خواص و فواید گیاه پونه
بوعلی سینا، حکیم بزرگ ایرانی با برشمردن انواع پونه و به استناد مطالب جلد دوم کتاب قانون می گوید که پونه گوهری است لطیف و پونه کوهی از پونه جویباری قوی تر است. آسمونی در این بخش به بررسی خواص گیاه پونه می پردازد.
خواص پونه در کتاب قانون
به گفته بوعلی سینا تندی و تلخی که پونه دارد بسیار نرم کننده است و بویژه پونه کوهی در نرمش دادن موثرتر از جویباری است. خون را به سوی پوست نهند تا لکه‌های سیاه و خونی را که زیر پلکها پیدا می‌شود از بین ببرد .
پونه و درد مفاصل
برای درمان درد مفاصل پونه آب پز بسیار مفید است. کوفتگی ماهیچه و پیرامون ماهیچه را برطرف می کند . ضماد پونه که پوست را می سوزاند هم داروی عرق‌النساء است. ضماد پونه مزاج اندام را تغییر می دهد و جاذبی است که از ژرفا جذب می‌کند . هم چنین پونه را بخورند و به دنبالش آب پنیر سر بکشند و چندین روز پی در پی تکرار کنند که در علاج پاغر و واریس مفید است. پونه ای که ( غلیجن ) نام دارد نیز خوردنش داروی ترنجیدگی و مالیدنش بر پوست که خون را بسوی پوست می‌کشد علاج نقرس است. چون پونه هم تحلیل‌برنده و هم تکه کننده و نرمی‌بخش است خوردنش در علاج جذام هم مفید است. افشره‌اش کرم گوش را از بین می‌برد و پونه کوهی داروی زخم دهان است و ریختنی‌ها را از سوراخ بینی بیرون سازد. سوختۀ غلیجن هم لثه را استوار سازد .آب‌پز پونه علاج بلند نفسی ( انتصاب النفس ) است . پونه تنها و بویژه اگر با انجیر خورند سینه را از خلط‌های غلیظ و لزج پاک می نماید. درمان درد دنده است و کوهی از جویباری در این باره موثر تر و غلیجن همه این کارها را می‌کند. سرکه را بر پونه پاشند یا پونه‌ای که تازه در سرکه ریخته‌اند به بینی غش‌کرده نزدیک کنند تا از بوی آن به هوش آید . پونۀ شاک هم در علاج تپش قلب مفید است.
انواع پونه
هر پونه‌ای و به ویژه پونه کوهی بی اشتهایی و ضعف معده را هم از بین می برد و سکسکه را تسکین می‌دهد . پونه که زداینده و باز کننده و نرم‌کننده مواد صفرایی و سودایی است ، خودش و آب‌پزش در علاج یرقان مفید است. اگر بیمار یرقانی خود را با آب پز و پونه کوهی شستشو دهد عرق کند و سود بیند و اگر پونه را با انجیر خورند داروی استسقا است . آب پز پونه برای پیچش و درد روده و قی و اسهال شدید مفید است . پونه بیابانی هم مسهلی ملایم است ، به نفع زهدان است، کرم و بویژه کرم های ریز را می‌کشد. بیمار تب و لرز اگر هم آب‌پز پونه خورد ، یا پونه را در روغن بپزد و از آن روغن بر تن مالد بسیار نفع بیند . خوردن و ضماد گذاشتن پونه پادزهر حشرات است . ضمادش تقریباً کار داغ‌گذاری را انجام می‌دهد . کسی که سم خورده اگر پونه را با شراب بخورد سم را از کار بیندازد . دودکردن برگ پونه هم حشرات را می‌گریزاند . گستردن برگش نیز دشمن حشرات موذی است . پونۀ بیابانی داروی نیش کژدم است و اگر در آب جوشیده پونه کوهی را بخورند پادزهر دندان درندگان است .
THANK YOU - VERY GOOD