آشنایی بیش تر با ازون درمانی

آسمونی
مجله اینترنتی
دانستنی سلامت
آشنایی بیش تر با ازون درمانی

اندازه متون

اشتراک گذاری در:0

تاریخ بروزرسانی۱۸ مرداد ۹۹

دسته بندیدانستنی سلامت

زمان مطالعه6 دقیقه

تاریخ به روزرسانی۱۸ مرداد ۹۹

دسته بندیدانستنی سلامت

زمان مطالعه6 دقیقه

حفظ و ارتقا سلامت همواره یکی از مشغولیتهای ذهنی بشر بوده که با پیشرفته تر شدن جوامع و دور شدن انسان از طبیعت تبدیل به دغدغه همیشگی او گردیده است. متأسفانه امروزه با پیچیده تر شدن جوامع بشری و افزایش آلودگی های صنعتی و شهری و بالاتر رفتن سطح استرس شاهد ازدیاد روز افزون مشکلات جسمانی و بیماریهای مزمن می باشیم که پزشکی رایج پاسخ قانع کننده ای برای بسیاری از آنها نداشته و تنها با تلاش بسیار سعی در کنترل عوارض آن دارد. طب مکمل و بخصوص ازون (اوزون – ازن – ازون ) تراپی توانسته در برخورد با اینگونه مشکلات وبیماری ها پاسخی مناسب و فرصتی کم نظیر برای بهبود کیفیت زندگی ارایه نماید.

سرفصل‌ های این مطلب:

بستن

- آشنایی بیش تر با ازون درمانی - تاریخچه - اوزون چیست؟- تعریف اوزون تراپی - چگونگی اثر اوزون تراپی

آشنایی بیش تر با ازون درمانی

تاریخچه

اوزون اوین بار در سال 1840 میلادی توسط کریستین شون باین آلمانی کشف شد. چند سال بعد نیز اولین ژنراتور اوزون توسط فون زمنس آلمانی اختراع گردید و آلمان ها با درک خواص اوزون از آن برای ضدعفونی کردن منابع آبی بهره جستند و بتدریج کاربردهای پزشکی آن را فهمیدند، بطوریکه در جنگ جهانی اول از اوزون برای درمان زخم های جنگی با ژاپن، هندوستان، آمریکای جنوبی و برخی از ایالت های آمریکا و کانادا می باشد. اوزون تراپی متجاوز از چهل سال است که بطور وسیع و با ایمنی بالا در طیف وسیعی از بیماری ها در کشورهای پیشرفته جهان مورد استفاده قرار گرفته است، لیکن به عنوان یک روش مکمل و آلترناتیو در نظر گرفته می شود، باستثنای کشورهای اروپای شرقی، روسیه و کوبا، که به عنوان یک روش روتین در سیستم بهداشتی درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

اوزون چیست؟

اتم اکسیژن کمبود الکترون دارد و به همین خاطر بسیار ناپایدار است و لذا به خودی خود اتم اکسیژن یا همان اکسیژن منفرد در طبیعت پایدار نمی ماند و دو عدد از آن مجدداً بهم پیوسته و شکل پایدار اکسیژن که همان مولکول دو اتمی اکسیژن (O2) باشد را ایجاد می کنند. هرگاه انرژی کافی بصورت الکتریسیته با امواج فرابنفش به هر مولکول اکسیژن (O2) اعمال گردد، دو اتم اکسیژن موقتاً بصورت اتم های اکسیژن از یکدیگر جدا می گردند. آنگاه دوباره این اتم های بسیار ناپایدار اکسیژن در طی چند میلیاردیم ثانیه مجدداً بهم پیوسته و مولکول اکسیژن را بوجود می آورند.

تعریف اوزون تراپی

استفاده از ترکیب اکسیژن و اوزون با غلظت های مشخص (که توسط ژنراتورهای طبی استاندارد از اکسیژن خالص تولید می شود) و رساندن این ترکیب بطور مستقیم یا غیرمستقیم و به نحو مقتضی به نواحی آسیب دیده بدن جهت بهبود شرایط فیزیولوژیک و القای ترمیم و رفع آسیب را اوزون تراپی می نامند.

چگونگی اثر اوزون تراپی

اوزون تراپی باعث موارد زیر می شود : 1- اثرات ضد عفونی کننده و آنتی باکتریال، آنتی ویرال، و آنتی فانگال بسیار پر قدرت بطوریکه 98/99% میکرو ارگانیسم ها نسبت به اوزون حساس می باشند و در حال حاضر از این اثر فوق العاده اوزون در صنایع آب و فاضلاب و غذایی جهت ضدعفونی کردن این منابع استفاده می شود. میکرو ارگانیسیم ها به دلیل فقدان سیستم آنتی اکسیدانی قادر به تحمل اثرات اکسیداتیو پر قدرت اوزون نمی باشند بطوریکه ابتدا با انهدام غشای سلولی و در زمان طولانی تر با انهدام ارگانل های درون سلولی از بین می روند. بیو مولکول های سطح پایین و تکامل نیافته به دلیل نداشتن سیستم آنتی اکسیدانی در مقابل اوزون اکسید شده و از بین می روند ولی سلول های سطح بالاتر مانند آنچه در بدن انسان و سایر پستانداران وجود دارند مجهز به سیستم آنتی اکسیدانی پر قدرتی هستند که به راحتی در مقابل دوزهای تراپوتیک اوزون تحمل نشان داده و آسیب نمی بینند. از اینروست که وقتی یک زخم عفونی مثل زخم پای دیابتی را در معرض دوزهای تراپوتیک اوزون قرار می دهیم، میکرو ارگانیسم ها و بافت های نکروزه، اکسید شده و از بین می روند و بافت های سالم آسیب نمی بینند و حتی پس از رفع عفونت با اعمال دوزهای پایین تر روند ترمیم بافتی در آن ها سرعت می گیرد. 2- افزایش سرعت خون و تحویل اکسیژن به بافت های ایسکمیک به واسطه عملکرد مقادیر بسیار کم NO و CO و افزایش سطح آنزیم درون اریتروسیتی 2,3-DPG 3- تقویت متابولیسم عمومی از طریق ارتقاء تحویل اکسیژن بافتی و افزایش مصرف اکسیژن در سطح سلولی. همه ما به اهمیت مصرف اکسیژن در بدنمان واقف هستیم. در واقع اغلب بیماریهای مزمن مثل بیماری های نورودژنراتیو، دیابت، آرتروز مفاصل و … ناشی از کاهش مصرف اکسیژن در سطح سلولی و مختل شدن عملکرد میتوکندری ها می باشند که نهایتاً منجر به دژنراسیون و وقوع پیری (Aging) و یک شکست فیزیولوژیک در ارگانها می گردد. برخی از فعالیت های سلولی بطور مستقیم اکسیژن را به مصرف می رسانند. اما تقریباً تمامی واکنش های تولید انرژی در سلول مستقیماً اکسیژن را مصرف نمی کنند بلکه از آنزیم های دهیدروژناز استفاده می کنند و این آنزیم های دهیدروژناز غالباً از طریق NAD عمل می کنند. NAD (نیکوتین آمید دی نو کلئوتید) در چرخه انتقال الکترون در میتوکندری تولید می شود. واکنش دقیق به صورت زیر است: O2+NADH NAD + Water + Energy (Heat and ATP) NAD شکل اکسید شده و NADH شکل احیاء شده است نتیجه نهایی مصرف اکسیژن عبارت است از اکسید شدن NADH و تبدیل آن به NAD. هرچه NAD بیشتر باشد اکسیژن به نحو مؤثرتری مصرف می شود و برعکس. در سیتوسل سلول های یک شخص کاملاً سالم نسبت NAD به NADH معادل 700 می باشد که تضمین کننده سطوح بالای اکسیداسیون سلولی است. به علاوه همانند سازی DNA و ترمیم DNA و RNA نیز کاملاً وابسته به سطوح NAD می باشند و کاهش سطوح NAD علاوه بر اختلال در تولید انرژی سلولی عملکرد ترمیم و همانند سازی DNA و RNA را نیز مختل می سازد. ملاحظه می شود که تمامی فرآیندهای ذکر شده وابستگی کامل به میزان NAD قابل دسترس دارند و کاهش NAD متابلویسم گلوکز را به طرف شکل بی هوازی و تولید ATP کمترو لاکتات بیشتر و اسیدی شدن بدن سوق می دهد. در طی واکنش های یاد شده با مصرف NAD و احیا شدن آن به NADH بایستی میتوکندری برای حفظ تناسب NAD/NADH بتواند مولکول جدیدی از NAD را تولید کند در غیراین صورت و با ازدیاد NADH و کاهش NAD تمامی فرآیند اکسیداسیون سلولی دچار نقصان می شود. عواملی چون هیپوگلیسمی، ایسکمی، کاهش متابولیسم چربی، کاهش لیپولیز، توکسیسته، عفونت، اختلال خواب، کمبودهای تغذیه ای و هورمونی، استرس و التهاب منجر به اختلال عملکرد میتوکندری و عدم جبران NAD مصرف شده گشته که نتیجه آن ازدیاد NADH و برهم خوردن تناسب NAD/NADH می باشد که بدن برای جبران کمبود مولکول NAD مجبور به تولید آن از طریقی مستقل از مصرف اکسیژن می باشد. تولید مولکول NAD وابسته به وجود پیروات است و اگر تولید پیروات از طریق اکسیداسیون گلوکز با NAD مقدور نباشد راه جایگزین مستقل از اکسیژن آن تولید پیروات از طریق ترانس آمیناسیون اسیدهای آمینه است، که در این صورت بدن بهای سنگین آن را با تحلیل رفتن عضلات اسکلتی می پردازد. از طرفی تأمین اسیدهای آمینه از عضلات اسکلتی مستلزم آزاد شدن مقادیر زیادی کورتیزول خواهد بود. لذا کاهش مصرف اکسیژن در بدن به دو عارضه تخلیه آدرنال و تحلیل عضلات اسکلتی منجر خواهد شد. از طرفی بدن برای حفظ تناسب NAD/NADH لاجرم از تبدیل پیروات به لاکتات خواهد بود که نهایتاً به اسیدوز مزانشیمال خواهد انجامید، که این خود به معنی تشدید روند دژنراتیو و پیری اعضاء خواهد بود. وقتی اوزون در تماس با خون قرار می گیرد، اوزونیدهای شکل گرفته از واکنش اوزون با لیپیدها و اسیدهای آمینه از غشاء سلول نفوذ کرده و با اکسید کردن NADH باعث افزایش NAD می گردند که این منجر به افزایش نسبت NAD/NADH شده و مصرف اکسیژن تحریک می گردد و روندهای یاد شده معکوس می گردد. 4- ارتقاء آنزیم های آنتی اکسیدان سلولی و القای HO-1 و HSP70 5- القای ملایم فعالیت سیستم ایمنی و تقویت آزاد شدن فاکتورهای رشد 6- ایجاد احساس سلامتی بیشتر در اغلب بیماران، احتمالاً از طریق تحریک سیستم نوروآندوکرین 7- فعال کردن سیستم های نوروپروتکتیو Neuro-Protective. بخشی از اثرات درمانی اوزون ناشی از استرس اکسیداتیو ملایم و کنترل کننده ای است که بواسطه واکنش اوزون با تعدادی از ترکیبات بیولوژیک روی می دهد. آنچه که تعیین کننده اثرات درمانی یا توکسیک اوزون می باشد شدت استرس اکسیداتیو است همانگونه که تمرینات ورزشی ملایم مفید و تمرینات سخت و شدید برای بدن مضر است. استرس اکسیداتیو شدید موجب فعال شدن NFkB شده که منجر به پاسخ التهابی و آسیب بافتی از طریق تولید COX2، PGE2 و سیتوکین ها می گردد. لیکن استرس اکسیداتیو متوسط موجب فعال شدن فاکتور ترانس کریپشنال دیگری بنام Nrf2 می گردد. Nrf2 خود موجب القا ترانس کریپشن، ARE می گردد. وقوع ترانس کریپشن ARE منجر به تولید آنزیم های آنتی اکسیدان متعددی می گردد از جمله SOD، GPx، GsTr، CAT NQO-1,، آنزیم های فاز 2 متابولیسم دارویی و HSP. وجود آنتی اکسیدان های آزاد و آنزیم های آنتی اکسیدان نه تنها سلول ها را از اکسیداسیون و التهاب محافظت می کند بلکه ممکن است بتوانند روند استرس اکسیداتیو مزمن را معکوس نمایند. شواهد موجود نشان می دهند که اوزون تراپی ممکن است بتواند موجب فعالیت Nrf2 از طریق استرس اکسیداتیو ملایم گردیده و ایجاد NfkB و پاسخهای التهابی را مهار نماید. به علاوه فعال شدن Nrf2 منجر به محافظت در مقابل بیماریهای نورودژنراتیو از قبیل آلزایمر و پارکینسون می گردد. واکنش های ایمونولوژیک ملایمی نیز از طریق فاکتورهای ترانس کریپشنال هسته ای همچون NFAT و AP-1 القاء می گردند. اثرات اوزون تراپی در بیماریهای عروقی بواسطه اثر آن روی فاکتور ترانس کریپشنال هسته ای دیگری موسوم به HIF-1a توجیه می گردد که در اثر استرس اکسیداتیو ملایم تولید می شود.

برچسب‌ها:

# اوزون درمانی # اوزون تراپی

منابع:آسمونی

دیدگاه کاربران (0 نظر)

نظر شما چیست؟

‌
‌
‌
‌
‌
‌
‌
‌
‌
‌

آسمونی

آسمونی به عنوان روزنامه، نشریه و مجله الکترونیک با بیش از دو دهه فعالیت مستمر و پویا ،هم اکنون در زمره پلتفرم های های برتر اینترنتی کشور شناخته می شود. آسمونی همواره با بررسی نیاز های جامعه در تلاش بوده است که بصورت منظم، بخش های مختلف پورتال را تغییر دهد و با اتکا به نویسندگان و نیروهای متخصص خود اطلاعات مورد نیاز کلیه اقشار جامعه را روزانه و به صورت آنلاین فراهم کند.