ضمایر در زبان انگلیسی

ضمير کلمه‌ای دستوری يا گرامری است که جانشين يک اسم يا عبارت اسمی می‌شود. ضميرها انواع مختلفی...

ضمیر کلمه‌ای دستوری یا گرامری است که جانشین یک اسم یا عبارت اسمی می‌شود. ضمیرها انواع مختلفی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضمایر فاعلی، مفعولی، ملکی، انعکاسی، اشاره‌ای، نامعین، نسبی و سؤالی که از این میان ضمایر فاعلی، مفعولی ملکی و انعکاسی جزو ضمایر شخصی به حساب می‌آیند.

ضمایر فاعلی
ضمایر مفعولی

ضمایر فاعلی

جمع	مفرد
we	I	اول شخص
you	you	دوم شخص
they	he, she, it	سوم شخص

1- همه ضمایر شخصی (فاعلی، مفعولی و...) به استثناء it در مورد انسان به کار گرفته می‌شوند. (they هم می‌تواند به انسان و هم به اشیاء اشاره کند.)

2- ضمیر I همیشه بصورت بزرگ نوشته می‌شود، حتی اگر در وسط یک جمله بکار گرفته شود:

Am I right?

ضمایر مفعولی

فاعل	→	مفعول
I	→	me
you	→	you
he	→	him
she	→	her
it	→	it
we	→	us
they	→	them

اگر چه این ضمایر را ضمایر مفعولی می‌نامیم، اما آنها به جز در جای مفعول در هر جای دیگری هم می‌توانند قرار بگیرند، مثلاً بعد از فعل یا بعد از یک حرف اضافه:

Our teacher was angry with us. (معلممان از دست ما عصبانی بود.)
Give me a ring tomorrow. (فردا به من زنگ بزن.)
When he comes in, please tell him I phoned.
(هر وقت آمد، لطفاً به او بگویید که من زنگ زدم.)
I'm older than you. (من از تو بزرگترم.)
'I'm hungry.' 'Me too.' («من گرسنه‌ام.» «من هم همینطور.»)