طی سال های 1930 تا 1938 و حفاری های صورت گرفت توسط مؤسسه شرق شناسی شیکاگو در دوران رضاشاه، بخش عمده ای از بناها و آثار فرو ریخته و پنهان شده تخت جمشید از دل خاک بیرون آمدند. هرچند بسیاری از قطعات در اثر گذر زمان خرد شده و امکان مرمت آنها موجود نبود اما در مقابل، بسیاری از آثار نیز مرمت گردید و در جای اصلی و مکان اولیه خود نصب شدند.

بر اساس توافق نامه دولت ایران و مؤسسه شیکاگو، قطعات بازمانده به دولت ایران تحویل داده شد تا در موزه ملی ایران- موزه ایران باستان به نمایش درآید. قطعه سرباز کمان دار پارسی نمونه ای از این آثار بود که اندازه آن 20.2 و 22.3 سانتی متر و قدمت آن به قرن پنجم قبل از میلاد می رسید.

در همان دوران و در سال 1314 ش. نمایشگاهی بین المللی با عنوان صنایع و هنر ایران برپا شد و دولت ایران به نشانه بهتر شدن هرچه بیشتر روابط فرهنگی بین ملت ایران و اتحاد جماهیر شوروی، آن را به موزه ارمیتاژ هدیه کرد.

این قطعه نیمرخ یک نگهبان تشریفات پارسی را نشان می دهد که کلاهی تاج مانند و شیاردار بر سر نهاده، نیزه ای بلند در دست دارد و تیردانی نیز بر پشت خود بسته است.