اسمی بود که بچه ها در هنگام بازی در خیابان به تیم خود، داده بودند. البته این اسم برای لورنزو ماسا که حالا رئیس جلسه بود، جذابیت نداشت.

یادی از نبرد سن لورنزو

پیشنهاد بعدی سن لورنزو بود که به نوعی، تقدیر از زحمات این کشیش محسوب می شد. آسمونی ، البته او در ابتدا این پیشنهاد را نپذیرفت. اما بازیکنان توضیح دادند که این نام را نه به خاطر او، بلکه به یاد « نبرد سن لورنزو» در سال 1813 انتخاب کردند که منجر به استقلال آرژانتین از چنگ اسپانیا شد. به این ترتیب این باشگاه با نام کامل « Club Atletico San Lorenzo De Almagro » آغاز به کار کرد و از پیراهن های راه راه آبی و قرمز برای خود استفاده نمود. استفاده از این رنگها سبب شد که لقب Azulgrana ( قرمز و آبی ) به تیم داده شود.

سپر دو رنگ

همین دو رنگ هم در لوگوی باشگاه که یک سپر بود به کار رفت. یک دایره در مرکز این سپر جای داده شد که حروف CASLA در آن دیده می شوند. حروفی که ابتدای عبارت « کلوب اتلتیکو سن لورنزو آلماگرو » هستند. عبارت De هم که قبل از آلماگرو در نام باشگاه وجود دارد، به صورت کامل - اما با فونتی بسیار کوچک تر - در نماد جای داده شده است. سن لورنزو لوگوی پیچیده ای ندارد اما با همین نماد، هم رنگهای سنتی خود را به رخ می کشد، هم به نامی اشاره می کند که یادآور موسس باشگاه است و البته مهم تر از همه ... نشان دهنده این است می توان یک نماد را به مدت یک قرن حفظ کرد و از تغییرات بی دلیل در آن جلوگیری کرد. کاری که بسیاری از انجام آن عاجز مانده اند.